Giriş

Giriş

1- Ömer İbni ef-Hattâb'ın şöyle dediği rivayet edildi:

Allah'ın Resulü buyurdu ki:

«— Ameller niyetlerle ölçülür. Ve herkes niyetine göre [işinin) karşılığını alır. Bu nedenle, Hicreti Allah ve Resulüne olan kişinin- muhacirliği Allah'a ve Resülünedir, ulaşacağı dünya (nimetine) veya niıkâhiiyacağı kadın için hicret eden kimsenin de hicreti onlardan birinedir.»

1- (...) Yahya bin Yamür'ün şöyle dediği rivayet edildi: «— Bir arkadaşımla beraber Resuiüliah «s.a.»in şeyrindeyken ansızın Abdullah ibn Ömer'i gördük. Arkadaşıma dönerek:

«— Ne dersin, O'na gidip kaderden soralım mı?» dedim. O da: «Evet» karşılığını verdi.

Ben: «— O halde bırak ben sorayım, çünkü ben onu senden daha çok tanırım,» dedim.

Böylece yamna yaklaştık, sordum :

«— Ey Ebu Abdurrahmân, bizler bu yerlere sık sık gelir gideriz ve «Kader diye bir şey yoktur» diyen birtakım insanların bulunduğu yerlere çok kez varırız. Böylelerine nasıl bir cevap verelim?»

İbnî Ömer:

•—Benden taraf onlara de ki, ben kendilerinden uzağım. Eğer bana ar^ka olacak yardımcılar bulsaydım, onlarla savaşırdım» İ'bni Ömer, Hz. Peygamberden, şu olayı bize anlatmağa başladı:

*— Birgün biz, ıblf gurup sahabe, Peygamber (s.a.) in yanındayd/t;. O sırada, yakışıklı, beyaz tenli, saçları omuzlarına kadar inmiş, güzel kokulu, üzerinde beyaz bir elbise olan bir genç çıka geldi ve Peygamber (s.a.) . e «Selam <sana ey Allah'ın Resulü» dedi. Sonra yanında bulunanlara dönerek «Selâm sizlere» diye selâm verdi. Peygamber (s.a.) ile birlikte bizler de selam aldık.

- Genç, Hz. Peygambere : .

«— Ey Allah'ın Resulü yaklaşabilir miyim?» diye sorunca, Peygamber (s.a.) :

«— Yaklaş cevabını verdi. Genç bir veya üki adım yaklaşıp oturdu. Sonra:

Peygamber (s.a.)'e tâzîmen tekrar kalkıp,

«— Yaklaşabilir miyimı ey Allah'ın Resulü,» diye sordu.

Peygamber (s.a.) ona:

«— Yaklaş,» deyince akadar yaklaştı ki diz kapaklarını onun diz kapaklarına dayadı ve :

«— Bana imandan haber ver,» dedi. Peygamber (s.a.):

«— İman, Allah'a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, Allah'a kavuşmaya, âhiret gününe, hayır ile şerrin Allah'ın takdir ile olduğuna inanmaktır,» diye cevap verdi.

Genç:

«— Doğru söylüyorsun,» dedi.

[Abdullah İbn Ömer) diyor kî, «Biz, adamın Peygamber, (s.a.)'e sanki biliyormuş gibi «Doğru söylüyorsu'n.» demesine hayret ettik.

Adam devamla:

«— Bana, İslâmın farzları nelerdir, onları söyle» dedi.

Peygamber (s.a.):

«—. Namaz kılmak, zekât vermek, yol 'bakımından gücü yetmesi halinde hac etmek, ramazan ayında oruç tutmak, ve bir de boy abdesti almak ibarettir,» karşılığını verdi.

Genç adam :

«— Doğru söylüyorsun,» dedi.

(İbn i Ömer) diyor ki:

«Biz bu gencin, «doğru söylüyorsun,' 'demesine 'hayret etti'k.»

Adam devam etti:

«— Bana ihsan nedir haber ver.»

Hz. Peygamber:

*— İhsan, Allah'ı görür gibi Allah için iş yapmandır (İbadet etmendir). Çünkü sen O'nu görrnesen de o seni görür,» buyurdu.

Adam:

«— O halde, bu şekilde yaparsam ben işlerimde ihsan ediciyim (öy-le mi?) diye sorunca, Peygamber (s.a.):

«— Evet» buyurdular.

Adam:

«—Doğru söylüyorsun, dedi ve devam etti: Bana Saat'ten (kıyametin zamanından) haber ver?»

Hz. Peygamber şöyle cevap verdi:

«— Bu konuda, kendisine sorulan kimse, sorandan daha bilgili değildir. Ancak, onun belirtileri vardır.» Peygamber (s.a.) buna deül olarak şu mealdeki âyeti okudu:

«Muhakkak kî, o saatin (kıyametin) İlmî Allah teâl'anın nezdindedir. Yağmuru (dilediği zaman ve mekânda) O yağdırır. Rahimlerde ne var (dişi mi, erkek mi) O bilir. Kişi yarın (hayır veya şer, ne îşliyeceğini) ne kazanacağını bilmez. Ve hiç bir kimse (zamanını bilmediği gibi) nerede öleceğini de bilmez, şüphesiz Ailah-ü azîmüşşân âlimdir, habîrdir. (Herşeyin iç yüzünü ve dış yüzünü bilir.» [2]

*— Doğru söylüyorsun,» dedi ve gözümüzün önünde çıkıp gitti.

Peygamber (s.a.) bize :

«—O'nu bana çağırın?» diye emredince, biz de kalktık, arkasından çıktık, fakat hangi yöne gittiğini bilemedik ve hiçbir* şey de göremedik. Geri dönüp, Peygamber'e (s.a.) durumu anlattık. Hz. Peygamber de: «Bu, Genç adam. Cebrail aieyhfeselâmdir, sizlere genel esaslarını öğretmek üzere geldi. Allah’a yemin ederim ki, o bana kimin kılığında geldiyse muhakkak tanıdım. Yalnız bu sefer ki kılığında tanıyamadım.” buyurdular.

2- Abdullah b. Mesud’un şöyle dediği rivayet olundu:

«—Cibril aleyhisselam, genç bir adam kılığında Hz. Peygamber’e geldi. Ashabdan hiçbiri onu tanımadı. Üzerinde beyaz bir elbise vardı.

«—Selam sana ey Allah’ın elçisi» dedi.

Peygamber (s.a.) de onun selamını aldı. Genç tekrar konuştu:

«—Ey Allah’ın elçisi, dedi. Yaklaşabilir miyim?»

Peygamber (s.a.):

«—Yaklaş.» buyurdu.

Genç yaklaşarak, Hz. Peygamber’in ta yanına gelip, diz kapaklarını (O’nun diz kapaklarına dayadı). Ellerini Rasulullah’ın dizlerine koydu ve sordu:

«—Ey Allah’ın elçisi, iman nedir?»

Hz. Peygamber cevap verdi:

«—İman, Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, hayır ile şer (her şeyin) Allah’ın takdiri ile olduğuna inanmadan ibarettir.»

Genç:

«—Doğru söylüyorsun», dedi.

Onun «doğru söylüyorsun» demesine hayret ettik, sanki bunları biliyormuş gibiydi.

Genç yine Peygamber (s.a.)’e:

«—Ey Allah’ın Rasulü, İslam’ın temelleri nelerdir?» diye sordu.

Hz. Peygamber buna şu cevabı verdi:

«—Namaz kılmak, zekat vermek, ramazan ayında oruç tutmak ve cünüplükten temizlenmektir.»

Genç:

«—Doğru söylüyorsun», dedi.

Bunları sanki bilmiyormuş gibi Hz. Peygamberi tasdik etmesine hayret ettik. Bundan sonra genç:

«—İhsan nedir?» diye sordu.

Peygamber (s.a.):

«—Allah’ı görür gibi kendisi için amel etmendir. Çünkü, sen onu görmesen de O seni görür.» buyurdu.

«—Kıyamet saati ne zamandır?» diye sordu.

Peygamber (s.a.):

«—Bu konuda, kendisine sorulan kimse, sorandan daha bilgili değildir.» cevabını verdi ve genç kalkıp gitti.

Hz. Peygamber, «onu bana getirin» deyince, aradık, fakat hiçbir şey göremedik ve gelip Hz. Peygamber’e durumu bildirdik. O zaman bize:

«—O Cebrail’dir, dininizin esaslarını öğretmek üzere size geldi.» buyurdu.

3- Atâ, Peygamber (s.a.)'in ashabından bazı kimselerin kendisine şöyle dediklerini rivayet etti:

Abdullah bin Revâhe'nin davar güden bir kadın çobanı vardı. Abdullah, «Bu davarların içerisinde bir koyuna özellikle iyi bakmasını çobana söylemişti. Çobanda gereğince İlgilenmiş, koyun iyice etlenmiş ve yağlanmıştı. Bir gün Çoban diğer koyunlarla, meşgul olduğu sırada, kurt gelerek, gizliden koyunu kapıp öldürmüştü. Daha sonra Abdullah geldi. Koyunun yok olduğunu gördü. Çoban O'na olanları anlattt. Bunun üzerine çobanı tokatladı. Fakat yaptığına,pişman oldu. Bunu Peygamber (a.s.)'e anlattı. Hz. Peygamber, bunun bu davranışını çok ağır buldu.»

Ve Ona:

«— İnanan bir kadının yüzüne vurdun,» diye çıkıştı. Abdullah:

«— O, Allah'ı tanımaz bir zencidir,» diye cevap verdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, kadını getirtti. Ve ona:

«— Allah nerededir?» diye sorunca, kadın: «— Göktedir,» dedi. «— Ben kimim?»

«— Allah'ın elçisi,» diye cevap verince,

«— İşte kadın mü'rmnedir, derhal azad et,» emrini verdi. Abdullah da ona hürriyetini verdi.

4- İbn-i Büreyde'nin babası şöyle rivayet etti:

Biz fbirgün) Hz. Peygamber'in yanında oturuyorduk. Arkadaşlarına

«— Kalkınız, beraberce komşumuz hasta yahudiyî sormağa gidelim.» buyurdular.

Peygamber (s.a.), hastanın yanma vardığında, onu can- çekişmekte buldu ve hatırını sorduktan sonra:

«— Allah'ın birliğine, benim de O'nun elçisi olduğuma şahadet eder mi'sin?» dedi.

Bunun üzerine hasta dönüp babasına baktı, babası susuyordu.

Hz. Peygamber tekrar sordu:

«— Allah'ın birliğine, benimde O'nun elçiöi olduğuma şahadet eder misin?»

Hasta yine babasına baktı, babası oğluna:

«— Şehadet et,» diye izin verince.

Genç:

«— Allah'dan başka hiçbir ilâh olmadığına Muhammed'in O'nun Resulü olduğuna şahadet ederim,» deyince,

Peygamber (s.a.î şöyle dua etti:

*— Harnd O Allah'a ki, bir canlıyı Ateşten kurtarmasına sebep oldum.»

Diğer bir rivayette şöyle dendi:

Hz. Peygamber birgün arkadaşlarına:

«— Kalkınız, beraberce komşumuz yahudiyl sormağa gideHm,» buyurdu.

Gittiklerinde, Peygamber ts.a.), onu can çekişmede buldu.

Ona: «Aliah'dan başka hiçbir ilâh olmadığına şahedet eder misin» diye sordu.

Hasta:

«— Evet,» dedi,

Hz. Peygamber:

«— Benim Allah'ın Resulü, olduğuma şahadet eder misin?» deyince hasta babasına baktı. Hz, Peygamber tekrar aynı soruyu sordu. Râvl, olayı bundan sonra yukarıdaki hadiste geçtiği giıbi anlattı ve sonunda, Hz Peygamber şöyle dua etti:

*— Hamd O Allah'a ik...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın