Kur’an Ayetleri
 

“(Ey Muhammed!) Eğer kullarım sana Beni sorarlarsa söyle ki; şüphesiz Ben ya­kınım. Duâ edenin duasını kabul ederim.” [930]                                         

“(Ey Rasûlüm) de ki: “Duanız olmasa, Rabbim size ne kıymet verirdi?” [931]

“Rabbinize yalvararak gizlice dua edin.

Ve Allah’a hem korku hem de ümidle duâ edin.” [932]

“En güzel isimler (Esmâ-ül Hüsnâ) Allah’ındır. Siz de O’na, o isimlerle duâ edin.” [933]

“(Onlar mı hayırlı,) yoksa Kendine yalvardığı zaman sıkıntıya düşen kimsenin dua­sını kabul eden ve başındaki sıkıntıyı gideren mi?” [934]                                 

“(Sabredenler o kimselerdir ki,) kendilerine bir musibet geldiği zaman teslimiyet göstererek “Biz (malımız ve evladımız top yekûn) Allah’ınız. (Mâlik-i Hakiki olan Allah Kendi mülkünde dilediği gibi tasarruf eder. O halde kul, başına gelen bela­dan dolayı perişan olmamalıdır.) Biz (dünyadan) yine O’na döneceğiz. (Buradaki musîbetin bedeli, orada mutlaka verilecektir.) / İşte onlara Rablerinden mağfiret ve rahmet vardır. Ve onlar hidâyete erenlerin tâ kendileridir.” [935]     

“(Allahu Teâlâ Musa aleyhisselam’a şöyle buyurdu:) “Firavn’a git! Gerçekten o azdı.” / (Musa aleyhisselam) dedi ki: “Ey Rabbim! Benim göğsüme genişlik ver! / Benim (teb­liğ) işimi kolaylaştır! / Dilimden düğümü (peltekliği) çöz! / Ki, sözümü anlasınlar. / Bir de bana ailemden kardeşim Harun’u vezir ver! / Onunla sırtımı pekiştir! / Ve onu benim (tebliğ) işimde bana ortak et! / Ki, Seni çok tesbih edelim. / Ve Seni çok zikredelim.” [936]                                                                                     

 

Hadisi Şerifler
 

190) Hz. Enes bin Mâlik radıyallahu anh’dan rivayet olunmuştur: Peygamber sallallahu aleyhi vesellem buyurdu ki;

“Dua ibadetin beynidir.” [937]                                 

191) Hz. Nu’man bin Beşir radıyallahu anh diyor ki: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’in şöyle buyurduğunu işittim;

“Dua ibadettir.” Sonra delil olarak Kur’an-ı Kerim’in şu ayetini okudu:

Rabbiniz şöyle buyurdu:

“Bana dua edin, kabul edeyim. Çünkü Bana ibadeti bıra­kıp büyüklük taslayanlar aşağılanarak Cehennem’e gireceklerdir.” [938]

192) Hz. Abdullah radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem buyurdu ki; “Allahu Teâlâ’nın fazlını isteyiniz. Şüphesiz Allah celle celaluhu Kendisi’nden istenmesini sever. Genişlik ve ferahlık (için dua ettikten son­ra genişlik) beklemek en üstün ibadettir.” [939]

İzah: Genişlik beklemekten kasıt şudur Allah’tan istenilen rahmet, hidayet ve iyiliğin inşallah gerçekleşeceğini ümid etmektir.

193) Hz. Sevbân radıyallahu anh’dan rivayete göre Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu; “Duadan başka bir şey kaderdeki kararı değiştiremez. İyi­likten başka bir şey ömrü uzatamaz. Kişi (bazen) işlediği bir günah yüzünden ır­aktan mahrum kılınır.” [940]                                                                       

İZAH: Hadisi şerifteki, “duanın kaderdeki kararı değiştirmesinin manası şudur: Mesela bir şahsın kaderinde şöyle yazılmıştır;

“Eğer bu şahıs, falanca sı­kıntının gitmesi için dua ederse, o sıkıntı ondan uzaklaştırılır”. Nitekim hadisi şe­rifte şöyle buyurulmuştur:

“Dua etmek de Allah’ın takdir etmesiyle olur.”

Aynı şekilde Allahu Teâlâ katında şu karar verilir: Örnek olarak bir şahsın ömrü altmış senedir. Ancak bu şahıs falanca iyiliği (mesela hacc) yapacak ve bundan dolayı da onun ömrü yirmi sene artacak ve dünya da seksen sene yaşa­yacaktır. [941]

194) Hz. Ubâde bin Sâmit radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem buyurdu ki:

“Yeryüzünde bir müslüman, günah veya akraba ile ilişkiyi kesmekle ilgili olmamak şartıyla herhangi bir dua yaparsa, Allahu Teâlâ ona istediğini verir. Veya duası kadar bir kötülüğü ondan uzaklaştırır ya da duası kadar ona ecir hazırlar.” Topluluktan bir adam,

“(Duâ mutlaka kabul olunduğuna ve karşılığında mutlaka bir şeyler verildiğine göre,) biz de çok dua ederiz” deyince Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem,

“Allahu Teâlâ daha fazla verendir” buyurdu. [942]

195) Hz. Selmân-ı Fârisi radıyallahu anh’dan rivayete göre Peygamber sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu: “Şüphesiz Allahu Teâlâ çok haya sahibidir. O Kendisi’nden istemeden çok fazla verendir. Kişi istemek için ellerini O’na açtığında, elleri boş ve mahrum olarak geri döndürmekten haya eder. (Bundan dolayı da mutlaka vermeye karar verir.)” [943]

196) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayete göre Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu; “Şüphesiz Allahu Teâlâ şöyle buyuruyor:

“Ben kulu­mun Bana olan zannına göre ona muamele ederim. O, Bana duâ ettiğinde onunla beraber olurum.” [944]

197) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayete göre Peygamber sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu; “Allahu Teâlâ indinde duadan daha üstün hiçbir şey yoktur.” [945]                                                                                                                     

198 ) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayete göre Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu; “Kim şiddetli ve sıkıntılı hallerinde Allahu Teâlâ’nın kendi duasını kabul etmesini istiyorsa, bolluk zamanlarında duayı arttırsın.” [946]

199) Hz. Ali radıyallahu anh diyor ki:  Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu;

“Duâ müminin silahıdır. Dinin direğidir. Göklerin ve yerin nurudur.” [947]

200) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir: Peygamber sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu;

“Kul günah işlemek ve akraba ile ilişkilerini kes­mek hakkında duâ yapmadığı müddetçe onun duası kabul edilir. Ancak acele et­memesi şartıyla...”

“Yâ Rasûlallah!’ Aceie etmek ne demektir?” diye sorulunca Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem buyurdu ki; “Kul, “Ben duâ ettim, sonra yine duâ ettim ama kabul edilmedi” der. Sonra yorulur ve duâ etmeyi bırakır.” [948]         

201) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu;

“İnsanlar namazda duâ esnasında gözlerini göğe doğru kaldırmaktan vazgeçsinler. Yoksa onların görme kudretleri alınır.” [949]

İzah: Namazda göğe doğru bakmak yasaklanmıştır. Bu hadiste ise göz­lerin duâ esnasında göğe doğru çevrilmesi özellikle menedilmiştir. Çünkü genel­likle duâ esnasında gözler göğe doğru çevrilmektedir. [950]

202) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem buyurdu ki; “Allahu Teâlâ’nın (duanızı) kabul edeceğine kesin inana­rak duâ ediniz. Biliniz ki, Allahu Teâlâ (duâ esnasında) kalbi Allah’tan gafil olan ve Allah’tan başkasıyla meşgul olan kimsenin duasını kabul etmez.” [951]         

203) Hz. Habîb bin Mesleme el-Fihrî radıyallahu anh diyor ki: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’in şöyle buyurduğunu işittim:

“Bir cemaat, bir yere toplanır ve on­lardan biri duâ eder, diğerleri de âmin derse, Allahu Teâlâ onların dualarını mut­laka kabul eder.”  [952]

204) Hz. Zübeyr Numeyrî radıyallahu anh diyor ki: Biz bir gece Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem ile birlikte çıktık, ısrarlı bir şekilde duâ eden bir adamın yanına geldik. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem onun duasını dinlemek için durdu. Sonra,

“Eğer mühürlerse duasını kabul ettirir” buyurdu. Topluluktan biri,

“Ne ile mühürleyecek?” deyince Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem,

“Âmin demekle” buyurdu. Şüp­hesiz o, eğer âmin ile mühürlerse, (yani duasının sonunda âmin derse,) duasını kabul ettirmiş olur” buyurdu. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem’e soru sorân adam, (duâ eden) adamın yanına giderek

“Ey falanca! Duanı âmin ile bitir ve (duanın kabul olunmasından dolayı) müjdeni al” dedi. [953]                                               

205) Hz. Âişe radıyallahu anha diyor ki:

“Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem Sözü az, özü geniş olan duaları severdi. Ondan başka duaları terk ederdi.” [954]

İzah: Sözü az özü geniş olan dualardan maksat şudur: Lafızları kısa an­cak manası geniş olan dualardır. Veya dünya ve ahiretin güzelliği istenen dualar­dır. Ya da bütün mü’minleri de katarak duâ etmektir. Mesela Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’den şöyle bir duâ nakledilmiştir. [955]

206) Hz. Sa’d radıyallahu anh’ın oğlu diyor ki: Ben bir defasında şöyle duâ ediyordum;

“Allah’ım! Ben Senden Cennet ve onun nimetlerini, onun güzelliklerini ve şunları şunları isterim. Cehennem’den ve onun zincirlerinden, kelepçelerinden ve şunlardan şunlardan sana sığınırım” dedim. Babam bunu duyunca şöyle bu­yurdu;

“Sevgili oğlum! Ben Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’in şöyle buyurduğunu işittim:

“Yakında öyle bir kavim gelecektir ki, duada mübalağa edip haddi aşa­caklardır. Sen onlardan olmaktan sakın. Sana Cennet verilince onun bütün nimet­leri de verilmiş olacaktır. Sen Cehennem’den korunduğun zaman Cehennemin bütün sıkıntılarından da kur...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Yakında öyle bir kavim gelecektir ki, duada mübalağa edip haddi aşa­caklardır. Sen onlardan olmaktan sakın. Sana Cennet verilince onun bütün nimet­leri de verilmiş olacaktır. Sen Cehennem’den korunduğun zaman Cehennemin bütün sıkıntılarından da kurtulmuş olacaksın. (Öyleyse duada bu tafsilâta gerek yoktur. Aksine Cennet’i isteyip Cehennem’den de Allah’a sığınmak yeterlidir.)” [956]

Bu hadisi serifi tam olarak anlayamadim.Duada mübalağadan kasit tam olarak nedir acaba?bir seyi en ince ayrintisina kadar dusunup istemekmidir?
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın