Gayb'e iman

GAYB’E İMAN

Allahu Teâlâ’ya ve bütün gaybî konulara iman etmek Hazreti Muâammed sallallahu aleyhi vesellem’in getirdiği her haberi, müşahede etmeksizin sadece o’na itimad ve güvenden dolayı kesin olarak kabul etmek, o’nun verdiği haberler karşısında fâni lezzetleri, insani müşahedeleri ve maddi tecrübeteri terk etmek.

ALLAHU TEÂLÂ’YA, O’NUN YÜCE SIFATLARINA, O’NUN RASÜLÜ’NE VE KADERE İMAN

Kur’an Ayetleri

(Yahudi ve hristiyanlar, “Bizim ve müslümaniarın kıblesi birdir. O halde biz nasıl azaba müstahak olabiliriz?” demişlerdi. Allahu Teâlâ onların bu görüşlerini reddetmek için şöyle buyurdu:)

“İyilik (ve kemâl) yüzlerinizi doğu ve batı tarafına çevirmeniz değildir. Fakat iyilik, kişinin Allahu Teâlâ’ya (O’nun Zât ve sıfatlarına), ahiret gününe, meleklere, (semavi) kitaplara peygamberlere inanmasıdır. Kendi ihtiyacına rağmen, yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, dilencilere ve köleleri azad etmeye mal harcar. Namazı gereği üzere kılar, zekât verir. (Bu akide ve amellerle birlikte şu ahlaka da sahib olur:) Birde sözleşme yaptıkları zaman sözlerini yerine getirirler. Sıkıntı, hastalık ve savaşın çetin anlarında sabrederler. İşte bunlar doğru olanlardır. Allah’tan korkanlar ancak onlardır.” [92]

“Ey insanlar! Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Allah’tan başka size gökten ve yerden rızık verecek bir yaratıcı var mı? O’ndan başka hakiki ma’bud yoktur, öyleyse (Allah’ı bırakıp) nereye çevriliyorsunuz?” [93]

“Gökleri ve yeri yoktan var eden O’dur. O’nun eşi olmadığı halde nasıl çocuğu olabilir? O her şeyi yaratmıştır. Ve her şeyi hakkıyla bilen de O’dur.” [94]

“Söyleyin bakalım! Döktüğünüz meni nedir?/Onu siz mi (insan olarak) yaratıyorsunuz, yoksa yaratan Biz miyiz?” [95]

“Söyleyin bakalım ektiğiniz tohumu!/Onu yerden siz mi bitiriyorsunuz, yoksa bitiren biz miyiz?” [96]

“Şimdi söyleyin bakalım içtiğiniz suyu!/Onu buluttan siz mi indirdiniz, yoksa indiren biz miyiz?/Dileseydik onu tuzlu yapardık. Şükretmeniz gerekmez mi?/Söyleyin bakalım yaktığınız ateşi!/Onun ağacını (ve ateş elde edilen diğer maddeleri) siz mi yarattınız, yoksa yaratan Biz miyiz?” [97]

“Şüphesiz ki Allah, dâneleri ve çekirdekleri yaratandır. Ölüden diriyi çıkarır. Diriden ölüyü çıkaran da O’dur. İşte size evsafı anlatılan O Zât Allah’tır. O halde (O’na imandan) nasıl çevriliyorsunuz?/Sabahı (gece karanlığından) çıkaran O’dur. Geceyi istirahat için, Güneş ile Ay’ı da vakitlerin hesabı için yaratmıştır. İşte bütün bunlar, çok güçlü ve herşeyi bilen Allah’ın takdiridir./Kara ve denizin karanlıklarında kendileri ile yolunuzu bulaşınız diye sizin için yıldızları yaratan O’dur. Gerçekten Biz, bu alâmetleri, bilenler için beyan ettik /Sizi tek bir nefisten yaratan O’dur. Sizin için (bir müddet) kalma yeri (yeryüzüdür.) Bir de emânet olarak konulacağınız yer (kabir) vardır. Şüphesiz biz anlayan bir toplum için ayetleri ayrıntılı bir şekilde açıkladık./Gökten su indiren de O’dur. Onunla her çeşit bitkiyi (yerden) çıkardık. Sonra o bitkiden bir yeşillik çıkardık. Ondan birbiri üzerine binmiş dâneler çıkarıyoruz. Hurma ağacının tomurcuklarından birbirine yakın salkımlar, üzümlerden bağlar, bir kısmı birbirine benzeyen, bir kısmı da benzemeyen zeytin ve nar ağaçlan bitirdik. Meyve verirken ve olgunlaştığı vakit her birinin meyvesine bakın! Şüphesiz bütün bunlarda iman edenler için büyük alâmetler vardır.” [98]

“Hamd, göklerin Rabbi, yerin Rabbi ve âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur./Göklerde ve yerde, büyüklük de O’na mahsustur. O güçlü ve hikmet sahibidir.” [99]

“(Ey Rasûlüm!) De ki: “Ey mülkün sahibi olan Allah’ım! Sen dilediğine mülkü verirsin, dilediğinden de mülkü çeker alırsın. Dilediğini aziz edersin, dilediğini de zelil kılarsın. Hayır, yalnız Senin elindedir. Muhakkak sen herşeye kadirsin./Geceyi gündüze kadarsın, gündüzü de geceye katarsın. Ölüden diriyi çıkarırsın, diriden de ölüyü çıkarırsın. Dilediğine de hesapsız verirsin.” [100]

“Gaybın anahtarları Allah’ın katındadır. Onları ancak O bilir. Karada ve denizde ne varsa hepsini yine O bilir. O’nun bilgisi olmadan bir yaprak düşemez ve yerin karanlıkları içine bir dâne giremez. Yaş ve kuru her ne varsa hepsi açık bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da)dır./Geceleyin sizi öldüren (öldürür gibi uyutan) O’dur. Bununla beraber gündüz kazandıklarınızı da bilir. Sonra takdir edilen ömür tamamlansın diye sizi gündüzün içinde uyandırır. Nihayet dönüşünüz O’nadır. Sonra O, size (dünyada) yapmış olduğunuz işleri haber verecektir.” [101]

“(Ey Rasûlüm!) De ki: “Ben göklerle yeri yaratandan başkasını mı dost edineceğim? Halbuki O yediriyor, yediriimiyor.” [102]

“Hiçbir şey yoktur ki, hazineleri Bizim yanımızda olmasın! Fakat Biz, onu ancak (ihtiyaca göre) malum miktarda indiririz.” [103]

“(O münafıklar) gücü ve kuvveti onların yanında mı arıyorlar? Şüphe yok ki, bütün izzet ve kudret Allah’ındır.” [104]

“Nice hayvanlar vardır ki, (za’fından dolayı) rızkını taşıyamaz. Allah onlara da rızık veriyor, size de... Hakkıyla işiten, hakkıyla bilen O’dur.” [105]

“(Ey Rasûlüm!) onlara de ki: “Söyleyin bakalım! Eğer Allah, kulaklarınızı ve gözlerinizi alır da, kalblerinize mühür vurursa, Allah’tan başka onları size döndürecek ilah kimdir? Bak ayetlerimizi nasıl çeşitli yönleriyle beyan ediyoruz. Sonra da onlar nasıl da yüz çeviriyorlar?” [106]

“(Ey Rasûlüm!) De ki; “Söyleyin bana! Eğer Allah, Kıyamet gününe kadar geceyi üzerinize devam ettirse, Allah’tan başka hangi ilah size aydınlık getirebilir? Hâlâ dinlemeyecek misiniz?”/De ki: “Söyleyin bana! Eğer Allah, Kıyamet gününe kadar gündüzü üzerinize devam ettirse, Allah’tan başka hangi ilah size içinde istirahat edeceğiniz geceyi getirebilir? Hâlâ görmeyecek misiniz?” [107]

“O’nun ayetlerinden biri de, denizde dağlar gibi akıp giden gemilerdir./Dilerse rüzgarı durduruverir de, gemiler suyun üstünde durakalırlar. Şüphesiz bunda çok sabırlı, çok şükür eden herkes için birçok ibretler vardır./Yahut dilerse kazandıkları günahlar yüzünden onları helak eder. Ama Allah, çoğunu bağışlar.” [108]

“Yemin olsun, Biz Davud’a tarafımızdan büyük üstünlük verdik. “Ey dağlar! Onunla beraber tesbih edin” dedik. Kuşlara da aynı şeyi emrettik. Ona demiri (hamur gibi) yumuşattık.” [109]

“Nihayet Biz Karun’u, hem de sarayı ile birlikte yere geçiriverdik. Artık Allah’a karşı yardımına gelecek taraftarları da yoktu. Hâsılı o, kendini kurtaranlardan değildi.” [110]

“Sonra Biz Musa’ya, “Âsân ile denize vur!” diye vahyettik. Nitekim (âsâyı vurunca) deniz yarıldı. (Birçok parçalara ayrıldı.) Her parçası kocaman bir dağ gibi oluverdi.” [111]

“Bizim emrimiz ancak bir göz kırpması kadar kısa bir andır. (Hemen yerine gelir.)” [112]

“Dikkat edin ki, yaratmak ve emretmek yalnız ve yalnız O’na mahsustur.” [113]

“Sizin için O’ndan başka hiçbir ilah yoktur.” [114]

“(Allahu Teâlâ’nın yüce Zât’ındaki güzellikler o kadar fazladır ki,) şayet yeryüzündeki ağaçlar kalem, deniz de mürekkeb olsa, hatta buna yedi deniz daha eklense, yine Allah’ın kelimeleri (kemâlâtı) yazmakla tükenmez. Şüphe yok ki, Allah mutlak galib ve hikmet sahibidir.” [115]

“(Ey Rasûlüm!) De ki: “Bizim başımıza hiçbir zaman Allah’ın yazdığından başka bir şey gelmez. O, bizim Mevlâmızdır. O’nun için mü’minler, yalnız O’na tevekkül etsinler!” [116]

“Eğer Allah, sana bir zarar dokunduracak olursa bil ki, onu O’ndan başka giderecek yoktur. Ama sana bir hayır dilerse, O’nun ihsanını geri çevirecek de yoktur. Onu kullarından dilediğine nasib eder. O, çok bağışlayıcı, çok esirgeyicidir.” [117]

Hadisi Şerifler

70) Hz. İbni Abbas radıyallahu anhuma’dan rivayet edilmiştir: Cebrail aleyhisselam Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’e,

“İman nedir?” dedi. Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem,

“İman; Allah’a, ahiret gününe, meleklere, kitaplara, peygamberlere, öfüme ve öldükten sonra tekrar dirilmeye, Cennet, Cehennem, hesab ve mîzana iman etmen ve bir de kaderin tamamına, hayrına ve şerrine iman etmendir” buyurdu. Cebrail aleyhisselam,

“Ben bunların tamamına iman edince mü’min olur muyum?” deyince Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem, “Eğer sen bu şeylerin tamamına iman edersen mü’min olursun” buyurdu. [118]

71) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayete göre Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurmuştur: “İman; senin Allah’a, meleklerine, (ahirette) Allah’a kavuşacağına, O’nun peygamberlerine iman etmen, (öldükten sonra tekrar) dirilmeye iman etmen (onların hak olduğunu bilmen)dir.” [119]

72) Hz. Ömer bin Hattab radıyallahu anh, Rasulullah sallallahu aleyhi ves...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın