Ücret Miktarı

Ücret Miktarı:

Hz. Peygamber devrinde zekât memurlarına verilen maaş arını kesin olarak bilememekteyiz. Bunun bir devlet memurunun sahip olacağı azami hayat seviyesinden daha fazla olamayacağı ifade edilmektedir. [211]

Hz. Peygamber devrine ait kesin bir uygulama örneği bulunmaması sebebiyle, hukukçular zekât memuruna ödenecek maaş miktarı konusunda farklı görüşler belirtmektedirler: [212]

1) Mücahid, Dahhak ve eş-Şafiî'ye göre, maaş miktarı, toplam geliri sekizde biridir; eş-Şafiî'ye göre, bundan fazlası için ücretin ödenmesi, zekât dışındaki gelirlerden sağlanır.

2) İbn Ömer, Malik ve Ebu Hanife'ye göre, çalıştıkları kadar ücret ödenir; bu, asla toplam gelirin yansını aşmaz.

3) Zekât memuruna devlet hazinesinden çalıştıkları kadar ücret ödenir.

4) Toplam gelirin dörtte üçüne, hatta sınırsız olarak tümüne' çıkaran görüşler de bulunmaktadır.

5) Şafiî Mezhebine göre, ecr-i misi ödenir: Ödeme bundan fazla olunca, bir nakilde diğer paylardan, öbür nakilde devletin diğer gelirlerinden ödenir. İbn Ömer ve İbn Zeyd'in de bu görüşte oldukları nakledilir.

Bu görüşler ışığında denebilir ki, zekât memurlarının hizmetleri için, kendisinin ve ailesinin ihtiyaçlarını karşılayacak kadar, zekât malından bir hisse verilir. Zekât memurlarının bu hisseyi alması için, fakir olması şart değildir.

Libya Bakanlar Kurulu, zekât memurlarına toplam gelirin % 10'u oranında ödeme yapılacağını kararlaştırmıştır. Ayrıca, devlet memurlarına ve gönüllü çalışanlara bir ödeme yapılmayacağı esası benimsenmiştir. [213]

1983-4 tarihli Mısır zekât kanun tasarısı (m. 30), “âmilûn” kalemine ayrılacak payın, toplam zekât gelirinin %12.5'unu geçmemesini öngörmüştür.

Zekât memurlarına, zekât gelirinden ödenecek maaşlar, her halükârda toplam gelirin yarısını aşmamalı ve gelirin verimsiz olmasına müsade edilmemelidir. [214]

[211] Kettani, age. c. I, s. 240-246; Şafii, Umm, c. I, s. 61; Tuğ, age, s. 81.

[212] Ceziri, Fame, c. I, s. 625; İbn Rüşd, BM, c. I, s. 253; Kasani, BS, c. II, s. 44; Malik: Zekat, 29; Maverdi, age, s. 123; Sayis. Age, c. II, s. 36; Şeybani, Asl, c. II, s. 155; Şeybani, el-Camiu’s-Sagir, s. 124; Tahavi, Muhtasar, s. 52.

[213] Arafe, age, s. 74.

[214] Sıddıki, age, s. 176.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın