|
Konu Başlığı: Sünnetleri Ve Mendubları Gönderen: Sümeyye üzerinde 06 Eylül 2012, 16:39:06 VI. Sünnetleri Ve Mendubları: [407] A. Sünnetleri: (a) Cemaatle kılmak: (1) Hanefî Mezhebine göre, teravih namazını cemaatle kılmak sünneti kifâyedir. (2) Şafiî ve Hanbelî Mezheplerine göre cemaatle kılınması sünneti ayındır, evinde teravih kılan veya kılınan mükellefin imameti sünnettir. (3) Malikî Mezhebine göre, teravih namazını cemaatle kılmak menduptur. (b) Hatimle Kılmak: (1) ÜM’e göre, her akşam bir cüz, her rekâtte bir sayfa okumak üzere teravih namazını hatimle kılmak sünnettir. Bu durumda, cemaate göre hareket edilir. Ayrıca kıraat, namazı bozacak şekilde süratli yapılmaz. (2) Malikî Mezhebine göre, hatimle teravih kılmak menduptur, -hafız olanlar için- terki evlâya aykırıdır. (c) Camide kılmak. (d) Teravih niyeti. Bazı hanefî hukukçulara göre, teravih namazım kılmak için, mutlak namaz niyeti yeterli değildir. (e) Sena, taavvuz ve tesmiye. (f) Her rekâtte on âyet okumak. En doğru hareket, cemaatin durumuna göre okumaktır. Ebu Hanife ve Ebu Yusuf’a göre, her iki rekâtte eşit miktarda, eş-Şeybanî’ye göre birincide ikinciden daha fazla okunur. (g) Teravihi baştan sona bir imamla kılmak. B. Mendubları: [408] (a) İki rekâtte bir selâm vermek: (1) Hanefî Mezhebine göre, teravih, dörder dörder kılınabilir. Yirmi rekâtı birden kılmak mekruhtur. (2) Şafiî Mezhebine göre, teravih namazını, iki rekâtte bir selâm vererek kılmak şarttır, bundan sonrasında selâm vermek sahih değildir. (3) Malikî ve Hanbelî Mezheplerine göre, teravih namazının yirmi rekâtini birden kılmak mekruhtur. (b) Her dört rekâtten sonra bir miktar oturmak. Hanbelî Mezhebine göre, bu menduptur, terki mekruh değildir, bu sırada dua etmek evlâya aykırıdır; Şafiî Mezhebine göre de, bu oturuş menduptur, -bu sırada okunacak- belli bir zikir yoktur; Hanefî Mezhebine göre, zikir veya tehlil okunur veya susulur. Teravih namazının her dört rekâtı sonunda bir miktar oturarak istirahat edildiği için bu dört rekâta Terviha denmiştir. Böylece bir teravih namazında beş terviha bulunmuş olur. Kelime manâsıyla terviha, nefsi rahatlatmak demektir. Teravih de, tervihanm çokluk şeklidir. [407] Serahsi, age, c. II, s. 144; Kâsânî, BS, c. I, s. 288-289; Mergınânî, Hidâye, c. I, s. 70; İbn Rüşd, BM, c. I, s. 202; İbn Kudâme, age, c. II, s. 168-175. [408] Cezîrî, Fame, c. I, s. 342-343. |