๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Mükayeseli İbadetler İlmihali => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 06 Eylül 2012, 17:09:34



Konu Başlığı: Namazın Bozulması
Gönderen: Sümeyye üzerinde 06 Eylül 2012, 17:09:34
7- Namazın Bozulması: [340]

 
Bozan Haller:

 
Genel Haller:

Namazı bozan genel haller cuma namazının bozulmasında da geçerliliğini aynen korur.

 
Özel Haller:

 
Cuma Vaktinin Çıkması: [341]

 

(a) Hanefi Mezhebine göre, -teşehhüd miktarı oturulsa bile- namaz  bütünüyle kılınmadan vakit çıkarsa,  namaz bozulur, öğle namazı kılınır. Ebu Yusuf ve eş-Şeybanî’ye göre, teşehhüdden sonra vaktin çıkmasıyla namaz bozulmaz, cuma olarak tamamlanır.

(b) Şafiî Mezhebine göre, hem hutbenin, hem namazın öğle vaktinde yerine  getirilmiş olması, cuma namazının   sahih olma şartıdır. Ancak kılınacak kadarlık bir zaman kaldığında namaza başlanırsa, bu uzama sebebiyle namaz bozulmaz, öğle niyeti yap­maksızın  cuma  tamamlanır,  kalan  kısımda  kıraat  gizli yapılır, böyle bir durumda namazı kesip öğleye başlamak haramdır. Vakit daraldığı halde cumayı kılabileceklerini zannederek   namaza başlar ve fakat tamamlamazdan önce vakit çıkarsa, namaz bozu­lur, öğleye de dönüşmez.

(c) Malikî Mezhebine göre, cuma namazının vakti, güneş ba­tana kadar devam eder. Bu durumda, namaza, hutbe ve bir rekât kılacak kadarlık bir zaman kalınca başlanmaz, öğle kılınır, başlanırsa namaz yine de sahihtir. Tamamen kılacağına inanarak cumaya başlanır ve fakat tamamlanmazdan önce güneş batarsa, bu, secdeleriyle  birlikte   bir  rekât  tamamlanmasından  sonra  olunca namaz cuma, bundan önce öğle olarak tamamlanır.

(d) Hanbelî Mezhebine göre, cumaya son vaktinde başlanınca, namaz yine cuma olarak tamamlanır.

(e) Caferî Mezhebine göre, bir rekât kılınmadan vakit çıkmışsa, namaz bozulur, öğle kılmak ihtiyat bırakılmaz.   




[340] Kâsânî, BS, c. I, s. 269; Mergınânî, Hidâye, c. I, s. 83.

[341] Şeybânî, Asl, c. I, s. 325; Ahmed, Mesâil, s. 125 (454); İbn Rüşd, BM, c. I, s. 118; Serahsî, age, c. II, s. 33; Kâsânî, BS, c. I, s. 268-269; İbn Kudâme, age, c, II, s. 318-319; İbn Kudâme, age, c. II, s. 318-319; Cezîrî, Fame, c. I, s. 375-376, 379, 383; Mergınânî, Hidâye, c. I, s. 83