|
Konu Başlığı: Müslümanların Çocukları Gönderen: Sümeyye üzerinde 04 Eylül 2012, 16:00:23 Çocuklar: [471] Müslümanların Çocukları: (a) Hanefî Mezhebine göre, doğumdan sonra sesi çıkan çocuğa adı verilir, yıkanır ve namazı kılınır; ses çıkarmadıysa yıkanır,bir beze sarılır, fakat namazı kılınmaz. Çocuk doğum sırasında ölür ve vücudunun çoğunluğu çıkmış olursa namazı kılınır. (b) eş-Şafiî ve Malik’e göre, çocuğun sesi duyulmadıkça namazı kılınmaz. (c) Ebu Hanife İbn Ebi Leyla ve Ahmed’e göre, ana rahminde dört ay duran çocuğun cenaze namazı kılınır. Esir Çocuklar: (a) Basralılar’ın naklinde Malik’e göre, harbîlerin çocuğu -ebeveyniyle esir edilsin veya edilmesin- İslâm’ı düşünebilir hale gelinceye kadar namazı kılınmaz, ancak babası müslüman olunca kılınır. (b) eş-Şafîî’de Malik’in görüşüne katılır, ancak sadece babası değil, ebeveyninden herhangi birisi müslüman olunca namazı kılınır. (c) Ebu Hanife’ye göre, esir çocuklarının cenaze namazı kılınabilir. (d) Evzaî’ye göre, müslümanlar tarafından satın alınınca namazı kılınır. (e) Hanefî Mezhebine göre, ebeveyninden biriyle esir edilip ölen çocuğun namazı kılınmaz, ancak kendi veya tebeveyninden biri müslüman olur, ya da onunla birlikte ebeveyninden biri esir edilmediyse namazı yine kılınır. Müslümanlar tarafından mülk edilmezse ve ebeveyninden biri müslüman olmayıp, babasının yanında olursa onların hükmüne tâbi olacakları icmâ ile sabittir. İntihar Edenler: [472] (a) Bir grup hukukçuya göre, intihar edenin cenaze namazı kılınır. (b) Bir gruba göre ise kılınmaz; Ebu Yusuf’a göre, intihar hata veya şiddetli bir ağrıdan dolayı olmadıkça cenaze namazı kılınmaz. Şehidler: [473] (a) Malik, eş-Şafiî ve Ahmed’e göre, savaşta öldürülen şehidlerin cenaze namazı kılınmaz ve yıkanmazlar. (b) Hanefî Mezhebine ve Zeydiye’ye göre, şehid yıkanmaz, fakat cenaze namazı kılınır. [471] İbn Rüşd, BM, c. I, s. 191-192; Kâsânî, BS, c. I, s. 311; Mergınânî, Hidâye, c. I, s. 92-93; Tahâvî, Muhtasar, s. 41. [472] Şeybânî, el-Camiu's-Saglr, s. 116; Ahmed, Mesail, s. 142 (529); İbn Kudâme, age, c. II, s. 556-557-558; İbn Rüşd, BM, c. I, s. 190. [473] Şeybânî, Asl, c. I, s. 368; Ahmed, Mesâil, s. 140 (523); İbn Rüşd, BM, c. I, s. 191; Tahâvî, Muhtasar, c. I, s. 41; İbn Kudâme, age, c. II, s. 530-536; Şevkânî, es-Sumûtu'z-Zehebiyye, s. 95; Şevkânî, Neylu'1-Evtâr, c. IV, s. 78-82. |