|
Konu Başlığı: Mısırlı Tak beleri Gönderen: Sümeyye üzerinde 08 Ekim 2012, 14:34:31 b) Mısır'lı Tak beleri: i) El-Buveytî: Yusuf b. Yahya (ö. 231/845), Mısır'lı talebenin en büyüğüdür. eş-Şafiî ona güvenir ve fetva havale ederdi. Vefat ederken de talebesini, ona bıraktı. Onu İbn Abdilhakem'e tercih etmiştir. Bağdat'a getirilip hapsedildi e burada vefat etti. Şafiî'nin sözlerini özetleyerek yazdığı Muhtasar'ı meşhu dur. ii) El-Muzenî: Münazaracı biri olan Ebu İbrahim İsmail b. Yahya (ö. 264/877), eş-Şafîî'nin "mezhebimin dayanağı" sözlerine muhatap olmuştur. Şam, Irak ve Horasan'ın birçok ulemâsı onun talebesidir, eş-Şafîî'ye muhalif ictihadları da vardır. el-Muhtasaru'l-Kebir(veya el-Mebsût) ile el-Muhta-saru's-Sagîrl vardır. iii) Er-Rebi: er-Rebi b,. Süleyman el-Muradî (ö. 270/884), eş-Şafıî'nin yeni görüşlerini içine alan kitaplarının en sağlam ravisi sayılmıştır. Fustat Camii'nde müezzindi. İmam Şafiî'nin talebesi arasında Mekke'li olan Humeydi (ö. 219/834) ile İbn Ebi'l-Cârud; Bağdat'lı olan Kerâbisî (ö. 256/896); Mısır'lı olan Harmele (ö, 243/857) ve Rebi Cizî (ö. 257/870) de sayılmalıdır. II. Özellikleri: eş-Şafîî de önce kitaba müracaat eder, onda bulamazsa sünnete başvurur, bazı şartlarla haber-i vahidle geniş ölçüde amel eder. Sonra icmâ ve nihayet hanefîler kadar olmamakla beraber kıyas gelir. III. Yayılması: Mezhep eş-Şafıî'nin kendi kitapları ve talebesinin çalışmalarıyla yayılmıştır: A. Tarihte: eş-Şafiî Mısır'a gelip malikîlerden de ayrılınca mezhebi ilk defa burada yayıldı. Selahaddin el-Eyyubî Mısır başkadılığına Şafiî Mezhebine mensup Abdülmelik b. Devyas'ı tayin edince Şafiî Mezhebi hâkim hale geldi. Suriye'de el-Evzaî Mezhebi hâkimken, Suriye'li Ebu Zur'a Muhammed b. Osman, Mısır kadısı olunca Şafiî Mezhebini Suriye'ye de soktu. Makdisî kendi zamanında (IV. yy.) Suriye'de daha çok şafıî fukahasının bulunduğunu, maliki ve zahirilere rastlanmadığını zikretmektedir. Maveraünnehir'de Şafiî Mezhebi Ebu Bekir eş-Şâşî ve el-Kaffal vasıtasıyla yayılmıştır. Doğu'da Taşkent (Şaş), Irak, Tus, Nesa, Buhara, İsferayin, Danıkan'da hâkimiyet şafîîlerindi. Herat, Sicistan, Nişabur ve Serahs taraflarında şafiîler ve hanefîler daha çok birincilerin sebebiyet verdiği daimî bir mücadele ve kavga içinde olmuşlar, kanlar dökülmüş ve zaman zaman devletin müdahalesi zarurî olmuştur. B. Günümüzde: Mısır, Suriye, Hicaz ve Filistin'de şafıîler çoktur. Filipinler, Cava, Sumatra ve Siyam müslümanları ekseriyetle şafiîdir. Dağıstan, Orta Asya'nın kuzeyi ve Doğu Afrika'da bu mezhep yaygındır. Yemen, Aden, Irak, Hind ve Güney ve Doğu Anadolu'da (Urfa, Diyarbakır, Mardin, Siirt, Van, Hakkari, Bitlis, Ağrı, Kars ve kısmen Erzurum) da şafıîler vardır. |