|
Konu Başlığı: Kokulu Maddeler Vb. ni Kullanmak Gönderen: Sümeyye üzerinde 09 Ağustos 2012, 10:08:18 Kokulu Maddeler Vb. ni Kullanmak: a) Vücudun bir organının tamamına koku süren, dem keser ve kokuyu giderir. Koku ayrı ayrı yerlere sürülmüşse, her defa için ayrı bir ceza gerekir. [594] eş-Şafiî'ye göre, kokulu madde sürülen yerin tam bir organ olmasına bakılmaksızın, azında da, çoğunda da dem gerekir. [595] b) İhram elbisesine bir karıştan fazla koku süren mükellef, bu şekilde bir gündüz veya gece durmuşsa, dem keser. [596] c) Yukarıdaki maddede açıklandığı şekilde koku sürülen yer bir karıştan az olur, ya da bir gündüz veya geceden az bir süre böylece durursa, sadaka ödenir. [597] Sadaka miktarı, Ebu Hanife ve Ebu Yusuf’a göre fitre miktarıdır; eş-Şeybanî'ye göre koyuna kıyaslanır. Msl., organın dörtte birine kokulu madde sürüldüyse, sadakanın miktarı da, koyunun dörtte biri kadardır. [598] d) Başına veya sakalına kına yakan mükellef, dem keser. [599] Eline kına yakan kadın, tamamına yaktıysa dem, keser azına yaktıysa sadaka cezasını öder. [600] e) Çeşitli konular: [601] (1) Çeşitli organlara koku sürüldüğünde, koku sürülen yerler bir bütün olarak düşünülür: Bütünü bir organ miktarı olursa dem, daha az olursa sadaka gerekir. (2) Bütün organlara kokulu madde sürüldüğünde, sürme işlemi aynı yerde olursa -suçun cinsi aynı olacağından- yalnızca bir dem gerekir. Fakat ayrı ayrı yerlerde sürüldüyse Ebu Hanife ve Ebu Yusuf’a göre, her yer için ayrı keffaret gerekirken, eş-Şeybanî'ye göre birinci için keffaret ödendiyse bir keffaret daha gerekir, ödenmediyse yalnızca bir dem kesilir. f) Kokulu maddeleri koklayınca, Hanefi Mezhebine göre hiçbir ceza gerekmez; eş-Şafiî'ye göre, fidye gerekir. [602] Hanefi Mezhebine göre, kokulu maddeleri kullanan mükellefin bunu bilerek veya bilmeyerek, isteyerek veya istemeyerek kullanması cezaya tesir etmez; eş-Şafiî'ye göre unutma ve ikrah hallerinde ceza gerekmez. [603] [594] Mergınânî, age, c. I, s. 160; Serahsî, age, c. IV, s. 122; Şafiî, Umm, c. II, s. 147; Şeybânî, Asl, c. II, s. 397; Tahâvî, Muhtasar, s. 70. [595] Kâsânî, BS, c. II, s. 189; Şafiî, Umm, c. II, s. 152. [596] Kâsânî, BS, c. II, s. 189. [597] Mergınânî, age, c. 1, s. 160; Serahsî, age, c. IV, s. 122; Şeybânî, Asl, c. II, s. 400. [598] Kâsânî, BS, c. II, s. 189. [599] Mergınânî, age, c. I, s. 160; Kâsânî, BS, c. II, s. 191; Şeybânî, Asl, c. II, s. 399-400. [600] Kâsânî, BS, c. II, s. 192; Serahsî, age, c. IV, s. 125; Şeybânî, Asl, c. II, s, 399-400. [601] Kâsânî, BS, c. II, s. 190; Serahsî, age, c. IV, s. 122. [602] İbn Kudame, age, c III, s. 323; Kâsânî, BS, c. II, s. 191; Serahsî, age, c. IV, s. 123. [603] Kâsânî, BS, c. II, s. 192. |