|
Konu Başlığı: Günahkâr Müslümanlar Gönderen: Sümeyye üzerinde 13 Ağustos 2012, 10:34:01 3- Günahkâr Müslümanlar: [343] Kesinlikle Ödenemez: Zeydiye Mezhebine göre, -zenginler gibi- fasıklara da zekât ödenmez; onların da zekât alması haramdır. Şartlı Ödenir: 1) Cumhur'a göre, müslüman olduğu sürece, halini düzeltmek ve insanlık şerefine hürmet için, ondan alındığı gibi, zekât günahkâr müslümanlara da ödenebilir. Zekâtı, fısk ve günaha yardım için almadıkça, ona ödeme yapılır, fakat bir günah -msl., şarap içmek- için ona zekât ödenmez. Çünkü Allah'ın malıyla, O'na isyana yardım edilmez. Bu konuda, zanm galiple hareket edilir. Bazı maliki hukukçularla, ibazîler ve Caferî Mezhebine göre, ödenen zekâtla fısk ve günah işlemedikçe, günah işleyenlere zekât ödenebilir. 2) İbn Teymiye'ye, bid'at ehli ve namaz kılmayanlara zekât ödenmesi sorulunca, “Zekâtın fakir, miskin, borçlu ve diğerlerinin dindar olanlarına ödenmesi için araştırma yapılmalıdır; bid'at ve fücurunu acır vuran, cezaya lâyıktır, ona yardım edilmez. Namaz kılmayana, namaz kılması emredilir, namaz kılıyorum derse zekât ödenir, aksi haîde tevbe edip namaz kılana kadar ona zekât ödenmez” cevabını vermiştir. [344] 3) Yusuf Kardavî'ye göre, fısk u fücuru ve günahı ile müslümanlara zarar vermedikçe, günahkâra zekât ödenebilir. Fakat fıskını açığa vurarak veya benzeri şekillerde cemiyete zararlı olanlara, bunlara son verip tevbe etmedikçe zekât ödenmez. Bununla birlikte, müslümanlara zararı dokunsa bile, ailesi bulunan günahkârlara zekât ödenebilir. 4) Reşid Rıza'ya göre, günah işleyenlere zekât ödenmez. Zekât öncelikle, inancı ve yaşayışı sağlam müslümanlara ödenebilir. Bu, hiç günah işlemeyenlere zekât ödenir mânâsına gelmez. Çünkü müslüman günah işleyebilir, ama tevbe kapısı da her zaman açıktır. Bütün bunlara rağmen, ödenecek zekât, inanç ve yaşayışını düzelteceklere, kalpleri kazanılacaklar payından ödenebilir. [345] [343] Ebu Zehra-Şekerci, Zekât Hukuku, s. 1, 108-110; Kardavî, FZ, c. II, s. 708-712. [344] İbn Teymiyye, el-Fetava, c. 25, s. 87, 89 ile el-İhtiyaratu'1-İImiyye, s. 61'den Kardavî, FZ, c. II, s. 710. [345] Reşid Rıza, el-Menar, c. 10, s. 596-597'den Kardavî, FZ, c. II, s. 711-712. |