๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Mükayeseli İbadetler İlmihali => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 12 Eylül 2012, 15:12:33



Konu Başlığı: Farzların Özelliğini Yitirmesi
Gönderen: Sümeyye üzerinde 12 Eylül 2012, 15:12:33
Farzların Özelliğini Yitirmesi:

 
Şartlarla İlgili Olanlar:

 
Abdestin Bozulması: [183]

 

ÜM’e göre namazı kılarken henüz selâm vermeden, Hanefî Mezhebine göre, son ka’dede teşehhüd miktarı oturmadan önce ab­destin bozulması namazı bozar:

(a) Özürlünün özrü dışında bir sebeple abdestinin bozulması veya özrünün sona ermesi. [184]

(b) Teyemmüm   etmiş   bir   mükellefin   namazdayken   suyu görmesi veya kullanma imkânı. [185]

(1) Hanefî Mezhebine göre, son ka’dede teşehhüd miktarı oturmazdan önce bu durumun meydana gelmesi namazı bozar, teşehhüd miktarı oturduktan sonra veya selâm verip sehiv secde­si  yaparken suyun bulunması  halinde, teyemmümlünün   na­mazı, Ebu Yusuf ve eş-Şeybanî’ye göre tamdır, Ebu Hanife’ye göre fasiddir.

(2) Şafiî Mezhebine göre teyemmümle namaz kılan mükel­lef su bulunca -kazayla telafi edilmeyen türden olmayınca- na­maz bozulmaz.

(3) Maliki  Mezhebine  göre,  teyemmümlü  mükellefin  su bulması namazı hiçbir şekilde bozmaz. Fakat yanında su bulun­duğunu unutarak teyemmüm edip  namaz  kılmaya  başlayan kimsenin -suyu kullanıp abdest aldıktan sonra bir rekât kılacak kadar vakit varsa- namazı bozulur.

(4) Hanbelî Mezhebine göre, su, namaz kılarken bulunur ve kullanma imkânı da varsa namaz bozulur.

(c) Mest üzerine yapılan mesh müddetinin namazdayken bit­mesi halinde, Hanefî Mezhebine göre, namaz bozulur. Yalnız bu du­rumun son ka’dede teşehhüd miktarı oturmazdan önce meydana gelmesi gerekir.

Caferi Mezhebine göre, küçük veya büyük hades, sağlam mü­kellefler için namazın neresinde olursa olsun -hatta kuvvetli görüşte selâmın son harfini söylerken bile- ve kasten ya da unuta­rak da olsa namazı bozar. [186]




[183] Cezîrî, Fame, c. I, s. 307; Humeynî, Zubdetu'l-Ahkâm, s. 62-63.

[184] Cezîrî, Fame, c. I, s. 295.

[185] Cezîrî, Fame, c. I, s. 295, 308-309.

[186] Humeynî, Zubdetu'l-Ahkâm, s. 62-63.