Cezaî hükümler ve yürürlülük

BEŞİNCİ KISIM CEZAÎ HÜKÜMLER VE YÜRÜRLÜK

Madde 81.Zekât Borcu Yüzünden Tutuklama:

1. Kurum -nihaî olarak- zekât borcunu tahakkuk ettirir ve mükellef de ödemek için yeterli malı bulunduğu halde bu borcu ödemekten ısrarla kaçınırsa, mükellefin ikamet yerindeki ceza mahkemesi hakiminden Allah hakkı borcunu ödemeye zorlamak üzere mükellef hakkında emri çıkarmasını talep eder. Bu tutuklama süresi, iki haftayı geçmemek üzere hâkim tarafından belirlenir.

2. Tutuklama süresi, toplam süre iki ayı geçmemek üzere, nihaî olarak belirlenen zekât borcunu ödeyinceye kadar aynı süre yenilenerek veya benzer yeni süreler belirlenerek uzatılabilir.

3. Zekat mükellefi, tüzel kişi ise, genel müdürü veya herhangi bir sorumlusu; ülke sınırları içinde oturmayan biri ise, malını idare eden kişi; reşit olmayan biri olursa velisi tutuklanır.

Madde 82. Zekât Ödemeyenin Cezalandırılması:

1. Zekât kaçakçısı, ödemesi gerekli zekât borcuna ilâveten, ödeyeceği zekât miktarının iki katını geçmeyen malî cezaya çarptırılır.

2. Aşağıdaki mükellefler, zekât kaçakçısı kabul edilir:

a) Farz olan zekâtı ödemekten kaçırmak amacıyla, bu kanunun 64. maddesinde belirtilen beyannameyi belirlenen süre içinde vermeyenler,

b) Ödenecek zekât miktarını eksiltebilecek biçimde beyanlarında veya vereceği belgelerde kasten yanlış açıklamalarda bulunanlar,

c) Mallarının tamamının veya bir kısmının farz zekâtın kapsamına girmesini önlemek gayesiyle gayri meşru yollara sapanlar,

d) Kesin olarak belirlendikten sonra, zekâtı ödemekten kasten kaçınanlar.

Madde 83. Kamu Davası:

1. Yukarıdaki maddede belirtilen kamu davası, ancak kurum genel müdürünün talebi üzerine açılır.

2. Zekât kaçakçısı, borcunu ödediği takdirde kamu davası geri alınabilir. Bu durumda, kurum tarafından, mükellef -zekât borcundan ayrı olarak- ödeyeceği miktarın yarısını geçmeyen bir cezaya çarptırılır. Bu ceza geliri, zekât gelirine aktarılır.

Madde 84. Beyanda Gecikme:

Bu kanunun 64. maddesinde gösterilen beyannameyi mazeretsiz olarak geciktirenler, on cüneyhten az, ikyüz cüneyhten fazla olmamak kaydıyla malî cezaya çarptırılır. Bu ceza geliri, zekât gelirlerine aktarılır.

Madde 85. Cezanın Azamî Sınırı:

1. Zekâtla ilgili cezalara, ceza kanununda veya diğer kanunlarda gösterilenleri geçemez.

2. Zekât gelirinin korunması için, kamu malının korunması kanunu ile ceza kanununun hükümleri aynen geçerli kılınır.

Madde 86. Bilgi Alma Hakkı:

Hiçbir resmi daire, heyet, kamu kuruluşu, şirket veya müessesenin, kendisinde bulunan ve bu kanun hükümleri uyarınca incelenmesi istenen belge ve evrakı kurum görevlilerinin incelemesine sunmaktan kaçınamaz.

Madde 87. Noter Belgeleri:

Noterlikler, yapılan akid veya tasarruf hangi türden olursa olsun, bunları kuruma bildirmek zorundadırlar. Bu bildirim, akid veya tasarruf üçbin cüneyhi geçtiği takdirde, yapılma tarihînden itibaren iki hafta içinde olur.

Madde 88. Zekât Mahremiyetinin Korunması:

1. Vazifesi gereğince, zekâtın belirlenmesi, beyannamenin kabulü, tahsil, harcama, zekâtla ilgili beyanlar veya şikayetlerin incelenmesi konusunda bilgisi bulunanlar görevin sırlarını ifşa edemezler.

2. Sırların ifşa edilmesi halinde, ceza kanunundaki görev mesleğin sırlarını ifşa etme cezasıyla ilgili hükümler uygulanır.

Madde 89. Yargı Güvenliği Niteliği:

Kurum genel müdürünün kararıyla belirlenen kurum personeli, bu kanunun hükümlerine karşı herhangi bir aykırılığı ortaya koyma konusunda yargı güvenliği personeli sıfatını taşır.

Madde 90. Vergi Ve Resimlerden Muafiyet:

1. Bu kanunun ikinci kısmındaki hükümlere uygun olarak zekât gelirinden, harcama kalemlerine giren kişi, grup veya yere verilen menfaat, hizmet ve diğer işler vergi resimden muaftır.

2. Kurumun malları, kazançları, gelirleri, faaliyetleri, üretim işlemleri, yaptığı akitler ve zekâtın gayesi çerçevesindeki ithalat da vergi ve resime tâbi değildir.

Madde 91. Gayri Müslim Vatandaşlar:

Gayri müslim vatandaşların sosyal dayanışması konusunda özel bir kanun hazırlanır. Gayri müslim vatandaşlara ya zekât kanunu hükümleri uygulanarak, müsîüman vatandaşların ödeyeceği miktarda ödeme yaparlar ve bu kanunun bütün hükümlerinden yararlanırlar, ya da onlar için giderlerini karşılayacak bir vergi ödemek ve bunun sağlayacağı menfaat ve hizmetlerden yararlanmak şartıyla bu kanunla belirlenen sisteme karşılık olarak geniş kapsamlı özel bir sosyal dayanışma sandığı kurulur. Bütün durumlarda, yük, menfaat ve hizmet konularında gayri müslim vatandaşlar ile müslüman vatandaşlar arasında eşitliğe riayet edilir.

Madde 92. Zekâtın Yürürlükteki Güvenlik Sisteminin Yerini Alması:

1. Bu kanunun hükümlerine göre -müslüman- fakir ve miskinlere sağlanan menfaat ve hizmetler, 1977 tarih ve 30 sayılı kanunla kabul edilmiş sosyal dayanışma sisteminden yararlananlara yapılan genel yardımların yerini alır.

2. Ayrıca, belirtilen zekât menfaat ve hizmetler sistemi, başka bir sigorta sisteminden yararlanmayan çalışanların sigortasıyla ilgili 1975 tarih ve 112 sayılı kanuna göre sigortalı olanlar için belırlenen maaş ve yardımlar sisteminin yerini de alır. Son kanundan yararlananlar, zekât kanununu kendilerine uygulandığı tarihten itibaren sigorta ödemelerinden muaf olurlar.

3. Belirtilen iki kanuna göre yapılan maaş ve yardım ödemeleri, bu kanun hükümlerine göre karşılık tutulan zekât menfaatlerinin sağlanması tarihinden itibaren durdurulur.

4. Kurum, zekâtın tahsil ve harcanmasıyla İlgili bütün konularda Nasır Sosyal Bankası'nın yerini alır.

Madde 93. Uygulamanın Tedriciliği:

1. Kurumun hazırlığı ve teklifi üzerine, Bakanlar Kurulu tarafından, bu kanun hükümlerini tedricen yürütmek için gerekli geçiş dönemi tedbirleri alınır. Geçiş dönemi, kanunun yayınlanmasından sonra, kanunu tanıtma, hükümlerini anlatma ve uygulanması, kurum örgütlenmesinin bitmesi şube ve bürolarının kurulmasını gerçekleştirme, ödeyenlerden gönüllü olarak zekâtı kabul etme ve zekât borcu doğan bazı mal ve gelirlerden zekâtı cebren tahsil etmek için gerekli tüzük tasarılarını hazırlamakla başlar. Bu dönem, zekât borcunun doğduğu bütün mal ve gelir çeşitlerinden ve bütün ülkede zekâtın cebren tahsil edildiği döneme geçişle sona erer.

2. Geçiş dönemi, hiçbir şekilde, bu kanunun yayın tarihinden itibaren -en çok- iki yılı aşmamalıdır. Bu süre içerisinde, bu kanunda belirtilen bütün tüzük, yönetmelik ve kararların çıkarılması tamamlanmalıdır, geçiş dönemi bitmeden önce bütün tüzük, yönetmelik ve kararların bu kanun hükümleriyle birlikte, bütün illerde zekâtın cebren tahsili ve şer'î kalemlere harcanmasının yürürlük kazanmasının yerine geçmesi bitmelidir.

Madde 94. Kurum:

Bu kanun veya tüzük hükümlerinin uygulanması konusunda kurum (veya beytülmal) tabirinden, kurumun veya beytülmalin merkez teşkilâtı veya özel dairesi ya da özel bürosu kastedilir. Bu, metinler, karineler ve kurumun idarî ve malî örgütlenmesi tüzüğündeki görev dağılımına göre belirlenir.

Madde 95. Tüzükler Ve Yönetmelikler:

Bakanlar kurulu kararıyla, uygulama tüzüğü, tahsil ve harcama tüzüğü, idarî ve malî örgütlenme tüzüğü, yatırım tüzüğü ve bu kanunu uygulanması için gerekli sair tüzükler hazırlanır. Bu tüzüklerin hazırlanması, kurumun hazırlaması ve teklifi üzerine olur.

Madde 96. Yayın Ve Yürürlük:

Her bakan, kendi göreviyle ilgili alanda, resmi gazetede yayınlanması tarihinden itibaren bu kanun hükümlerini yürütür ve uygular.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın