๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Mükayeseli İbadetler İlmihali => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 13 Eylül 2012, 13:32:32



Konu Başlığı: Arafat ta Vakfe Günü Öğle İle İkindinin Birleştirilmesi
Gönderen: Sümeyye üzerinde 13 Eylül 2012, 13:32:32
Arafat’ta Vakfe Günü Öğle İle İkindinin Birleştirilmesi;

 

a) Hanefî Mezhebine, el-Hasenu’l-Basri ve en-Nehai’ye göre, iki namazı birleştirmek sadece hac mevsiminde ve belirtilen iki yerde caizdir. Arafat’ta vakfe yapılan gün, öğle ile ikindinin cem’u takdim şeklinde kılınması vakfenin sünnetlerindendir. Bu na­mazları birlikte ve öğle namazı vaktinde kılmak için, üç şart vardır:

(a) Arefe günü olması.

(b) İhramlı olmak.

(c) Cemaat halinde kılmak.

Bu namazdan önce, hac işlemleri hakkında bir hutbe okunur -hutbe okunmasa da olur- ve namaz bir ezan, iki kaametle kılınır, iki namaz arasında, kendi sünnetleri bile olsa nafile namaz kılınmaz. Öğle namazını kendi başına kılan, ikindiyi, kendi özel vaktinde kılar. Bu, Ebu Hanife ile Züfer’in görüşüdür. Ebu Yusuf ve eş-Şeybânî’ye göre, öğleyi yalnız kılan, ikindiyi birleştirerek, ce­maatle kılabilir. Öğle ezanından sonra, önce öğle, hemen ardından da ikindi namazı kılınır. [88]

b) Şafiî Mezhebine göre, Arafat’ta vakfe yapılırken namazlar her iki şekilde de kılınabilir; ancak cem’u takdim   şeklinde kılınması efdaldir.

c) Maliki Mezhebine göre, Arafat’ta vakfe günü öğle ile ikin­diyi cem’u takdim şeklinde kılmak sünnettir.

d) Hanbelî  Mezhebine göre, Arafat’ta vakfe günü öğle ile ikindi birleştirilebilir.

Mekkeliler’in Arafat’ta cem ve kasr (kısaltma) yollarından hangisini seçeceği konusunda üç görüş vardır: [89]

a) Şafiîler arasındaki meşhur görüşe ve İbn Akîl gibi bazı hanbelîlere göre, kısa bir yolculuk yaptıkları için, ne kasr, ne cem yaparlar.

b) Ebû Hanîfe, bazı hanbelîler ile bazı şafıîlere göre, cem ya­pabilirler, kasr yapamazlar.

c) Malik, İshak, Tavus, İbn Uyeyne, bazı hanbelîler ve Ebu’l-Hattâb gibi bazı şafıîlere göre hem cem, hem de kasr yapabilirler.




[88] Şeybânî, el-Câmiu'sSagir, s. 114; Tahâvî, Muhtasar, s.33-34; Serahsî, age c II s. 129-130; Kâsânî, BS, c. I, s. 126-127; Mergınânî, Hidâye, c. I, s.143-146; Cezîrî Fame, c. I, s. 487. Hanefi Mezhebinin görüşü, şu eserde ele alınıp genişçe işlenmiştir: Ekrem Doğanay, İki Mesele (Sabah Namazının Vakti-Namazların Birleştirilmesi) İstanbul 1983.

[89] İbn Teymiye, Mecmu'atu'r-Resail ve'l-Mesail, c. I-III, s. 250-251.