Peygamber Efendimiz (sav)'e peygamberlik verilişinin on üçüncü senesinde de Miraç mucizesi meydana gelmiştir.Şöyleki; Resûl Ekrem (sav) Efendimizin MMedine Münevvere hicretlerinden sekiz ay evvel Recep ayının yirmi yedinci gecesiydi; Cebrail (as) geldi ve Burak adında bir binek getirdi ve Peygamber Efendimiz (sav)'i alıp Kudüs Şerif'deki Mescid-i Aksu'ya götürdü, ordan da göklere çıkardı.Kainatın övünç kaynağı Efendimiz bir nice âlemler gördü; şan sahibi peygamberlerin tebessüm eden ruhlarıyla görüştü, Sidretü'l -Münteha denen makama kadar vardı alamet ve Yücelik sahibi olan Allah'ın bir nice tecellilerine mazhar oldu.Kendisine ve ümmetine beş vakit namaz farz kılındı ve yine o mübarek gecede yine mutluluk dolu yuvasına, evine geri getirildi.Sabah olduğunda bu olağanüstü hadisiyle insanlara haber verince, Müslümanlar kendisini tebrik ettiler.Müşrikler ise;"Böyle bir şey olamaz"diyerek inkara yeltendiler.O bilgisiz, düşüncesiz insanlar; hayvanlara, ağaçlara, taşlara tapıyorlardı.Allah Teala (cc)'nın kudretine de bu taptıkları şeylerin kudretine kuvvetine benzeterek böyle bir harikanın var olabileceğini mümkün göremiyorlardı.Eğer bunlar bu yaratılmışları yaratanın nasıl şan sahibi bir Yaratıcı olduğunu biraz bilselerdi, eğer o her şeyi hikmetle yaratan büyük yaratıcının;şu üstümüzdeki sonsuz feza boşluğunda binlerce,milyonlarca büyük büyük küreleri tutup, olağanüstü birer süratla haraket ettirmekte olduğunu düşünse idiler; böyle bir mucizeye inkara lüzum görmezlerdi.
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
