Peygamberırımızın,Bir özelligide Cuma Namazı, "Amîn" Denilmesi,Kıbleye Dönülmesi

Peygamberırımızın Bir Özelliği De, Cum´a Namazı, "Amîn" Denilmesi, Kıbleye Dönülmesi, Meleklerin Saf Bağladıkları Gibi Saf Bağlanılması Ve Tahıyyetü´s-Selam

Bu konuda Müslim, Huzeyfe ve Ebû Hüreyre´den şu hadîsi rivayet eder: "Allah, bizden öncekilere Cum´â´yı nasîb kılmadı! Onlar çok istedi ler ve aradılar amma, bir türlü bulamadılar... Yahudiler için Cumartesi, Nasrânîler için de Pazar günü oldu. Sonra biz devreye girdik ve yüce Allah, bizlere Cum´â gününü lütfetti. Böylece bizleri öne geçirdi. Önce bizim günümüz olan Cum´a günleri, sonra Cumartesi, daha sonra da Pazar günü gelmektedir. Onlar, kıyamet gününde de böylece bize tabî olacaklar, bizden sonra geleceklerdir. Dünyâda sonra gelenleriz, fakat öne geçip âhirette ilk gelenler de biziz! Bütün ümmetlerden Önce hesabımız görülecek, herkesten evvel cennete gireceğiz..."

îbni Asâklr´in RubeyyV bin Enes tarikiyle rivayeti de şöyledir: "Bize, Peygamberimiz´in ashabının bâzılarından intikâl eden habere ve onların bâzı Isrâîl oğulları âlimlerinden işittiklerine göre; Zekeriya (a.s.)´m oğlu Yahya (a.s.), Allah tarafından beş kelimeyi (beş esâsı) teb liğe me´mûr kılınmıştır. Aynı zamanda bu beş şey ile güzelce amel ede rek vefat eden kişilerin, hesaba çekilmeksizin cennete girecekleri de müjde edilmiştir. Bu beş şey (esas) da şunlar imiş:

"Asla Allah´a şirk koşmayacaklar, sâdece Allah´a ibâdet edecekler,

Namaz kılacaklar,

Oruç tutacaklar,

Sadaka (yani zekât) verecekler,

Allah´ı zikredip asla unutmayacaklar..."[149]

îşte Yüce Allah, Muhammed´e ve O´nun ümmetine bu beş şeyi vermiş, bunlara ilâveten beş şey daha vermiştir. Bunlar da: "Cum´â, söz dinlemek itaat etmek, Allah ve dini uğruna hicret etmek ve cihâd et mektir." [150]

Ahmed ve Bey haki Aişe´den şöyle rivayet ederler: Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Onlar bize karşı, Allah´ın bize lütfettiği Cum´a gününe hased ettikleri kadar hiçbir şeye hased´ etmemektedirler! Onlar bunu kaybet mişlerdir. Bir de son derece hased ettikleri bir şey, bizim kıblemizdir! Onlar bunu da kaybetmişlerdir. Sonra bizim namaz kılarken imamın arkasında (ve fatiha´nm sonunda) Amin! dememiz var ya, işte buna da son derece hased ederler."

îbni Mace îbni Abbas´ın şu rivayetini verir: "Resülüllah (s.a.v.) buyurdu: "Yahudiler, size karşı "selâm vermeniz" ve bir de imamın ar kasında, "amin!" demenize hased ettikleri kadar hiçbir şeye hased etmiş değillerdir!"

Taberani de Mûaz bin Cebelden şöyle rivayet etmiştir: "Peygam-ber´e (s.a.u.), bir defasında da: "Biliniz ki, yahudiler müslümanlan şu üç şeyden daha faziletli bir şey sebebiyle kıskanmış değillerdir: Selamlaş mak, namazdaki safları ikâme etmek ve farz namazlarda imamın arka sında "amin!" demek" buyurdu.

Haris bin Ebû Üsame´nin Enes´ten rivayeti ise şöyledir: "Bir defa sında Resülüllah Efendimiz: "Bana şu üç şey verilmiştir: Namaz kılar ken safları ikâme etmek, selâmlaşmak (ki cennet ehlinin selâmı da budur), bir de imamın arkasında "amin!" demek. Bunlar sizden önceki ümmetlere verilmiş değildir. Ancak Harun (a.s.)´ın Mûsâ (a.s.)´in duası na "amin!" demesi hariç." [151]

îbni Ebâ Şeybe, Beyhaki ve Ebû Nuaym, Huzeyfe´den rivayet eder ler. O, şöyle der: Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Ben, şu üç şeyle insanlara üstün kılınmışımdır! Yeryüzünün her tarafı bize mescid kılınmıştır, toprağı da abdestlenmemiz için teiniz kılınmıştır (ki biz onunla teyem müm ederek abdestleniriz), namazdaki saflarımız da meleklerin safları gibidir ve bana Bakara sûresinin sonundaki ayetler Arş´in altındaki ha zineden verilmiştir. Bunlar ancak bana verilmiş olup, benden Önce kim seye verilmiş değildir."[152]

[149] Tirmizi´nin rivayetinde: "Ey Mekke, ne hoş, ne sevgili bir beldesin! Eğer ben çı-karılmasa İdim, senden çıkmazdım" buyurulmuştur.

[150] Bu haber, imam-ı Ahmed tarafından merfu olarak (Peygamberimiz´in bir sözü olarak da) rivayet edilmiştir. Ayrıca bu mahiyetteki bir hadisi, Tirmizi, Nesai, ibni Huzeyme ve ibni Hıbbân da rivayet etmişler ve Tirmizi: "Bu hadis, hasen ve sahihtir" demiştir.

[151] Bunu İbrahim (a.s.)´ın Kabe´nin temellerini yükselttiği zaman yaptığı duasına, "Amin!" diyerek katılan oğlu İsmail (a.s.) için söylemek de mümkündür. Çünkü İsmail (a.s.) da babası İbrahim (a.s.)´ın duasına, "Amin!" diyerek katılmıştır

[152] Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 2/396-398.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın