Peygamberimizin Özellikleri Arasında, Onun İki Kıbleyi Ve İki Hicreti Cemetmesi

Peygamberimizin Özellikleri Arasında, Onun İki Kıbleyi Ve İki Hicreti Cemetmesi, Şeriat İle Hakikat Arasını Da Cemetmesini Söyleyebiliriz.

Evet, Peygamber Efendimiz´in özellikleri arasında, böyle iki kıble yi ve iki hicreti cemetmiş olmak gibi hasîsalar (Özellikler) bulunmakta dır. [79]

Şeyh îzzüddin bin Abdüsselâm der ki: "Peygamber´in (s.a.v.) özel liklerinden biri de, Allah Teâlâ´nm; vahiy çeşitlerinden her biri ile O´nunla konuşup kelâm etmiş olmasıdır. Bu vahiy çeşitleri ise üçtür: Birincisi: Sâdık rü´yâ, ikincisi: Vasıtasız kelâm (konuşma), Üçüncüsü de Cebrail vasıtasıyla konuşmadır." [80]

Peygamber (s.a.v.) Efendimiz´in Özelliklerinden bâzıları da şunlar dır: Bir aylık mesafeye korku salması ki, bir aylık ön tarafındaki mesafeye, bir aylık da arka tarafındaki mesafeye şâmildir.

Ahmed, İbni Ebâ Şeybe ve Beyhakî Ali´den rivayet ederler. O şöyle demiştir: "Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Peygamberlerin hiç birine ve rilmeyen bana verildi: Bir aylık mesafedeki düşmanıma korku salmı-şımdır. Yeryüzünün hazîneleri verilmiş, Ahmet adı verilmiş, toprak temiz kılınmış, ümmetim de en hayırlı ümmet kılınmıştır."

Müslim´in Ebu Hüreyre´den rivayeti ise şöyledir: "Ben, altı şeyle diğer peygamberlere üstün kılınmışımdır: Bana cevâmiu´l-kelinı [81] verilmiş, düşmanıma korku salınmış, ganimet helâl kılınmış, yeryüzü mescid ve temiz kılınmış ve ben bütün halka peygamber olarak gönde rilmişim ve peygamberlik benimle son bulmuştur,"

Taberanî de bu hususta Sâib bin Yezîd´den bu mealde bir hadîs rivayet etmiştir. Bunda ise önemli bir fark: "Ve ümmetim için şefaatimi saklamış bulunuyorum" buyurulmuştur. [82]

îmâm-ı Gazali, Peygamber Efendimiz´de gerek peygamberliğin, ge rek sultanlığın toplanmış olması hususunda îhya´sında şu beyanda bu lunmuştur: "Nübüvvet, mülk ve saltanatın kendisinde birleşmiş olduğu içindir ki, diğer peygamberlerden daha üstün olmuştur. Zira yüce Allah, O´nun bunları kendisinde taşıması sebebiyledir ki, dîni de, dünyâyı da salâha (iyilik ve düzene) kavuşturmuştur."

Beyhakfnin Katâde´den, Peygamber Efendimiz´in Cenâb-ı Hakk´tan "sultan-ı nasır" yâni yardımı dokunan bir güç ve kuvvet, des-tekliyen bir delîl istemesiyle ilgili bulunan âyet hakkında, bir nakilde bulunur. Bu Isrâ Sûresi´nin 80. âyeti olup şu mealdedir:

"De ki: "Rabbim, beni doğruluk girdırişiyle girdir, beni doğruluk çıkarışıyla çıkar. Bana katından bir sultân-ı nasır, yardımı dokunan bir

kuvvet ver!" [83]

îşte Katâde, bu hususta şöyle demektedir: "O, böyle dua etti. Allah da kendisini, doğruluk çıkarışıyla Mekke´den çıkardı ve doğruluk girdi-rişiyle Medine´ye girdirdi. Eğer kendisine lütfettiği bir güç ve kuvvet ol masaydı, O bu şekilde Mekke´den çıkıp selâmetle Medine´ye varamazdı. Aynen bunun gibi O; Allah´ın kitabını tebliğ ve tatbik edebilmek, Kitâbullah´ın emir ve hudutlarını koyabilmek için de Allah´tan sultan-ı nasîr taleb etmiş; Allah da kendisine bu gücü ve desteği vermiştir. Yoksa bunda muvaffak olamazdı. Allah´ın lütfettiği, bu yardımı dokunan bir güç ve kuvvettir ki, aynı zamanda Allah´ın bir rahmeti olarak tecellî et miştir de, kullar birbirine karşı anlayışlı ve yardımcı olmuşlardır. Yok sa, Allah´ın bu yardımı ve rahmeti bulunmasa; insanların kuvvetlileri zayıflarını yer, insanlık mahvolurdu."

Buharî ve Müslim Ebû Hüreyre´den şöyle rivayet ederler: Peygam ber (s.a.v. ) bir hadîslerinde: "Ben etrafıma korku salmakla Allah´ın yardımına mazhar oldum ve bana devamlı kelim verildi. Ben uyurken bana geldiler ve yeryüzünün hazînelerinin anahtarlarını teslim ettiler" diye buyurmuştur! Evet Peygamberimiz böyle buyurmuştu amma, şimdi sizler dünyâ malına ve nimetlerine dalmış bulunuyorsunuz..."

îbni Şihâb der ki: Bana ulaşan bilgiye göre, Peygamber (s.a.v.) E-fendimiz´e verilmiş bulunan "Cevâmiu´l-Kelim" Yüce Allah´ın pek çok şeyi O´nun için cemetmiş olmasıdır ki, bunlar, daha önceleri bir veya birkaç hususta ilâhî vahiyle yazılıp tesbît edilmiş bulunan şeylerdir, işte bunların hepsi, bizim Peygamberimi z´e toplu olarak verilmiş bulun maktadır.

Güzel bir senedle Taberânl, Beyhakî Îbni Abbas´tan şöyle nakleder: "Resûlüllah (s.a.v.), bir gün Cebrail ile birlikte Safa tepesinde bulunu yordu. Buyurdu ki: "Ey Cebrail, Muhammed´in ev halkı için evlerinde, ne bir avuç un, ne de bir avuç sevîk bulunmaktadır. Onların akşamleyin hiçbir yiyeceği bulunmamaktadır!" Peygamberimiz bunu söyler söyle mez, bir duvar yıkılıyormuş gibi semâdan bir ses duyuldu ve derhal Isrâfîl (a.s.) gelip şöyle bir teklifte bulundu: "Allah, senin dediğini duy muş ve beni sana göndermiş bulunuyor! Yeryüzünün bütün hazîneleri nin anahtarlarını sana getirmiş bulunuyorum! Eğer sen istersen, bütün Tihama Dağlarım seninle beraber zümrüt, yakut altın ve gümüş olarak taşıyacağım! Dilediğin yerde dilediğin kadar harcarsın... Eğer istersen, hükümdar bir peygamber olursun, istersen kul peygamber olursun! Ben, bunu sana arz etmekle mükellef ve me´mûrum! Dilediğini seç ya Resu-lallah!" Bu sırada Cebrail (a.s.), Peygamber Efendimiz´e, "Tevâzû´ gös terip kul peygamber olarak kalmayı tercih etmesi" hakkında işarette bulunur... Peygamber Efendimiz de:

"Bil´akis ben, kul peygamber olmayı seçiyorum!" diye üç defa tek rarlamış, "Kul Peygamber" olmayı tercih buyurmuşlardır."

îbni Sa´d ve Ebâ Nuaynı Ebû Ümâme´den rivayet eder. O şöyle der: "Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Rabbim bana, Mekke Vadisini altın yap mayı teklif etti de ben: "Hayır Rabbim, ben bunu istemem, bil´akis ben, bir gün doymayı, bir gün de aç kalmayı tercih ederim! Aç kaldığım gün, Sana yalvarıp yakarırım; tok olduğum günde Sana şükür ve hamdede-rim!" dedim."

Îbni Sa´d ve Bey haki Hz. Aişe´den şöyle rivayet eder: Bir gün an-sardan bir kadın, benim odama geldi. Bu sırada Peygamber efendimiz´in yatağına gözü ilişti. Onu, ikiye katlanmış bir aba şeklinde görünce ya dırgadı. Kalkıp evine gitti. Bana, içine yün doldurulmuş bir yatak gön derdi. Biraz sonra da Resûlüllah eve geldi ve o kadının gönderdiği yatağı görünce: "Yâ Aişe, bu nedir?" dedi. Ben de durumu kendisine anlattım. Derhal: "Bunu, o kadına iade et" buyurdu. Ben ise, doğrusu bu yatağı göndermek istemediğimden "peki" diyemedim. Çünkü yatak çok hoşuma gitmişti. Fakat, Peygamber Efendimiz: "Aişe, bu yatağı o kadına gön der!" diye tekrarlayınca, göndermeye mecbur kaldım. Üçüncüsünde E-fendimiz: "Aişe, bunu iade et! Vallahi eğer ben istemiş olsaydım, Allah benim yanımda altından ve gümüşten dağlar yürütürdü" buyurmuştu.

Îbni Ebû Şeybe Müsned´inde ve Ebû Yâlâ Ebû Musa´dan nakle derler. O demiştir ki: "Resûlüllah Efendimiz bir hadisinde: "Bana kelime ve sözlerin en güzeliyle başlayıp en güzeliyle bitirmek ve en veciz bir şekilde konuşmak hassası verilmiştir" buyurdu.

Ahmed ve sahih bir senedle Taberani Îbni Ömer´in şöyle dediğini naklederler: Peygamber (s.a.v.) bir hadislerinde: "Bana, her şeyin anah tarı ve ilmi verildi. Sâdece beş gayb´m ilmi verilmedi. Bu beş şeyin ilmi-

ne, ne bir melek-i rnukarreb, ne de bir nebiyy-i mürsel vakıf olamaz! Şüphesiz kıyametin ne zaman kopacağına dair bilgi, sadece Allah´a mahsustur!" [84]

(Yine Ahmed ve Ebû Yâlâ´nin tbni Mes´ud´dan olan rivayetleri de, bu meal ve merkezdedir.)

Ahmed, Ebû Said el-Hudri´den şöyle rivayet eder: Peygamber (s,.a.u.) buyurdu: "Önceki peygamberlerden her biri, ümmetini deccâl fitnesinden mutlaka sakındırmış tır! Bana ise bu hususta daha fazla bilgi verilmiştir: Biliniz ki, deccâlin bir gözü kördür. Allah ise körlükten mü nezzehtir." [85]

[79] Peygamber efendimizin iki kıbleyi cemetmiş olduğu malûm... Fakat iki hicreti cemetmiş olmasını, doğrusu anlayamadık. (M.

[80] Şeyh izzüddin burada, vahyin çeşitlerinden dördüncüsünü saymayı unutmuştur. Bu ise, kalbe koymak, söylemektir.

[81] Cevâmiu´l-Kelim´in mânâsı: Yüce Allah´ın kendisine az kelime ile pek çok mânâyı ifâde etme hasletini vermiş olmasıdır. Bu kelâmın O´na son derece vecîz ve muhtasar kı lındığını ifâde eder...

[82] Sahih hadîste: "Her peygamber duasını yaptı. Ben ise duamı, ümmetime şefaat olmak üzere saklamış bulunuyorum, inşallah, Allah´a hiç şirk koşmaksızın ölenlere nasîb o-lacaktır" buyurulmuştur.

[83] Isra suresi, 80

[84] Lokman suresi, 34

[85] Deccâlle ilgili hadîsler sahih ve pek çoktur. Bunlar, mânevi tevatür ifâde eder

Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 2/376-379.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın