Peygamberimizin; Kendilerinden Sonraki Halîfeleri, Hükümdarlarıni Haber vermesi

Peygamberimizin; Kendilerinden Sonraki Halîfeleri, Hükümdarları, Dört Râşid Halîfeyi, Muâviye´yi, Ümeyye Oğullarını, Abbâs Oğullarını, Allah´ın Dînini İkâme Ettikleri Müddetçe İdarenin Kureyş´te Kalacağını, Türklerin İdareyi Araplardan Devralacağını Haber Vermesi

Müslim Ebu Hüreyre´den şöyle rivayet eder: "Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Vaktiyle Isrâîl oğullarını peygamberler sevk ü idare ederler di. Bir peygamber vefat edince, yerine bir peygamber gelirdi. Fakat bi liniz ki benden sonra peygamber gelmeyecektir! Benden sonra pekçok halîfeler gelecektir." Dediler ki: "Bize neyi emredersiniz?" Buyurdu ki: "Halîfenize olan biatinize vefakâr olunuz ve onların hakkım veriniz. Onların sizleri nasıl idare ettiklerini ise, muhakkak Allah onlardan so racaktır."

Yine Müslim Câbir bin Semura´dan şu hadîsi rivayet eder: Ben Peygamber´in (s.a.v.) şöyle buyurduğunu duydum: "Kureyşten on iki halîfe gelinceye kadar dîn dimdik ayakta duracaktır! Fakat sonra âhir zamanda yalancı deccâller çıkacaktır." [52]

Beyhakî Ebu Hüreyre´den şöyle bir haber nakletmiştir: "Resûlullah (s.a.v.) buyurdu: "Benden sonra bazı halîfeler gelecek, bunlar ilimleriyle amel edecekler, memur bulundukları şeyleri yapacaklardır. Fakat bun-

lardan sonra bazı halifeler de gelecek ki, bunlar bilmedikleri şeyleri ya pacaklar, me´mûr bulunmadıkları şeyleri de işliyeceklerdir."

Yine Beyhakî Câbir bin Abdullah´tan şu haberi vermektedir: Pey gamber (s.a.v.) Ka´b bin Ucra´ya hitaben: "Ey Ka´b, Allah seni sefih in sanların işbaşına geçmesinden korusun." Ka´b sordu; "Sefih insanların işbaşına geçmesi nedir?" Peygamberimiz de şu cevabı verdiler: "Benden sonra birtakım emirler gelecek, bunlar benim hidâyetimle hidâyetlen-meyecek ve benim sünnetimle amel etmiyeceklerdir."[53]

Buharl ve Müslim Abdullah´tan şu hadîsi rivayet ederler: "Benden sonra çok geçmez, idarede istibdâd ve kabul edemiyeceğiniz birtakım aykırılıklar olur!" Dediler ki: "içimizden o günleri görenler olursa, onlar için neyi tavsiye edersiniz?" O da: "Vazifelerinizi yapınız, haklarınızı da Allah´tan isteyiniz!" buyurdu.

îbn-i Mâce, Hâkim, Beyhakî, Irbâz bin Suriye´den rivayet ederler: O şöyle demiştir: Bir gün Peygamber (s.a.v.) bizlere çok belîg bir va´zda bulundu. Öyle ki, bu va´zm te´sîriyle kalbler ürperdi, gözler dolu dolu yaş döktü. Dediler ki: "Ey Allah´ın Resulü, bu va´zınız, bir nevi veda va´zı gibi oldu. Şayet ayrılık yakın ise, bizlere neyi tavsiye edersiniz?" Şöyle bu yurdular; "Sizlere Allah´a karşı takvalı olmanızı, başımzdaki Habeşli bir köle bile olsa, söz dinleyip itaat etmenizi vasiyet ederim! Yaşıyanlarınız görecek, ileride çok ihtilaflar zuhur edecektir! Ben sizlere, bid´at işlerden sakınmanızı vasiyet eylerim. Zira bunlar dalâlettir. İçinizden o zamana yetişenler, benim sünnetimle ve doğru yolda giden râşid halîfelerimin sünnetiyle amel etmeye baksınlar! Sizler, bunun üzerine sımsıkı sarılı nız!"

Ebu Yâlâ, Hâkim ve Ebu Nuaym Aişe´nin şöyle dediğini nakleder ler: "Mescid´in yapımı sırasında temele ilk taşı, Peygamber (s.a.v,) koy du. Sonra Ebu Bekir bir taş yüklenip getirdi ve temele koydu. Sonra Ömer bir taş getirip temele koydu, sonra Osman bir taş getirip koydu. Bunun üzerine Hz. Peygamber: "işte benden sonra halîfeler bunlardır!" buyurdu.

îbn-i Mâce ile Hâkimin Huzeyfe´den naklettikleri rivayette şöyle dir: Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Benden sonra, şu iki zâta: Ebu Bekr ile Ömer´e uyunuz!"

(Hâkim tek başına bunun benzeri bir rivayeti îbn-i Mes´ud´dan da rivayet etmiştir.)

Buharî ve Müslim Ebu Hüreyre´nin şöyle dediğini ittifakla rivayet ederler: Ben, kulağımla işittim, Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Ben uykuda iken kendimi bir kuyunun başında gördüm. Kuyunun üzerinde kovası da vardı. Ben kuyudan bir miktar su çektim. Sonra kovayı Ebu Bekir aldı. Bir iki kova da o çekti. Onun su çekişinde bir za´f vardı. Şüphesiz ki Allah kendisini mağfiretine mazhar kılacaktır. Sonra ku yunun kovası çok büyük bir kova hâline geldi ve onu Ömer alarak su çekti. O kadar çekti ki, insanlardan hiç biri bu kadar kahraman olamaz! Nihayet o, çektiği su ile insanları suya kandırdı."

(Buharî ve Müslim, benzeri bir rivayeti tbn-i Ömer´den de rivayet etmişlerdir.)

Beyhakt Ebu Hüreyre´nin şöyle dediğini nakleder: Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Ben rüyamda siyah bir sürü koyunu suluyordum. Derken beyaz bir sürü koyun da bunlara katıldı. Tam bu sırada Ebu Bekir gelip koyunları sulamaya başladı. Fakat ancak bir veya iki kova su çekti. Onda bu hususta bir zayıflık vardı. Sonra Ömer geldi kovayı eline aldı. Kova Ömer´in elinde çok büyük bir kova haline geliverdi. Ömer bütün insanları suya kandırdı. Derken hayvanları da suladı. Ben, rüyamdaki siyah koyunları Arablara, sonradan katılan beyaz koyunları şu kardeşleriniz Acemlere yordum."

îmâm-ı Şâfİî der ki: "Peygamberlerin rüyası, ilâhî bir vahiydir. Yukarıdaki hadiste geçen Ebu Bekir´le ilgili zayıflık ise; O´nun halifeliğinin kısa sürmesine işarettir." [54]

îbn-i Sa´d Hasan-ı Basrî´den şöyle nakleder: "Ebu Bekir demiştir ki: "Ey Allah´ın Resulü, ben rüyamda bir müddet insanların dışkıları ü-zerinde yürümeye devam ettim. Acaba bunun yorumu nasıldır?" Pey gamberimiz de şöyle buyurmuştur: "insanları idare etme bakımından bir yol bulacağına yorulur." Bunun üzerine Ebu Bekir: "Bir de rüyamda yâ Rasûlallah, göğsümün üzerinde iki rakamı gibi bir şey vardı, acaba bunun yorumu nasıldır?" Peygamberimiz de: "Bunun yorumu da, iki se nedir" buyurdu.

îbn-i Sa´d îbn-i Şihâb´tan şu haberi nakleder: Peygamber (s.a.v.), bir rü´ya gördü ve bunu Ebu Bekr´e anlattı: "Ey Ebâ Bekr, ben rüyamda sanki seninle bir merdivende yarışıyordum. Ben seni iki basamak geç miştim. Ayrıca yarım basamak kadar daha bir fark da göze çarpıyordu." Ebu Bekr de dedi ki: "Ey Allah´ın Resulü, Allah Seni rahmet ve mağfiretine aldıktan sonra, ben iki buçuk sene kadar daha yaşıyacağım."

Buharî ve Müslim ittifakla Âişe´nin şöyle dediğini rivayet ederler: "Peygamber (s.a.v.) hastalığı sırasında buyurdu ki:

"Ey Âişe, bana babanı ve kardeşini çağır da ben, Ebu Bekr için bir mektûb yazayım! Zira ben, birinin çıkıp da bir şey söylemesinden, bir hak iddia etmesinden korkmaktayım. Halbuki Allah ve mü´minler, Ebu Bekir´den başkasını istememektedir." [55]

Beyhakî ve Ebu Nuaym îbn-i Ömer´den şöyle rivayet ederler: Ben Resûluüah´ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu işittim: "Sizin içinizde on iki halîfe çıkar. Ebu Bekrin bana halifeliği, çok kısa sürer. Arab´ın işlerini büyük bir ehliyet ve liyâkatle görecek olan zât ise, Övülecek ve örnek almacak bir şekilde yaşar, şehîd olarak da vefat eder."

Tam bu sırada adamın biri: "Bu zât kimdir, ey Allah´ın Resulü?" diye sordu. Peygamberimiz de: "Hattâb´m Oğlu Ömer´dir" buyurdu. Sonra Osman bin Affân´a dönerek: "Sana gelince: İnsanlar senden Al lah´ın sana giydirdiği gömleği çıkarmanı istiyecekler. Varlığım elinde o-lana yemin ederim ki ey Osman, eğer sen o gömleği çıkaracak olursan, bil ki ebediyen cennete giremezsin!" [56]

îbn-i Asâkîr Enes´ten şu haberi nakleder: "Mustalik Oğullarını temsîlen gelmiş bulunan heyet, beni Resûlullah Efendimiz´e gönderip şu hususu sordurdular: "Ey Allah´ın Resulü, bizler önümüzdeki sene geldi ğimizde, seni bulamazsak zekâtımızı kime edâ edeceğiz?" Ben onlar nâmına bunu Resûlullah Efendimiz´e soruverdim. Efendimiz de cevab-larında buyurdular ki: "Onlara söyle, bu takdirde zekatlarını Ebu Bekr´e edâ ederler." Ben bunu kendilerine tebliğ ettim. Bu sefer onlar: "Şayet Ebu Bekr´i bulamazsak kime vereceğiz?" diye sordular. Ben onlar nâmına bunu soruverdiğimde, Resûlullah Efendimiz´in cevabı: "Bu tak dirde Ömer´e öderler" oldu. Bunu kendilerine ulaştırdım. Bu sefer de onlar: "Ömer´i bulamazlarsa ne olacağını" sordurdular. Verilen cevab da: "Osman´a verirler. Fakat Osman´ın öldürüldüğü gün, sizlere yazıklar olsun!" şeklinde idi." [57]

Taberânî, Ebu Nuaym, Câbir bin Semura´dan şu haberi vermekte dirler: "Resûlullah Efendimiz Ali´ye hitaben şöyle buyurdu: "Ey Ali, sen gerçekten müemmer ve müstahlefsin (emîr ve halîfe olacaksın) ve sen gerçekten şehîd düşeceksin! Başından akan kanlar ile şu sakalın da kanlara boyanacaktır." [58]

Hâkim de Sevr bin Miczât´tan şu haberi nakleder: "Ben, Cemel Vak´ası Gününde vefat etmek üzere bulunan Talha´ya uğradım. O bana: "Sen kimlerdensin?" diye sordu. Ben de: "Mü´minlerin Emîri Ali´nin ar-kadaşlarmdanım" cevabını verdim. Bunun üzerine Talha: "Elini uzat da sana bîat edeyim" dedi. Elimi uzattığımda bana bîat etti ve göz yaşları dökerek ağladı. Akabinde de ruhunu teslim eyledi. Ben, Ali´ye gidip du rumu haber verdim. Ali de bunu: Allahü Ekber, Allah yegâne büyüktür! O´nun Resulü Muhammed (s.a.v.) de gerçektir! Gerçek söylemiştir! De mek ki Yüce Allah, Talha´nın cennete girmesini, ancak bana olan bîati boynunda iken murâd etmiştir" diyerek karşıladı.

îbn-i Asâkîr Seki bin Ebu Hayseme tarikiyle Abdurrahmân bin Sehl el-Ansârî´den şu haberi nakleder ki, bu râvî Uhudgazilerinden bi ridir ve şöyle demiştir: "Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Hiç bir peygam berlik makamı yoktur ki, onu halifelik makamı tâkîb etmiş olmasın! Hiç bir halifelik makamı da yoktur ki ona da hükümdarlık makamı tâkîb etmiş olmasın! Hiç bir dînî vergi yoktur ki, onu da bir gümrükçülük tâkîb etmiş olmasın." [59]

Beyhakî, Ebu Nuaym, Ebu Ubeydetü´bnü´l-Cerrâh ile Muâz bin Cebelden şu hadîsi rivayet ederler: Peygamber (s.a.v.) buyurdu: "Mu hakkak bu iş, bir nübüvvet (peygamberlk) ve rahmet olarak başlamıştır! Sonradan halifelik ve rahmet olacaktır. Daha...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın