Dımad´ın Müslüman Oluşundaki Fevkaladelik

Dımad´ın Müslüman Oluşundaki Fevkaladelik

Ahmed, Müslim ve Beyhakî´nin îbn-i Abbas´tan rivayeti: îbn-i Abbas diyor ki: "Bir gün Ezd kabilebinden olan Dımâd Mekke´ye gelmiş, Kureyş´le konuşmuş... Kendisi yel ve benzeri hastalıkları tedaviye çalışırmış... Kureyş´ten bâzı akılsızlar ona: "Muhammed delirdi" demiş ler. Dımâd da Peygamberimiz´e acıyarak: "Gidip şu adamcağızı tedavi edeyim umulur ki Allah ona benim elimle şifa verir" diye Peygamberi mizin yanına gelmiş... Demiş ki: "Ey Muhammed, ben, bâzı hastalıkları okuyup tedavi etmeğe çalışırım. Allah da dilediği kuluna, benim elimle şifa verir... İstersen, seni de tedavi etmeğe çalışırım!" Onun bu sözlerine karşılık olacak Peygamber Efendimiz de buyurmuş ki:

"Olanca hamd ü sena gerçekten Allah içindir! Biz yalnız O´na hamdeder, yalnız O´ndan .yardım dileriz... O´na hakkiyle inanır, hakkiyle tevekkül ederiz... Nefislerimizin şerrinden ve yaptıklarımızın kötülüklerinden de yine O´na sığınırız... Bir kimse ki Allah ona hidâyet vermiştir; hiçbir kimse onu bu hidâyetten saptıramaz. Bir kimse ki Allah onu saptırmıştır, kimseler ona hidâyet veremez... Ben, bütün varlığımla şehadet ederim ki: Allah´tan başka hiçbir ilâh yoktur! Yine şehadet ederim ki: Muhammed de, gerçekten O´nun kuludur ve Resulüdür!"

Dımâd, bu muhteşem îmân ve tevhtd cümlelerini duyunca hayran olmuş ve demiştir ki: "Ey Muhammed, bu emsalsiz güzellikteki sözleri bana tekrar eder misin?" Peygamber Efendimiz de kendisine bu cümleleri tekrar buyurmuşlar. Bunun üzerine Dımâd: "Ey Muhammed, ben kâhinlerin sözlerini de işittim, sihirbazların, şâirlerin kelamlarını da dinledim. Fakat bunlar kadar güzel sözleri, şimdiye kadar hiç duymuş değilim! Bu cümleler, gerçekten ilim ve hikmet deryasının tâ merkezine ulaşmıştır. Ey Allah´ın elçisi, elini bana uzat da müslümanlı-ğı kabul etmek üzere sana biat edeyim!" demekten kendisini´ alamamıştır. Resûlüllah Efendimiz da ona mübarek elini uzatmış, o da müslüman olmak üzere Resûlüllah´a bîatta bulunmuştur." [43]

[43] Sahih hadisle sabit olmuştur ki peygamberimiz gerek Cuma hutbelerinde. gerekse diğer hutbelerinde söze bu mübarek ve muazzam tevhîd cümleleri ile başlarmış... Bu cümleler, büyük ve sevgili Peygamberimiz´in en vecîz sözlerindendir... Bunun içindir ki, Dımad gibi bedevileri hayretler içinde bırakıp islâm hidayetine erdirmiş, ilmin ve hikmetin tâ merkeziyle temasa geçirmiştir. (Bu ve benzeri muhteşem tevhîd cümlelerinin İslâm´daki yerinin ne kadar büyük ve mühim olduğunu, bunların fazilet ve ulviyetini mütâlâ etmek için, "İslam Hidayeti ve Kelime-i Tevhid" adlı eseri tavsiye edebiliriz... Sönmez Neşriyat, İst. 1969) (M.)

Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 1/236.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın