Birinci Bölüm

Birinci Bölüm

Peygamber Efendimiz´in Risaletinin Bütün İnsanlığa Şamil Olması, Bütün Peygamberlerin Ve Ümmetlerinin Onun Ümmeti Olması:

Diğer Peygamberlerden "Misak" Alınmış Olmasındaki İncelik Ve Hikmet

Peygamberimiz´in Adının Arşı Alâ Üzerine Ve Meleküt Alemindeki Diğer Yerlere Allah Teala?nın Adı Île Birlikte Yazılması

Peygamberimiz´in Adının Adem Zamanında Ve Yüce Meleküt Alemlerinde Okunan Ezanlarda Anılmış Olması

O´na İman Edeceklerine Dair Peygamberlerden Misak Alınmış Olması

İbrahim´in (A.S.) Peygamberimizle İlgili Duası

İbrahim (A.S.)»a Peygamberimizin Geleceğinin Allah Tarafından Bildirilmesi

Peygamberimizin Geleceğinin Musa (A.S.)´a Bildirilmesi

Peygamberimizin Geleceğinin Tevrat´ta, İncil´de Ve Diğer Semavi Kitaplarda Zikredilmesi

Peygamberimizin Bîsetinden (Gönderilmesinden) Önce, Rahib Ve Hahamların Verdikleri Haberler

Peygamberimizin Bîr Özelliği De, Önceki Kitaplarda Ashabının Adlarının Geçmesi Ve Onlara Arza Varis Olacakları Müjdesinin Verilmesidir.

Peygamberimizin Geleceğini Kahinlerin Haber Vermesi - Ki Aslında- Bu Haberler Onlara, Kitap Ehli´nin Kitaplarından İntikal Etmiş Haberlerdir,

Peygamberimiz´in Adının Bazı Eski Taşlar Üzerinde Nakşedilmiş Olarak Bulunmuası:

BİRİNCİ BÖLÜM

PEYGAMBER EFENDİMİZİN YARATILIŞTA İLK PEYGAMBER OLUŞU, O´NUN PEYGAMBERLİĞİNİN DİĞER PEYGAMBERLERDEN ÖNCE OLUŞU VE BUNUN ÜZERİNE PEYGAMBERLERDEN MİSAK (SÖZ VE İKRAR) ALINDIĞI

Allah Teâlâ´nin: [1]

"Biz, peygamberlerden mîsâklaruıı aldığımız zaman..." [2]

âyetiyle ilgili olarak îbn-i Ebî Hatim Tefsîr´înde, Hafız Ebû Nuaym Delâil´inde Katâde´den Hz. Peygamberin hadîsini nakleder:

"Ben, hakikatte peygamberlerin ilki, bîsette ise sonuncusuyum..." [3]

Ebû Sehl bin Kattan "Emâlî"sinin bir cüz´ünde şöyle demiştir: "Ben, Ebû Cafer Muhammed bin Ali´ye sordum: "Ya îmam! Peygamberimiz en son gönderildiği halde, O´nun bütün peygamberlerin önüne geçmiş olması nasıl oluyor?" Bana şu cevâbı verdi: "Cenab-ı Hakk, ruhlar âleminde Ademoğullarından mîsâk alıp ve onları öz varlıkları üzerine şahit tutup: "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" diye sorduğu zaman [4]Muhammed (s.a.v.) ilk olarak: "Evet, Sen bizim Rabbimizsin!" cevâbını vermiştir. Böylece O, bütün peygamberlerin önüne geçmiştir..."

îmam-ı Akmed´in Buhârî´nin Târih´inde, Taberanî, Hâkim, Beyhakî ve Ebû Nuaym´in Meyseratü´l-Fecr´den rivayet ettiklerine göre, o demiştir ki: "Ben ey Allah´ın Resulü, sen ne zaman peygamber oldun?" diye sordum. Peygamberimiz de buyurdular ki: "Adem ruh ile cesed arasında iken, ben peygamber idim." [5]

Yine îmam-ı Ahmed ile Hâkim ve Beyhakî Irbâz bin Suriye´den şöyle rivayet ederler: "Ben, Peygamber (s.a.v.)´in bizzat şöyle buyurduk larını duydum: "Gerçekten ben, Allah indinde Üromül Kitab´da bütün peygamberlerin sonuncusu olarak yazıldığım zaman, Adem,»onun yaratılışına esas olan çamur parçası içinde mayası çalınmak üzere yatmakta idi!"

Ayrıca Hâkim, Beyhakl ve Ebû Nuaym, yine Ebû Hüreyre (r.a.)´in şöyle dediğini rivayet ederler: "Bir defasında Peygamber (s.a.v.)´e şöyle soruldu: "Ya Resûlallâh, Peygamberlik sizin için ne zaman vacip oldu?" Efendimiz de: "Babamız Adem´in topraktan yaratılması île kendisine rûh üflenmesi arasında..." buyurdu.

Bezzâr, el-Evsat´ında Taberanî ve Ebu Nuaym, eş-Şa´bî tankından o da îbn-i Abbâs (r.a.)´dan şöyle rivayet etmişlerdir: "Peygamberimiz´e "Ey Allah´ın Resulü, sen ne zaman peygamer oldun?" diye soruldu. Peygamberimiz de: "Adem ruh ile cesed arasında iken" buyurdu.

Ebû Nuaym´in es-Senabihı´den rivayet ettiğine göre, bir gün Ömer (r.a.): "Yâ Resûlallâh, siz ne zaman peygamber kılındınız?" diye sormuş. Peygamberimiz ise: "Adem, yaratılışının mayası olan çamurda yatar iken" demiştir... -Haber verelim ki, bu rivayet mürseldir-

îbn-i Sa´d´in rivayetine göre de, İbnü Ebi´l-Ced´â şöyle demiştir: "Ben, ey Allah´ın Resulü, sen ne zaman peygamber oldun?" diye sorduğumda; aldığım cevap şöyle olmuştur: "Ben, Adem ruh ile cesed arasında iken peygamber oldum."

Yine îbn-i Sa´d, Mutarrif bin Abdullah bin el-Şihhir´den şöyle rivayet etmektedir: "Adamın biri, Peygamber´e (s.a.v.): "Sen, ne zaman peygamber oldun?" diye sordu. O da cevabında şöyle buyurdu: "Adem ruh ile çamur arasında iken."

îbn-i Sa´d´in, Amir´den olan rivayeti de şöyledir: "Adamın biri Peygamber (s.a.v.)´e: "Siz ne zaman nebi oldunuz?" diye sormuştu. Efendimizin verdikleri cevap da şöyle olmuştur: "Benden misâk alındığı ve Adem´in ruh ile cesed arasında bulunduğu zaman."

Taberani ve Ebû Nuaym, Meryem el-Gassani´den şöyle rivayet etmektedirler: "Bir arâbi Peygamber (s.a.v.)´e: "Ey Allah´ın resulü, senin Peygamberliğinde ilk şey nedir?" diye sordu. Peygamberimiz de: "Allah diğer bütün peygamberlerden misâk aldığı gibi, benden de misâk aldı. Aynı zamanda bu hususta, peygamberler babası İbrahim (a.s.)´ın duası, îsâ (a.s.)´ın müjdesi vardır. Bir de anamın bir rü´yası vardır ki o da şöyledir: Anam, bu rü´yasmda, iki ayağı arasından bir kandilin çıktığım ve bu kandilin Şam saraylarını aydınlattığım görmüştür..."[6]

Peygamber Efendimiz´in Risaletinin Bütün İnsanlığa Şamil Olması, Bütün Peygamberlerin Ve Ümmetlerinin Onun Ümmeti Olması:

Bu hususu gayet ilmi bir şekilde açıklayan Şeyh Takıyyuddin es-Sübki, "Et-Ta´zim ue´l-Minneh" adlı kitabında diyor ki: "Canâb-ı Hakk, Kitâb-ı Kerim´inde peygamberlere hitaben: "...Mutlaka O´na inanacak ve mutlaka O´na yardım edeceksiniz" [7] diye buyurmuştur. Kurân´ın bu ayetinde, peygamber (s.a.v.)´in makamının yüksekliği ve kadrinin yüceliğine işaret edildiği, asla gizli değildir. Yine aynı ayette O´nun, onların zamanlarında gönderilmiş olması -veya onların ömürlerinin uzun olup da O´nun zamanına yetişmiş olmaları- halinde, onların dahi peygamberi olacağına da işaret edilmiş olmaktadır. Denıekki O´nun nübüvvet ve risâleti, Adem (a.s.) zamanından tâ kıyamete kadar umûm halka şâmil bulunmakta, bütün peygamberler ve onların ümmetleri de O´nun ümmetinden sayılmaktadır. Ve O´nun: "Ben, bütün insanlara peygamber olarak gönderildim!" [8] hadisi de, yalnız kendi zamanından kıyamete kadar gelecek olanlara değil, aynı zamanda kendinden önceki insanlara da şamil bulunmaktadır. Böylece, hem Peygamberimizin bu büyük özelliği, hem de diğer bir hadislerindeki: "Adem, ruh ile cesed arasında iken ben peygamber idim" [9] beyânı da güzelce anlaşılmış olur.

Bu hususu sırf Allah´ın ilmi nokta-i nazarından açıklamak isteyenlere gelince: Onlar, bizim burada anlatmaya çalıştığımız bu önemli inceliği kavrayamamış olan kimselerdir. Zira Allah´ın ilmi, her şeyi ihata etmiştir. Peygamberimiz´in tâ o vakitte nübüvvet ile vasıflanmış olması ise; kendisi için peygamberliğin tâ o zaman dahi sabit bir emir olduğunu ifade etmektedir. Bu yüzdendir ki Adem fa.s.) O´nun adının, Arş üzerinde: "Muhammed Allah´ın Resulüdür!" şeklinde yazılı olarak görmüştür. İşte bunun, tâ o zaman sabit bir hakikât olması gerekir. Eğer bunu; sırf ileride peygamber olacağının bilinmiş olması manasına alacak olursak, bu taktirde O´nun, "Adem ruh ile cesed arasında iken peygamber oluşunun" bir hususiyeti kalmamış olur.

Zira, diğer peygamberlerin peygamberlikleri de, her zaman için Allah tarafından bilinmekte olan bir şeydir. Halbuki, bizim peygamberimiz in bu hadisleri ile biz ümmetine haber verdikleri böyle bir hususiyetin sabit olduğu; muhakkak bulunmaktadır. Müslümanlar O´nu, bu hususiyeti ile de tanıyıp Allah indinde O´nun kadrinin ne kadar yüce oluşuna hakkıyle arif olurlar da bu sebeble, nice iyilik ve faziletler elde ederler.[10]

SORU:

Eğer dersen ki: "Ben, bu fazilet ve Özelliği iyice anlamak istiyorum. Zira peygamberlik bir vasıftır ve bununla vasıflanacak olan zatın, aynı zamanda mevcud olması gerekir. Bu ise ancak, kendisine peygamberlik verilecek olan zâtın kırk yaşına baliğ olmasından sonra olur. Bir peygamber, henüz kendisi mevcut değilken ve peygamber olarak da gönderilmiş değilken, nasıl olur da peygamberlik ile vesıflandırılabilir? Eğer bu, haddizatında sahih ise, başkası için de sahih olması gerekmez mi?" [11]

CEVAP:

Bilesin ki, bize, Allah Teâlâ´nın ruhları cesedlerden evvel yaratmış olduğuna dair hakikatli haberler gelmiştir. Peygamber Efendim iz1 in: "Ben, Adem ruh ile cesed arasında iken nebi idim" sözleri ile; bizzat kendi hakikatine veya rûh-u şerifine işaret etmiş olmaları mümkündür. Bizim gibiler mücerred akılları ile hakikatleri kavramakta kusur edebilirler. Hakikatleri ancak, onların ve her şeyin yaratıcısı olan ve yaratılmışlara ilâhi nuru ile imdad buyuran Yüce Allah bilir. Sonra, sânı yüce Allah´ın, bu hakikatlerden dilediğini dilediği zaman meydana getirmesi de mümkindir. Peygamberimizin hakikatine gelince: Demek ki Cenâb-ı Hakk, O´nun hakikatma daha Adem yaratılmadan peygamberlik vasfını vermiş, O´nu buna la...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın