512. Ebû Hüreyre (r.a.) rivayet ediyor:

"Allah'a ve âhiret gününe iman eden, bir şeye şahit oldu­ğunda onun hakkında ya doğru olanı söylesin veya sus­sun."[385]

 

İzah

 

504 numaralı hadisin izahında dinimizin adaletin tecellisine çok ehemmiyet verdiği, adaletin tecellisine engel olacak hususları ise yasakladığını ifâde etmiştik. Adaletin doğru tecellî etmesi için gerekli şartlardan birisi de şahitliktir. Dinimizde Müslümanlar bir yandan doğru şahitliğe çağrılırlarken, diğer taraftan da yalancı şahitlikten sakındırılmışlardır. İşte bu hadis bunlardan birisidir. Peygamberimiz (s.a.v.) bu hadisleriyle, Allah'a, Onun huzuruna varıp hesap vereceğine inanan bir insanın ya doğruyu söylemesi veya en azından yalan söylemektense susması gerektiğine dikkat çekmiştir.

Şahidlikle ilgili olarak pekçok ayet-i kerime vardır. Meselâ Ni­sa Sûresinin 135. âyetinde kendi aleyhine de olsa şahidin adaletli olması istenir ve şöyle buyurulur:

"Ey iman edenler! Adalet üzere olun ve Allah için şâhidlik edin kendi aleyhinize veya anne ve babalarınızla akrabalarınızın aleyhine olsa bile. Hakkında şâhidlik ettiğiniz kişi zengin de olsa, fakir de olsa doğruluktan ayrılmayın; çünkü ikisini de Allah siz­den daha iyi gözetir. O halde heveslerinize uyup da adaletten ay­rılmayın. Eğer hakikati değiştirir ve şahitlikten veya adaletten yüz çevirirseniz, şüphesiz ki Allah yaptıklannizm hepsinden haber­dardır."

Furkan Sûresinin 72. âyetinde de yalan şahitlik yapmamak Rahmân'ın makbul kullarının vasıflarından sayılır.

Peygamberimiz de ümmetine yalancı şahitlikten kaçınmaları tavsiyesinde bulunmuştur. Bir hadislerinde,

"Yalan yere şahitlik, Allah'a şirk koşmaya denk tutulmuştur" buyurmuş, ardından da

"Putlara tapmak gibi, bir pislikten ve yalan sözden kaçının"[386] âyeti­ni okumuştu.[387]

Her ne kadar hadiste "ya doğru olanı söylesin, ya da sussun denilmişse de, bildiği halde şahitliği gizlemek de dinimizde ya­saklanmıştır. Bununla ilgili olarak bir âyette şöyle buyurulur:

"Hakkı bâtılla karıştırmayın ve bildiğiniz halde hakkı gizle­meyin."[388]

Aynı Sûrenin 282, âyetinde de şâhidlerin şâhidliğe çağrıldık­larında bundan kaçınmamaları ve hakikati saklamamaları istenir. 283. âyet-i kerimede ise şöyle buyurulur:

".. .Şâhidiiği de sakın gizlemeyin. Kim şâhidlikten kaçınır ve­ya bildiği halde hakikati açıklamayıp gizlerse, kalbini büyük bir günahla kirletmiş olur...."[389]

 

Namaz Gözün Nurudur
 

513. Enes (r.a.) rivayet ediyor:

"Namaz gözümün nuru kılındı."[390]

 

İzah

 

İslâmın beş esasından biri olan namaz, dinin direğidir. Na­mazla ilgili pekçok âyet ve hadis vardır. Peygamberimiz bu ha­dislerinde de namazın ehemmiyetine dikkat çekmiştir.

"Gözümün nuru kılındı"

buyurarak namazı çok sevdiğini ifâde etmiştir. Bu­nu sadece ifâde etmekle kalmamış, fiilen de bu sevgiyi göster­miştir. Farz namazların dışında ayakları şişinceye kadar nafile na­maz kılmıştır.

Peygamberimizin (s.a.v.) namaz için "Gözümün nuru" tabiri­ni kullanması, onu çok sevdiği anlamına geldiği gibi, Dr. Zeki Çıkman'a göre namazın göz için müsbet tesiri de vardır. O bu­nunla ilgili olarak şöyle der:

"Gözün namazdaki tâdil-i erkânı, namazın karanlıkta kılınma­sının mekruhluğu, gözlerin namazda kapalı olmasının mekruhluğu, gözümüzün katarakt ve glokom'dan (karasu hastalığından) korunması için hususî işaretler olup, 'îki gözümün nuru namaz' hadisi, namazın değer verilen, sevilen bir kıymet olduğunu anlat­tığı gibi, 'İki gözüme nur veren namaz' ibaresinin de saklı olduğu kanaatindeyiz. Kişi sevdiği ile karşılaştığı zaman 'Seni görünce gözüm gönlüm aydınlandı' diyerek psikolojik bir sevinci ifşa et­tiği gibi; namaz direkt olarak maddî gözümüzün sağlığında da et­kilidir. Gözün içindeki lens denilen uyumla ilgili merceğin anato­mik, fizyolojik ve biyolojik hususiyetlerini bilenler bu ifâdelerin gerçekliğini daha iyi anlayacaklardır."[391]

 

Haya İmandandır
 

514. Salim babasından rivayet ediyor:

"Bir adam kardeşine utangaçlığından dolayı öğüt veriyor­du. Resûlullah (s.a.v.),

"Bırak onu! Muhakkak haya imandandır" buyurdu.[392]

 

İzah

 

Peygamberimiz bir hadislerinde,

"İman yetmiş küsur şu'bedir" buyurmuştur.

Şu'be, bir şeyin parçası, dalı mânâsına gelir. Buna göre bu hadis, "İman yetmiş küsur haslettir" veya "İman yetmiş küsur daldır" demek olur.

İşte Peygamberimiz yukarıdaki hadislerinde hayanın imanın bu yetmiş dalından birisi olduğunu ifâde etmiştir. İmanın diğer dalları da çeşitli hadislerde sayılmıştır. Hadiste imanın şu'belerinden sayılan haya ile ilgili olarak 7, 94, 156, 158, 438, 468 nu­maralı hadislere de bakınız.[393]

 

Mü'min Ve Münafık Arasındaki Fark
 

515. Huzeyfe (r.a.) rivayet ediyor:

"Mü'minin ağlaması yürekten, münafığın ağlayışı ise sadece gözü iledir."[394]

 

İzah

 

Hadiste geçen ağlamaktan maksat, Allah korkusundan ağla­maktır. Mü'min Allah'tan duyduğu korku sebebiyle kalpten ağ­larken; münâfık,sadece gözü ile ağlar, yani sadece gözünden yaş akar. Bunu da mü'minlere gösteriş olsun diye yapar.[395]

 

Artık İslamın Sözü Geçecektir
 

516. Muaz bin Cebel (r.a.) rivayet ediyor:

"İhsanı ihsan olarak kaldığı müddetçe alınız. Dinîniz için rüşvete dönüştüğünde ise onu almayınız. Onu al­madığınızda fakir ve muhtaç duruma düşecek değilsiniz.

Dikkat edin! Beni Merah'ın borusu yeterince öttü. Beni Merah artık öldü. Haberiniz olsun! Bundan sonra İslâmın sözü geçecektir."

Dikkat edin! Kur'ân'la idareci birbirinden ayrılacaklar. Siz Kur'ân nerede ise orada yer alınız.

Dikkat edin! Üzerinize bâzı idareciler gelecek. Eğer onla­ra itaat ederseniz, dalâlete düşersiniz. Şayet karşı çıkarsanız sizi öldürürler.

Câbir (r.a.), "Ey Allah'ın Resulü, o zamana ulaşırsak nasıl hareket edelim?" diye sordu.

Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

"İsâ bin Meryem'in ashabının davrandığı gibi davranın. Onlar testere ile ikiye biçildiler, dar ağaçlarına çıkarıldılar. Allah'a itaat üzere ölmek, Ona isyan ederek yaşamaktan hayırlıdır.[396]

 

İzah

 

Hadis, Peygamberimizin (s.a.v.) ümmeti için çok önemli ikazlarını ihtiva ediyor. Bunlardan ilki, hediyeyi ancak hediye olarak verildiği müddetçe almaktır. Eğer bir şey ihsan eden kimse bununla dinî rüşvet isteyecekse, kişiden dinden uzaklaşmasını isteyecekse, o ihsanı almamayı tavsiye etmektedir. O ihsan alınma­dığında da fakir ve muhtaç duruma düşülmeyeceği hatırlatılarak mü'minler uyanık olmaya davet edilmektedir.

Hadiste dikkat çekilen ikinci husus, zorbalık devrinin artık bit­tiği, zorbaların borusunun yeterince öttüğü, bundan böyle İslâmiyetin borusunun öteceğidir. Dolayısıyla zorbalardan korkarak dinden taviz verilmemesi gerektiğidir. Benî Merah, zorbalığın sembolüdür. Her devirde temsilcisi olmuştur. Günümüzde de temsilcileri vardır. Fakat Allah'a şükür içinde yaşadığımız zaman­da da artık "Benî Merah" ölmüştür. Daha borusunu öttüremeyecektir. Bundan böyle İslâm hâkim olacaktır. Bu sebeple ümit­sizliğe düşmeye, din düşmanlarına taviz vermeye, onlara şirin görünmeye çalışmaya gerek yoktur.

Hadiste dikkat çekilen üçüncü nokta Kur'ân'la idarecilerin birbi­rinden ayrılacaklarıdır. Peygamberimizin (s.a.v.) Allah'ın bildirmesiyle verdiği bu haber, Emevîler devrinden itibaren gerçekleş­miş, idareciler Kur'ân'dan ayrılmıştır. Bizde de Tanzimat hareke­tiyle başlayan idarecilerin Kur'ân'dan ayrılması, Cumhuriyet devriyle, tamamen belirgin bir hal almıştır. Bu durumda Müslümanlara düşen, Peygamberimizin (s.a.v.) tavsiyesine uyarak,. "Kur'ân'a sarılmak, ondan ayrılmamak" olmalıdır.

Hadisin son kısmı da kendilerine itaat edildiğinde dalâlete dü­şülecek olan, karşı çıkıldığında ise ölümle biten idarecilere karşı nasıl davranılacağı açıklanmakta, Hz. İsa'nın hükümdarların in­kara zorlamaları karşısında bâzı Hıristiyanların testere ile doğran­mayı, dar ağacına asılmayı göze alarak onlara karşı çıkmaları örnek gösterilmektedir. (440 numaralı hadise ve izahına bakınız.) Ve Allah'a itaat üzere ölmenin, Ona isyan ederek yaşamaktan hayırlı olduğu nazara verilmektedir.[397]

 

Müşriklerin Peygamberimize Bir Teklifi
 

517. İbni Abbas (r.a.) rivayet ediyor:

Kureyşin müşrikleri Resûlullaha (s.a.v.) kendisi için bir şart ortaya koyup, dâvasından vaz geçmesi karşılığında Mekke'nin en zengini yapmaya, kadınlardan istediği biri­siyle evlendirmeye, kendilerine idareci seçip peşinden git­meye çağırdılar. Ve "Ey Muhammed, bizim sana verecekle­rimiz ancak bu kadardır. Sen bizim ilahlarımıza sövmekten vaz geç, onları kötü sözlerle anma. Eğer razı olmazsan, biz sana bir hususu teklif edeceğiz ki onda senin için iyilik vardır" dediler.

Resûlullah (s.a.v.),

"Nedir o?" diye sordu.

Onlar, "Sen bizim ilahımız olan Lât ve Uzza'ya bir yıl tap, biz de senin İlâhına bir yıl tapalım" dediler.

Resûlullah (s.a.v.),

"Rabbimin emri gelinceye kadar bana zaman verin" buyurdu.

Bunun üzerine Allah indinden ve Levh-i Mahfuzdan bir sûre ile bâzı âyetler nazil oldu. Sûrede şöyle buyuruluyordu:

"De ki: Ey kâfirler! Sizin taptıklarınıza ben ibâdet edecek değilim. Benim ibâdet ettiğime de siz ibâdet edecek değilsi­niz. Ben zâten sizin taptıklarınıza tapmam. Siz de benim ibâdet ettiğime ibâdet etmezsiniz. Sizin dininiz size, benim dinim bana."[398]

Nazil olan âyetler ise şöyle idi:

"De ki: Allah'tan başka­sına mı ibâdet etmemi istiyorsunuz, ey câhiller!

"Andolsin ki, sana ve senden öncekilere, 'Eğer Allah'a ortak koşarsan bütün yaptıkların boşa gider; o zaman hüsra­na düşenlerden olursunuz' diye vahyolundu.

"Yalnız Allah'a kulluk et ve şükredenlerden ol."[399]


[385] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/194.

[386] Hac: 22/31.

[387] Ebû Dâvud, Akdiye: 15; İbni Mâce, Ahkâm: 32.

[388] Bakara: 2/42.

[389] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/194-195.

[390] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/196.

[391] Kütüb-i Sitte Muhtasarı Terceme ve Şerhi, 11:396, 397. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/196.

[392] Müslim, İman: 59; Nesât, İman; 27. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/197.

[393] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/197.

[394] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/197.

[395] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/198.

[396] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/198-199.

[397] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/199-200.

[398] Kâfirun: 105.

[399] Zümer: 39/64-66. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/200-202.

Es Selamün ALeyküm . Yalancı şahitlik kadar kötü ve pis birşey yoktur . Yalancı şahitlik resmen iftiradır . İftira da büyük günahlardandır . Bu yüzden şahhitlik konusuna dikkat edilmeli .
Rabb'im bizleri yalancı şahitlerden korusun .
ALLAH cc razı olsun

  Aleyna Ve Aleykümüsselăm. Her ne olursa olsun asla doğruluktan ayrılmıyalım inşaAllah. Çünki unutmıyalım ki bu dünyada her ne yapmış isek Ahirette tek tek karşımıza çıkıcak. Mevlam bizleri hiçbir zaman doğruluktan ayırmasın Amin
  Paylaşım için Rabbim Razı olsun...

Bismillah...
Şahitlik yapan bir kişi her zaman doğruları söylemelidir. Çok yakın hissettiği bir kişi için yalan söylememelidir.
Allah cc. razı olsun.

Yalan ne kadar kötü ise yalan sahitlik yapmakta o kadar kötüdür.. Rabbim bizleri dogruluktan ayirma..Amin..

Bismillah
Yalan söylemek kadar yalana şahitlik etmek de kötüdür. Allah cc. bizi doğrudan saptırması.

Esselamü aleyküm Rabbim bizleri her daim doğru sözlü kimselerden eylesin Rabbim paylaşım için razı olsun

Esselamu aleyküm. Rabbım razı olsun paylaşım dan kardeşim...