141. Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet ediyor:

"Biriniz asla ölümü temenni etmesin. Şayet ölümü istete­cek bir durumla karşı karşıya kalırsa o zaman şöyle desin:

"Allah'ım, benim için yaşamak hayırlı olduğu müddetçe beni yaşat; ölüm hayırlı olduğu zaman da ruhumu al."[523]

 

İzah

 

Zikrettiğimiz kaynaklarda "başına gelen bir sıkıntıdan dolayı ölümü temeni etmesin" ifâdesi vardır.

Yüce Allah insanı bu dünyaya mükemmel bir lezzet almak için göndermemiştir. İnsan için hayat zorluklarla, sıkıntılarla doludur. Kişi zengindir, fakat yine tam huzuru elde edemez. Bir yakını ve­fat eder, bütün servetini de verse onu geri getiremez. Bu da onun hayatını etkiler.

Bizler bu dünyada hayatın bu zorluklarını göğüslemekle mükeflefiz. Ehl-i iman için bu zorlukları göğüslemek kolaydır. Çün­kü, kadere teslim olmuş, Allah'ın kendisi için takdir ettiğine razı olmuştur. Kadere gerçek mânâda iman eden ise sıkıntıdan, ke­derden kurtulur.

İnanmayan, ya da inancı zayıf olan bâzı insanlar vardır ki, bu zorluklara tahammül edemezler, kurtulmak için ölümü temenni ederler. Hattâ böylelerinden bir kısmı sadece ölümü temenni et­mekle de kalmaz, sıkıntıdan kurtulmak için intihar gibi dinimizce haram olan bir suçu işler.

İşte Peygamberimiz yukarıdaki hadislerinde dünyevî bir sıkın­tı ile karşılaşıldığında ölümü temenni etmemek gerektiğini ifâde etmektedir. İslâm âlimleri bu hadisten ölümü temenni etmenin mekruh olduğu hükmünü çıkarmışlardır.

Peygamberimizin ölümü temenni etmeyi yasaklamasının se­bebini de şu hadisten öğreniyoruz:

"Hiçbiriniz ölümü temennî etmesin. Eğer o kimse iyilikle meş­gul biri ise, umulur ki, iyiliği ve sevabı artar. Eğer kötü bir kimse ise belki günahlarından tevbe eder de azaptan kurtulur."[524]

Peygamberimizin bu tavsiyeleri sebebiyledir ki, Sahabîler en zor anlarında dahi ölümü temennî etmemişlerdir. Hz. Habbab kanıma yedi yerinden akrep soktuğu halde şöyle demiştir:

"Resûlullah bizi ölümü istemekten menetmemiş olsaydı, el­bette ölümü temennî ederdim."[525] Ancak ölümü temennî etmenin mekruh olmadığı durumların olduğunu da burada ifâde edelim. Meselâ sâlih zatlar, dünyanın sıkıntılarından bir an önce kurtulup Allah'a, başta Peygamberimiz olmak üzere sevdikleri kimselere kavuşmak için ölümü temennî etmişlerdir. Bunun birçok misâli vardır. En güzel misâl ise Hz. Yusuf'dur (a.s.). O, bütün sıkıntı­larından kurtulduktan, hayatının en güzel anını yaşamaya başla­dığı bir zamanda Yüce Allah'tan ruhunu almasını istemişti.[526]

Kur'ân'da bildirdiğine göre Hz. Meryem de Allah'ın kudretiy­le Hz. İsa'yı babasız olarak dünyaya getirince bunun sıkıntısın­dan,

"Ne olurdu, bundan evvel ölüp de unutulup gitseydim"[527] di­yerek ölümü temennî etmiştir.

Yaşlanan, eskisi gibi her yere yetişemeyen, Müslümanların işlerini takip edemeyip bir haksızlık yapmaktan endişelen Hz. Ömer de ölümü temennî etmiş, şöyle duâ etmişti:

"Ey Rabbim, ihtiyarlıyorum, kuvvetten düşüyorum, artık be­nim ruhumu al."

Yanlış ve üzücü hareketlerde bulunanlar da yaptıkları hadise­den çok önceleri ölmüş olmayı temennî etmişlerdir. Bunun da birçok misâli vardır.

Kaynaklarda bildirildiğine göre dinin elden gitmesinden kor­kulduğu, yaşamanın kişinin dinine zarar vereceği durumlarda da kişi ölümü temennî edebilir.[528]

Bediüzzaman da, "Eğer benden sonra dünyada kalan kardeş­lerimin teellümlerini düşünmeseydim 'Ya Rab! Canımı al' diye­cektim" demiştir.[529]

Geniş bilgi için Ölüm Cenaze Kabir isimli eserimizin 77-83. sayfalarına bakılabilir. [530]                        .                   

 

Zikrin Fazileti                          
 

142. Câbir (r.a.) rivayet ediyor:

Resûlullah (s.a.v.),

"Kul, zikirden başka, Allah'ın aza­bından kendisini daha fazla kurtaracak bir amel işleyemez" buyurdu.

"Allah yolunda cihad da mı?" denildi.

Resûlullah (s.a.v.),

"Allah yolunda cihad da. Ancak kı­lıcın kırılıncaya kadar dövüşmen hariç" buyurdu.[531]

 

"Hak Geldi Bâtıl Zail Oldu"
 

143. İbni Mes'ud (r.a.) rivayet ediyor:

Resûlullah (s.a.v.) Mekke'nin fethi günü Kabe'ye girdi. O sırada Kabe'nin etrafında kurşunla yere pekiştirilmiş 360 tane put vardı. Asasıyla onlara dürtüyor ve,

"Hak geldi, bâtıl yok oldu. Muhakkak ki, bâtıl yok olucudur"[532]diyordu.

Par yüz üstü yere yuvarlanıyordu. [533]

 

İzah

 

Zikrettiğimiz kaynaklardaki rivayetlerde Resûlullahın (s.a.v.),

"Artık hak geldi; bundan sonra bâtıl ne bir şeyi ortaya çıkarabilir, ne de geri getirebilir"[534] âyetini de okuduğu bildirilir.

Çeşitli rivayetlerde putların daha dokunmadan, sadece işaret etmesiyle düştüğü de kayıtlıdır.

Peygamberimiz, Hicretin 8 yılında, gizlice terk etmek zorunda kaldığı Mekke'yi kansız bir şekilde fethetmişti. Orada yaptığı ilk işlerden birisi, tevhid evi olarak inşâ edilen Kabe'yi ve çevresini putlardan temizlemek olmuştu. Hadis bunu ifâde etmektedir.[535]

 

Namazda Fatiha Okumak
 

144. Ubade bin Samit (r.a.) rivayet ediyor:

"Fatiha okumayanın namazı yoktur."[536]

 

İzah

 

Bu hadis mezhep âlimleri arasında farklı anlaşılmıştır. Hanefî mezhebi âlimleri bu hadisi, "Fâtihasız kılınan namaz tam değildir" şeklinde anlarlar. Bunun için de kıraatin Fatiha Sûresine hasredilmeşini ve peşinden başka bir sûre okunmasını vacip olarak gö­rürler. Ayrıca şu hadisi de görüşlerine delil olarak zikrederler:

"Her kim namaz kılar da onda Fatiha okumazsa, o namaz ek­siktir, o namaz eksiktir, o namaz eksiktir, tamam değildir."[537]

Bu hadisi "Fatiha okunmayan her namaz eksiktir"[538] şekliyle Taberânî de rivayet etmiştir.

Bu mezhebe göre namazda Fâtiha'yı okumak vacip olduğun­dan, kasten terk edilmesi durumunda namaz sahih olmakla bera­ber, günah işlenilmiş olunur. Hatâ ile terk edildiğinde de sehiv secdesi yapmak gerekir.

Diğer üç mezhep âlimleri ise yukarıdaki hadisi "Namazda Fa­tiha okumayanın namazı sahih değildir" şeklinde anlamışlardır. Dolayısıyla bu mezheplere göre namazda Fatiha okumak farzdır. Fatiha terk edildiğinde namaz sahih olmaz, yeniden kılmak gere­kir. Mâlikîlere göre dört rekâtlı bir namazın üç rekâtında Fatiha okunmuşsa, dördüncü rekâtında okunmamış olması, namazın sıh­hatine zarar vermez.[539]



[523] Buhâri, Daavât: 30; Müslim, Zikir: 4; İbni Mâce, Zühd: 31. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 1/224.

[524] Buhari, Temennî: 6.

[525] Buhari, Daavât: 30.

[526] Yusuf: 12/101.

[527] Meryem: 19/103.

[528] Muvatta, Kur'ân: 40.

[529] Tarihçe-i Hayat, s. 197.

[530] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 1/225-227.

[531] Mu'cemü'l-Evsat, 3:156, (2317.) İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 1/227.

[532] İsrâ: 17/81.

[533] Müslim, Cihad: 87; Buhâri, Megâzî: 50; Tirmizî, Tefsirü'l-Kur'ân: 18. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 1/227-228.

[534] Sebe: 34/49.

[535] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 1/228.

[536] Buhari, Ezan: 95; Müslim, Salât: 34, 38; Tirmizî, Mevâkit: 69,                                                              115; Ebû Dâvud, Salât: 131. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 1/228.

[537] Müslim, Salât: 38, 41; Tirmizî, Salât: 116.

[538] Taberânî, Mu'cemu's-Sagîr, 1:93

[539] İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 1/228-229.


[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Ve aleykum selam
Olum siteme sebebi daha cok insan hayatindan sıkılıp isyan edecegi zaman meydana geliupr ki bu da cok yanlis bor sey...Bu yuzden olumu degil de hayri iayemek daha iyidir...Rabbim bu duruma dusurmesin insqllah...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Paylaşım için Allah razı olsun..
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın