Pazar günü kabusu

PAZAR GÜNÜ KABUSU

Nisan 2011 67.SAYI

Çok değerli ve de muhterem, bir o kadar da aziz okuyucularımız, bu ay ele alacağımız konu hem ülkemizde, hem Türki Cumhuriyetlerde, hem yavru vatan Kıbrıs’ta ve dahi yedi kıtada yaşamakta olan herkesin ortak bir hoşlanmama duygusu olan “pazar günleri”…
Bu sevimsiz tatil günü yaz günü bile olsa insanın içine kasvet verir, yataktan kalkarken bile dayak yemiş gibi hissedersiniz. Pazar günleri her şeyin rutin olduğu günlerdi hala da öyledir. Hepimiz geriye gittiğimizde pazar günleri için aynı şeyleri sıralayabiliriz: kahvaltıda sucuklu yumurta, ardından tek kanallı televizyonda her bir kelimeyi bir saatte söyleyen işitme engelliler haber bülteni spikeri, sonrasında Uçan Kaz adlı çizgi film, ardından Hikmet Şimşek yönetiminde pazar konseri, ayrıca TRT’nin pazar günleri için mutlaka hazırda beklettiği bir Kızılderili filmi...

“PAZAR BANYOSU” KLASİĞİ

Pazar günü öğleden sonra, cumadan sallanan ev ödevleri yapılmaya başlanır ki o zaman acı bir şekilde öğretmenin hafta sonu tatili uzun diye çok ödev verdiği ve bunların yarım günde asla tamamlanamayacağı fark edilir. Acıdır ki zamanı geri almak mümkün değildir. Her pazar bu mutsuzluğu yaşayan çocukta zaten otomatikman pazar günleri için şartlı koşullanma başlar. Ödev ister bitsin ister bitmesin pazar günleri bir çocuk için mutlak banyo günüdür. Sobalı evlerde oturma odasındaki leğende, banyoda kazan var ise banyoda bu “pazar banyosu” klasiği yaşanırdı. Sonradan da görülecektir ki bu pazar banyosu alışkanlığı mezara kadar gidecektir.

PAZAR GÜNÜ ANNE TEMİZLİK, BABA TAMİRAT YAPAR

Pazar günleri anne kısmısı çamaşır yıkar ardından da ütü yapar. Pazar günü evlerde mutlaka deterjan özlü ütü kokusu hissedilir. Bu işlerin yapımı sırasında annelerin sürekli söylenmesi atlanmaması gereken bir ayrıntıdır, eve ses getirir, boğucu sessizliği kapatır.

Pazar günü ev reisleri açısından gözünü açıp bakkala gitmek, ekmek, süt ve gazete almak ile başlar. İlerleyen zamanlarda baba ayakkabı boyama olayına girebilir, arabası var ise muhtemelen araba yıkama merasimine girer, takım çantasını eline alıp bozuk kapı ya da elektrik düğmelerinin de hatırını sordukları olur. Akşam saatlerinde başlayan spor programlarındaki en az dört adamın saatlerce maç kritiği yapmasını ilgi ile izler.

SINAVLAR, SEÇİMLER, TAMİRLER, DÜĞÜNLER PAZAR GÜNLERİ OLUR

Pazar günlerinin sevilmemesinde tabii ki dış etmenler de önemli faktördür. Bu günleri en itici yapan şey sınavlardır. ÖSYM’nin genellikle tüm sınavları pazar günü olur, seçimler de pazar günü olur ki bu da uzun kuyruk bekleyeceğiniz anlamına gelir. Diğer taraftan işgüzar komşularınız varsa pazar günü sabahı matkap ya da çakılan bir çivinin sesiyle uyanıyor olmanız kaçınılmazdır. Bir de evlenmek için pazar gününü seçmiş kitleler vardır. Özellikle yaz aylarının sabah saatlerinde gelin konvoyları çeşitli korna sesleriyle mahalleleri hoplatır. Birçoğumuz böylesi durumlarda konvoyun ardından içimizden çeşitli şekillerde genç çifte mutluluk temennilerimizi iletiriz.

Aslına bakarsanız pazar günlerinin sevilmezliği genel bir durum olduğu için bu günü biraz daha çekici kılabilmek adına insanlar bazı aktiviteler düzenlerler. Bunun en bilineni “pazar piknikleri”dir. Hatta kafa dengi birkaç komşu aile ile ortam kalabalıklaştırılıp eğlenceli hale getirilmek için ekstra çaba harcansa da pazar günleri kanımca yine de çekilmezdir.

Bir diğer pazar aktivitesi ise “pide partileri”dir. Pide partileri Samsunlu olduğumdan bizler için bir pazar ritüeliydi. Akraba ya da komşular toplanıp belki bir dış mekanda ya da evde uzun kahvaltılarını pide eşliğinde yapardı. Böylesi bir partiyi tek bir şey gölgeleyebilirdi; o da pide sayısının kişi sayısına denk düşmemesiydi.

Modernleşen dünyamız bizlere pazar günleri için bir de “brunch kültürü” sunmuştur. Brunch geç kahvaltı anlamına gelir, ev hanımlarını kahvaltı hazırlamaktan ve buna bağlı olarak sofra toplama ve bulaşık derdinden uzaklaştırır. Aile saadetinin dış mekan versiyondur.

“Evim evim güzel evim” diyenlerdenseniz pazar günleri kahvaltılarının vazgeçilmezi sucuklu yumurtadır. Tüm aile neşe içinde, saadet dolu, bahtiyar, mutlu ve mesut bir biçimde sofradaki yerini alır ve kahvaltı başlar. Yine kendi adıma bu saadet tablosunu bozan olay taze ekmeğin tırtıklı kısmının sert olmasından mütevellit damağınızı çizerek yırtması ve bu acıyı dindireyim diye çayınızı yudumladığınızda bir de üstüne damağınızın yanmasıyla acınızın şeddeli bir hal almasıdır.
Hasılı pazar günlerinden pek haz edilmez, nedendir bilinmez bu makus kaderi de pazar günü kolay kolay yenemez…

Bir ayda vardır dört pazar,
Herkes o gün biraz kasar.
Ertesi gün pazartesi diye,
Basar pazardan afakanlar.

Ayşenur USLU
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın