Adamın biri bir gün bir yılanla arkadaş olmuş.Yılan adamı her görmeye geldiğinde yastığının altına bir altın bırakıyormuş.Günlerden bir gün yılan geldiğinde evin küçük çocuğu yılanı görmüş yerden iri bir taş alıp yılana fırlatmış ve yılanın kuyruğunu koparmış.Yılanda canı çok yanınca çocuğu ısırmış.Çocuk ta zehirlenmiş ve ölmüş.
   Yılan ortadan kaybolmuş.Adam hem oğlundan,hem her gün gelen altından hemde dostu olan yılandan olmuş.
   Yılllar sonra adam yılanla tekrar karşılaşmış ve yeniden dost olmayı teklif etmiş.Yılan adama şu cevabı vermiş;
    Sende o evlat acısı bende de bu kuyruk acısı olduğu sürece biz ikimiz dost olamayız. demiş.

   Kuyruk acısı sözü buradan kalma bir söz mü acaba ?İbret alınacak bir hikaye..Akılda tutmak lazım..

Eğer dikkatli okunursa bir çok anlam çıkarılacak ve güzel bir hikaye olmuş...

herkezin yavrusu kendinden çok deger verr
onlara bişey olursa bir acı hissweederler bu acıda kuyruk acıısdır

Oldukça düşündürücü.....

Gerçekten çok ders verici bir hikaye....

cümletten selamun aleyküm

 cümletten selamun aleyküm   :)

kuyruk acısı gerçektende acı bitmiş adam hem çocuğundan hemde her gün gelen altından olmuş

Aleyküme Selam,
İkisininde acısı birbirinden beter ve bu acıları birbirlerine onlar verdiler.
Dost olsalr bile düşman olurlar birbirlerine...

Çok mantıklı.... Çok güzel ders alıcı bir yazı diye düşünüyorum..

insanın içinde acı kalır ne kadar unutmak istesede unutamaz  içinde kalır ve mutlaka intikamını alır  o yüzden  tekrar dost olmadıkları  iyi olmuş

bence okuyan herkes güzel dersler çıkarmalı..

Evet yılanda canının acısı,adam dada evlat acısı ikiside yaralı.Ama çok güzel ibret alıcı bir hikaye.

Ben bunu çok seviyorum...
BUNDAN bir ders çıkarmamız gerekir...

insan   acıları  unutup  ne  kadar  eskiye  dönüp  eskisi    gibi  olmaya   kalksada   olamaz    içinde  bir  acı  kalır