İbrahim Edhem Belh şehrinin padişahıydı. Bir gece sedire yatmış dinleniyordu. Sarayının  damında bir takım ses ve gürültüler duydu. Sanki birileri damda gezmekteydi. ''Kim böyle bir şeye cesaret edebilir?'' diyerek pencereden yukarıya seslendi: ''Kim var orada? Sarayın damında ne işiniz var?'' Daha önce hiçbir yerde görülmemiş insanlar damdan başını eğerek cevap verdiler: ''Yitiğimizi arıyoruz'' dediler. İbrahim Edhem, ''Neyinizi  kaybettiniz?'' diye sordu. Onlar da, ''Develerimizi kaybettik'' dediler. Bu cevaba şaşıran İbrahim Edhem hayretle sordu: ''Hiç sarayın damı üstünde deve aranır mı?'' Damda gezenler, ''Bizim burada deve aramamız, senin saltanat tahtının üzerinde oturarak ALLAH'ı arayıp bulmayı ummandan daha fazla hayret edilecek bir davranış değil'' dediler. Bu hadiseden sonra İbrahim Edhem sarayı ve saltanatı terketti. Dervişliği seçti. Mâna âleminin sultanlarından oldu.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

     Halimizin tarifi gibi değil mi?Rabbim gaflet uykusundan uyanmayı nasib eylesin..
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Hz. Ömer ve İslam büyükleri de bu hassasiyet ile yönetmişler toprakları. Yöneticiliğin getirdiği hassasiyetin farkındalar. Rabbim böyle yöneticiler versin bizlere de. Zalimin zulmünden korusun inşallah.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın