Kendini beğenmiş bir dil bilgini gemi ile seyahat ediyordu. Yolda gemiciye sordu: ''Hiç dil bilgisi okudun mu?'' Gemici, ''Hayır, okumadım'' dedi. Dil bilgini, ''Ömrünün yarısı boşa geçmiş'' cevabını verdi. Gemici, dil bilgininin bu davranışından rahatsız oldu ama sesini çıkarmadı. Kızdığını belli etmedi. Bir zaman sonra, denizde fırtına çıktı. Rüzgâr gemiyi dalgaların üzerinde bir girdaba doğru sürüklüyordu. Dalgalarla boğuşan gemicinin, gözü dil bilginine takıldı. Gemici yüksek sesle sordu: ''Hocam yüzme bilir misiniz?'' Dil bilgini korku içerisinde büzüldüğü yerden cevap verdi: ''Hoş sözlü, güzel gemici bilmiyorum.'' Gemici; ''Yazık, ömrünün tamamı gitti. Çünkü, gemi bu girdaptan kurtulamaz, batar'' diyerek dil bilginine iyi bir ders verdi.
***
Dil bilgininden maksat; dedikodudan ibaret ilmine mağrur olan, kimseyi adam yerine koymayan gafillerdir. Böyle lüzumsuz bilgilere sahip olanlar, o bilgiyle dünyada biraz işe
yarasalar da, hayat gemileri ölüm girdabına girince o bilgilerinin bir işe yaramadığını anlarlar. Ölüm girdabında âhiret bilgisine vâkıf olanlar yüzebilir.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

           Yaradan her bir kuluna, bir meziyet vermiştir.. Amma çok amma az.. İş bu meziyetle gerekli gereksiz yerde övünüp böbürlenmekte değil, gerektiği yerde kaçınmaksızın kullanıp işe yarar hale gelmesindedir..

           Yani gerek olduğunda çöp bile servetten kıymetlidir.. Gerek olmadığında ise dünyanın serveti hiçtir.. Bir küçük taşın konulacağı yere büyük taş olmaz, büyük taşın yerinide küçük taş alamaz..

            Biz acaba nasılda övünecek yer buluyoruz kendimizde beceremediğimiz yerde sıfırlanıyoruz.. Rabbimiz işe yarar kimselerden olup kibirden uzaaaaaakkk olan kullarından eyle bizleri... Allah Razı Olsun kıssa çok güzeldi..
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın