Üçüncü Mektup

ÜÇÜNCÜ MEKTUP

Birinci mektubda adı geçen pederinin halifesi Molla Mustafa'ya, ehlullahın ( velilerin )şerefli nazar ve iltifatlarının ve hiçbir şey onlara denk gelmediğinin, muhabbet olayı, büyük zatların nisbetini celb ettiğinin ve Nakşibendi tarikatındaki kimselerin riyazetleri ancak mürşidlerin vefatından sonra olduğunun beyanı hakkındadır.

ALLAHIN ADIYLA BAŞLARIM

Hiçbir varlık yoktur ki onu hamd ile tesbih etmesin. Salatü selam, Allah'ın yaratıklarının en hayırlısı olan Muhammed'in, ( Aleyhisselam ) alinin, sahabesinin üzerine olsun!

Besmele salatü selamdan sonra, bu mektub, Alem kutbu kaymakamının perverdesinden sadakat ve temiz kalbli, muhabbet ve vefa ile muttasıf, sır ve hafinin katibi efendimiz Molla Mustafa'dır. Doğru yoldan meyl eden, layık olan hakikat yolu üzerinde olan kimselerin eteğine sarılan bu köleye, cenabınız iltifatınızdan haber veren sevgili mektubunuz ulaştı. Bu, şükrü eda edilemez, dil ile vasfının beyanı mümkün olmayan bir ni'mettir. Çünkü yapılan amellerin hiç birisi, fazilet bakımından dervişlerin iltifatına mazhar olmaya, hatırlarına gelmeye, denk gelmez denilmiştir. Nasıl muadili olabilecek ki, onların kalbleri, ilahi feyzlerin nazil olduğu mahalli, tecelliyatının konağı, ihsan ve kerametlerin kaynağıdır. Nitekim (Hafız El- Şirazi ) sevgilisi hakkında söylediği farsça bir beyitinin ifadesinin reddi için şairin biri:

"Yanlış söyledin, hata ettin, onun (sevgilinin) kıymetini bilemedin. Belki sevgilinin tek bir bakışının bahasına iki dünyayı, (dünya ve ahireti ) feda ederim demiştir"

Perverdeye bu iltifatınız yüce Allah'ın halis keremindendir, yoksa kendisi bunun liyakatından uzaktır. Bu, ahirette onun kurtuluşuna ve dervişlerin yolunda süluk etmesine sebep olacağı umulur.

Abdurrahman El- Cami efendimiz (Kaddesallahü sirreh ) buyurmuşlar ki: Bana hasıl olan bütün manevi şeyler, Hace Muhammed Parisa'nın çocukluğumda üzerime vaki olan nazarındadır.

Mektubda, "ben o dergahın eşiğine aşıkım, şübhesiz kalbim, o mübarek huzurdan yükselen dumana yakınmış ve o diyarın köpeklerinden de ayrılışının ızdırabından elem tutmuş" diye yazmışsınız. Bunların sebebi: Efendim, manevi rütbe ve iyi meziyetinizin artmasındandır. Çünkü, "Gerçekten muhabbeti celb eden nisbetdir" denilmiştir. Bu durumun alemin Kıblegahı (Seyda) emsalinize iltifat etmiş olduğundan haber verici bir olay olup, akrabalık cihetinden ondan uzak olan mensubu, ona soyca yakından bir kimsesi mesafe itibariyle ondan uzak olan mensubu yakın olan kimsesi gibi iltifatına mazhar olduğuna delalet eder. Geçmiş zamanlarda içinde bulunduğumuz haletten dolayı, nasıl muhabbet ateşiyle kalben yanmayıp yok olmayacaksın " Üstad- ı A'zam (Radıyallahü anh) buyurdular ki:"Mürşidi hayatta bulundukça Nakşibendi tarikatına mensub olan kimseye riyazet yoktur. Çünkü aşık olan kimse, maşukunun (sevgilisinin) meclisinde iken, duyduğu çeşitli manevi lezzetlerle hatta kendinden geçerek nefsini bile unutur. Riyazet, ancak üstadın dar- ı bekaya irtihalinden sonra hasıl olur. Salik olan kimse, sevgilisine vibalinden sonra, kendisine hasıl olan ayrılık üzüntüsünden nasıl yaşayıp, yemek yer?" Farsça beyit: "sevgilimden ayrılışım dolayısıyla göksüm yanar. " Kalbiniz aşk ateşiyle nasıl elemli olmasın ki? Alemin kutbu (Radıyallahü anh ) Nurşin'e yerleştikten sonra, Nurşin alemin kıblegahı, havass ve avam tabakaları için feyzler kaynağı oldu. Hatta toprağının tozu da, kötü nefs ile şeytanın sokmalarına tıryak (panzehir) ilacı gibi oldu.

Sonra, perverde Garzan kazası tarafına gitmek arzusundadır. Dolayısıyla sizden zati ve manevi mededinizi diler. Allah, efendimiz Muhammed'in, al ve ashabının üzerine salat ve selam eylesin!
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın