|
Konu Başlığı: Ellibeşinci Mektup Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 21 Ocak 2010, 14:33:08 ELLİBEŞİNCİ MEKTUP
Kendi halifesi ve şerefli validinin halifesi olan El-Şeyh Tahir El-Abirinin oğlu Şeyh İbrahime, (Kuddise Sirruhüm) insan bütün fiilerinde iyi nhiyet ve ihlas sahibi olması, akıbetini (ilerde ne ile karşılacağını) tefekkür etmesi, bütün hallerde her şeyden teberri edip Allahü tealaya sığınmasına teşviki hakkındadır. ALLAH’IN ADIYLA BAŞLARIM Hiçbir varlık yok ki onu hamd ile tesbih etmesin. Salat ü selam, Allah’ın mahkukatının en hayırlısı olan Muhammed’e, (Sallallahü aleyhi ve sellem) al ve ashabına olsun! Bundan sonra bu mektub, alem kutbu kaymakamının (Radıyallahü anh) peverdesinedn Allah yolundaki kardeşi Şeyh İbrahimedir. Allah, onu ayıblayıcı şeylerden korusun! Molla Muhammed Emin vasıtasıylagönderilen mektubunuz, peverde ulaştı. İçindeki şelleri anladı. Allahü tealanın sizi, sevdiği ve razı olduğu şelere muvaffak etmesi ve sizi onlarda çalıştırıp, hadise ve belalardan muhafaza etmesi, için Allah’a (elle ve ala) sığınarak dua etti. Ey kardeş! Allah’a giden yol malümdur. Kapısı açcıktır. Öyle ise çalışmak lazımdır. Sadat (tarikat uluları) (Kaddesallahü esrahüm), insan menfaati kendi nefsine ait fiili değil, belki sadece Allah (Celle ve ala) zatı için yapmakla Allah’a giden yolu beyan etmişlerdir. Bir işin yapılmasıyla karşılaşınca, şayet dünya gayesiyle onda nefsine bir medh, sena veya başka bir şey tasavvur edilse, o işle meşful olması doğru yoldan meyl etmektir. Şayet bu tasavvur olmazsa o işin yapılması Allah (Celle ve ala) içindir. Kendi akıbetini düşün! Çünkü dönüş yeri topraktır. Allah’tan başka bir şey kalmaz. Kıyamet günü iki konaktan başka yoktur. Ya cennet veya cehennemdir. Nefsin razı olduğu şeylerle meşgul olmak, cehennem ateşinin yoludur. Mühalefetiyle uğraşmak, cennet yoludur. Zahirde iş ve cüz’i ihtiyari Allahü teala tarafından insxana bırakılmışıdtr. Mümkün olduğu kadar, teveccühü terk etme! Allah’ın salat ü selamı Muhammed’e, (Sallallahü aleyhi ve sellem) aline ve ashabına olsun. 1325 yıl. H. |