Doksanıncı Mektup

DOKSANINCI MEKTUP

Yine mezkur halifesine (Molla Ahmed’e). Onu şeytanın hilesinden korkutması, müridlerle şevk ve muhabbetin zuhuru zamanında mağrur olmaktan korkutması, çünkü o işin hakiki faili Allah (celle ve ala) olup, vasıta ise, sadatı kiramın (Kuddise sirruh) himmetleri olduğu hakkındadır.

ALLAH’IN ADIYLA BAŞLARIM

Salat ü selam, Allah’ınmahlukatının en hayırlısı olan efendimiz Muhammed‘e, (Sallallahü aleyhi ve sellem) bütün aline ve sahabına olsun!

Bundan sonra, bu mektub, yüksek kapı eşiğinin hizmetçisinden Allah yolundaki en şerefli kardeşi Molla Ahmed’edir.

Allah, onu kendine doğru yönelen ve masivadan yüz çeviren kimselerden eylesin! Bu yüce Nakşibendi tarikatında – Allah sahiblerini, sırlarını kutlasın – sünneti seniyyeye tabi olmak, ruhsat ile, Allah’ın razı olmadığı bidatlardan sakınmakla beraber, cezbe ve muhabbet lazımdır. Yani mahbubun (Allah’ın) muradı ve emr eylediği kasdıyla, şeriatın mer eylediği şeyleri yapmak lazımdır. Aşık olan bir kimse, sevgilisinin arzulağı şeyi sevmesi, nefsinin arzularından vaz geçmesi gerekir. Farsça şiir:

“İki kıbleye yönelip, mahbuba doğru giden yoldan gitmek mümkün değildir. Ya dostu rızası olacak, ya da kendi nefsinin arzusunda bulunmak lazımdır.”

Bundan sonra bu taraftaki ev halkı ile tabiler sıhhat ve selamette olup, şimdilik Cemalüddin’in düğünü ile, meşguliyet vaki olmuştur. Allah, (celle ve ala) iyilik ve selametle bitirmesini rica ederiz. Bazı ev halkı, Nurşin’e gittiler. Sizin ve kardeşlerinizin, yanınızda bulunan talebe ve dostlarım Mustafavi şeriatına tabi olanların üzerine selam olsun! Mezkur şeriat sahibinin, (Aleyhisselam) ashabının üzerine de salat ü selam ve sena olsun!
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın