Yüzondokuzuncu Mektup

YÜZONDOKUZUNCU MEKTUP

Üstad-ı azamın (Kuddise sirruh) torunu Şeyh Masum’a, oğlu Necmeddin’ in zevcesi ile diğer oğlu Ahmed’in kızının vefatları ile onlardan vefât edenlerin tâziyesi, sevgili Allah’ın yapacağı her şey’e râzı olup kendilerinden daha öncekilerin vefatlarıyla teselli olunması hakkındadır.

ALLAH’IN ADIYLA BAŞLARIM

Salât ü selam efendimiz Muhammed El-Mustafa’nın, (Sallâllahü aleyhi ve sellem) temiz kalbli âl ve ashâbının üzerine olsun!

Sonra, bu mektub hâkir, zelil, kıymetsiz kimseden, yüce mevlâsı Üstad-ı a’zamın (Kuddise sirruh) torunu Şeyh Muhammed Masum’ adır. Mübarek o kapı eşiğinin toprağına yüz sürüldükten, güzel ayakkabılarınızın toprağını sürme gibi göze sürüldükten, yüksek huzurunuzda ve mübarek kapı eşiğinde bulunan büyük ve küçüklerin hepsinden dua diledikten sonra, yüce meclisinize şu arz edilir ki, musibetimiz birdir. Aramızda ferah ve üzüntü de keza...

Ancak birbirimizi tâziye etmek hakkında şeriat sahibinden emir rivâyet edilmesi sebebiyle şu duada bulunuyoruz: «Allah ecrinizi arttırsın. Mâteminizin sonunu güzelleştirip, ölülerinizi bağışlasın. Yüce zâtlar tarafından «mahbubun (Allah’ın) yaptığı her şey mahbubdur (sevgilidir)» denilen sözlerini düşünüp dar-ı ahirete yeni intikal edenlerden öncekilerini de hatırlayarak musibetleriyle teselli edilmesi lâyıktır.

Allah, efendimiz Muhammed’in, (Sallâllahü aleyhi ve sellem) âl ve ashâbının üzerine salât ü selâm eylesin!
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın