Vicdan yalan söylemez

Vicdan yalan söylemez

Sovyetler Birliği döneminde okullarda ateizm dersleri gösterilmekte, genç beyinlere; yaratıcı bir güç yoktur, kâinatın var oluşu ve işleyişi tesadüflerin eseridir denmekte. Yıllar yılı bu şekilde eğitim gören tıp fakültesi öğrencileri ateizm dersinden sınava girmekteler. Öğrencilerden biri sınav başlamadan önce dudaklarını kıpırdatmakta, sanki yanındakilere bir şeyler anlatmaktadır.

Görevli yanına yaklaşır ve sorar:

"Ne yapıyorsun?" Cevap enteresandır: "Sınavın iyi geçmesi için Allah'tan yardım istiyorum!"

Ateizm dersinde Allah'a yalvarılmakta: Allah'ın inkârı gayesiyle okutulan dersin sınavında inkâr ettirilmek istenenden yardım istenmekte.

Bu hâdise bir yönüyle trajikomik olsa da, vicdanların bastırılamayan, engel tanımayan sesini ifade etmesi açısından da çok önemlidir. Demek ki. Allah ve peygamber inancı, yani din düşüncesi ve duygusu, vicdanın derinliklerinde mahfi bir volkandır; onu söndürmeye, dindirmeye çalışmak yaratılışla çatışmaktır. Bu ve benzeri örneklere bakarak diyebiliriz ki. İnkâr birçok yönüyle psikolojik bir hâdisedir.

Yoksa akıl sahibi herkes fıtratının, vicdanının sesini duyar. Akıl ve vicdan 'Allah'der, 'bekâ' der ve bunları tebliğ eden "peygamber"der.

Fıtratın ve vicdanın sesi dinmez, vicdan yalan söylemez:

"O'dur eğriliğe düzün hamlesi,

Pehmin ilk nidası ahir cümlesi

Allah'ın sesidir vicdanın sesi

Vicdanın sesidir Allahüekber."

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın