๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Makale Dünyası => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 30 Temmuz 2010, 11:38:45



Konu Başlığı: Mavi ağladığında
Gönderen: Sümeyye üzerinde 30 Temmuz 2010, 11:38:45
Mavi Ağladığında

*Bir yokluk zamanıydıinsanlar işlerine gider,aşıklar parklarda gezinir ,çocuklar top peşinde koşturur,yanlızlar köşelerineağıtlarsa yüreklere çekilirdiBir yokluk zamanıydıonu görürdümbelli belirsiz aynalarınyüzüme yansıyan zamanlarındaGözlerinde iki mavi damlacık yüreğime akardıMavi ağlardıMavi ağlarben yürek sıkıntılarıma çare arardımMavi ağlar,benduygu depremlerimden arta kalanlara sarılırdımYastaydımsiyahtı her yanımHerkesin bildiği yerlerdeherkesin bildiği şeyler yapılırken dolardımavinin gözlerisiyah bir hüzünleMartıların denize dokunup kaçtığı yerlerdeyakardı ışıklarınıyaktığı ışıklarla ışıl ışıl olurdumavinin gözleri,yüzünde mavi bir tebessümve dudaklarında umut mavisi kelimelerBen maviliğine ,maviliği ışıklarıyla aydınlattığı denize karışırdıDenizsebildik hüzünleri savururdu dalgalarıylamavi bir iklimdeBir yokluk zamanıydıBen yok olurdum,mavi ışığını kapatırİnsanlar işlerinden evlerine döner,aşıklar parklarındaneski yalnızlıklarına karışır,yalnızlar durdukları köşeden sıkılırdaha yalnız köşeler ararlardı kendilerineSiyah duvarlarımdan siyah hüzünler akardı gölgem saklandığı yerden çıkardıMavi konuştukça susardımavi sustukça katardı maviliğini hüzünlerimeKattıkça umut beyazına dönerdi hüzünlerimanlık siyahlığındanUmut edemezken yarım kalmış şarkıların tamamlanmasını,Mavi, notalar yazardı siyah çizgilerin üzerineMavi ağlardıve ben mavi gözyaşları biriktirirdim yüreğimdeMavi ağladığında vazgeçerdimgünlük intiharlarımdanYaşamın karmaşasına döner,parklarda gezen yalnız aşıklara laf atar,işlerine koşuşturan insanların ayaklarınayaşamsal çelmeler takar,çocukların oyunlarına karışır,yalnızları çekildikleri köşelerde rahatsız ederdimBuna rağmen mavi durmaztüm sessizliğiyle ağlardıMavi gözyaşları çoğalırdı yüreğimdeMavi bir ölüm olurdu yaşam,mavi yapraklar dökülürdü zamansız dallarındanBir yokluk zamanıydıSiyahlığımın arasından geçipbilmediğim bir yere doğru giderkengörmüşlerdi onu,güneşin bile gözünü açmadığı bir zamandaGiderken de ağlamıştı mavi,Mavi gözyaşlarına yenilerini katmıştıYüreğimin kaldırımlarındaMavi ayak izlerini bırakmıştı*


ALINTI