> Forum > ๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ > Edebiyat Eserleri > Makale Dünyası > Kültür, eğitim ve bilim
Sayfa: [1]   Aşağı git
  Yazdır  
Gönderen Konu: Kültür, eğitim ve bilim  (Okunma Sayısı 722 defa)
13 Mayıs 2010, 23:48:40
ღAşkullahღ
Muhabbetullah
Admin
*
Çevrimdışı Çevrimdışı

Cinsiyet: Bay
Mesaj Sayısı: 25.839


Site
« : 13 Mayıs 2010, 23:48:40 »



Kültür, Eğitim ve Bilim

"Bilim nedir?" sorusuna cevap olarak kurulan eğitim sistemleri, kendi ülkeleri için değil; “Dünya Ekonomi”nin merkez ülkeleri için çok kârlı birer yatırıma dönüşmüştür. Çevre ülkelerin epistemik cemaatleri, o kârı tahakkuk ettiren cevapları kendi ülkelerine uygulamaya çalışan birer teknisyendirler. “Nedir?”e verilen cevapları bilen ve bildiren vasfıyla kurumlaşan didaktik tavır, mensuplarını kişiliksizleştirdiği gibi zamanın dışına sürüklenmiş ve eğitim kurumlarını Ortaçağ Manastırları gibi hayattan, eşyadan ve insandan kopuk hâle gelmiştir. Ekonomi politiğin hâkimlerini özgürleştiren bilim kurumları, diğer ülkelerde aynı sonucu vermemiştir. Ekonomi politiğin mahkûmu olan ülkelerde bir iktidar enstrümanı haline gelen bilim; kutsallaştırılmış, insansızlaştırılmış subjesi (yani eyleyeni olmayan) hitabeler ve vecizeler yığınına dönüşmüştür.
“Bilim nedir?” sorusuna cevap olarak tesis edilmiş kurumlardan her ülkede aynı sonucun, aynı verimin alınmayışı "nelik"le"değil, "kimlik"le alakalıdır. Kimliğin asli unsuru ise bilim değil kültürdür. Tabiat bilimleri dahi kültürel bir zeminde gelişir; eşyayı nasıl kullanacağına dair tecrübî eylem repertuvarına sahip olmayan kişi veya toplum, kendini bilgiyi öğrenmekle sınırlandırdığında yalnızca mukallit olarak kalır. Mukallitliği aşmak ise eşyaya ve olaya insanın kendini katması ile mümkündür. "Bilim kimdir?" sorusu bu açıdan önemlidir..

İnsansız bilim

Çok kitap yazmasıyla öğünen bir sosyal bilimci, "Bu kadar çok kitap yazmamı ofisimden dışarı adım atmamaya borçluyum, şehre bir iki defa iniyorum, o da markete..." demiştir. Zavallı çocuklar insan içine çıkmayan bir varlıktan insan/toplum öğrenmenin nasıl bir şey olduğunu asla anlayamamakta ve teorilere boğulmaktadır. Toplumu teorilere sığdırma çabası bilim değil, sağından bakınca Alman, solundan bakınca Çin usulü toplum mühendisliğidir. Soyut insan modellerine istinaden toplum yaratma çabası, bilim kurumlarının içerisine sızmıştır, hatta kendi kendisini yeniden üretemeyen ülkelerde bilim ahlâkı hâline gelmiştir.

Tabiat bilimlerinin objesi çoğunlukla inorganik dünyadır. Bu dünya hakkında kendine özgü tasavvuru olan biricik varlık insandır. Cansız dünyanın ve hayvaniyete sahip insan harici organizmaların bilimi genel kanunlara ulaşabilir. N.Ş.A. kaydıyla yapılan genellemeler bilim adamına yol gösterir, ama bilginin o genellemeler dışında arayışlar sonucu varlığın yeni keşfedilen özellikleriyle ilerler ve dinamizm kazanır; eşyanın gerçekliği üzerine bilinenler ise tüketilemez. Doğa bilimler, incelemelerini benzerlikler üzerine inşa eder, sosyal bilimler ise farklılıkları kendine konu edinir.
Toplumları birbirinden farklı kılan husus, insanın kültürel bir varlık oluşudur. İnsan imkânlar varlığıdır. Sosyal bilimlere düşen şey, bu imkânlar varlığını tarihinden koparmadan geçmiş ve bugün çerçevesinde inceleyerek, geleceğe doğru sentezlere varmaktır. Böyle bir yüke katlanacak aklın tahammüllü olması, yüreğin ise insan denilen varlığı sevmesi gerekir. Bilimin, bilen olmanın getirmiş olduğu sorumluluğu müdrik tahammüllü akıllar, insanı sosyo-psikolojik bir varlık olarak tanımalı, sevmeli ve yol göstermelidir. İnsan, yeniden ve daima beşerî bilimlerin öznesi haline gelmezse, hakkında söylenenler bilim adına totaliter siyasi projelere destek malzemesi sağlamaktan ibarettir.

Kültür ve bilim

F.Bacon’ın insan eyleminin akıl, hafıza, hayal gücünün aynı anda işlemesi ile gerçekleştiğini söylemesi bilimde yeni bir ufuk açmıştır. Tecrübe ve hayal gücünü eylem kaynağı olarak göstermekle sosyal bilimlere soyut insan modellerine değil, sahici insana yönelme imkânını açmıştı. Ancak, günümüzün hâkim sosyolojistik anlayışları, hafıza ve hayal gücünü kayıt dışı tutmak suretiyle kültürlerin kendilerini yenileme imkânını ellerinden almıştır. Bu çok kısa süren aydınlanma ışığının sönmesi demektir. İnsanı -yani humanı- saf dışı ederek insaniyet -yani hümanite- hakkında ve üstelik bilim adına konuşmanın yolu kısa sürede keşfedilmiş; epistemik faaliyetler, iktidar gücünün bir parçası ve aracı haline gelmiştir. Bundan kurtulmanın yolu, toplumun bir kültür nesnesi olduğunu hatırlamaktır. Subjektif bir varlık olan ve bu özelliğinden dolayı da kültür yaratan insan, tarihin subjesi olarak yeniden layık olduğu değerini bulmalıdır. Sivilin olmadığı yerde sivilizasyon ve sivilite, yani kültür ve medeniyet yeşermez.

Kültür araştırmaları denildiğinde çoğunlukla geçmişe dair folklorik malzeme derlemek akla gelmektedir. Bu anlayış kültürün alanını daraltmakta, zamana ve insanlığa yaşanmışlık ve bitmişlik atfetmektedir. Kültür yaşanmışlığıyla hafızamız, yaşadığımızla eylemlerimizdir. Yaşananla yaşadığımız arasındaki bağı kuracak analitik gayret bilime düşmektedir. Her nesil tarihini yeniden yazar; ancak hafızası olmayanlar belli bir sosyo-kültürel varlığa ait eylemleri gerçekleştiremez; olsa olsa başkalarının yazdığı tarihte figüratif rollerle yetinmek zorunda kalırlar. Bu yüzden kültür adına yapılan her şey bugünümüzden çok geleceğimize dairdir; çünkü bizim bugün gerçekleştirdiklerimiz gelecek nesillerin hafızasını oluşturur.

Kültür eğitim ve turizm

Günümüzün yaygın insan tipi önce çok yer, sonra da yediğini yakmaya çabalar; her vesileyle karnaval havası çalar, bütün sınırları kolayca aşarak ülkeden ülkeye akar. Dünyaya duyulan bu muhabbet aynı zamanda iktisadî hareketliliğin ve kârın kapısıdır. Ancak turisti yalnızca rakı, şiş kebap keyfi için yaşayan bir varlık olarak değerlendirmek düşüklüktür; bir memleketin bunlar için tercih edilmesi utanç vericidir. Kültür turizmi günümüzde giderek yaygınlık kazanmakta ve turist gittiği memleketlerde, kendi kültüründen, mimarisinden ve tanıdığı insanlardan farklılık arz eden hususiyetlere dikkat etmektedir. Deniz, kumsal, güneş sadece Türkiye'de değil, dünyanın her yerinde vardır. Bu alandaki rekabetin de limitleri vardır; ama insaniyete sınır biçilemez.
Tabiî güzellikler çaba sarf etmeksizin, emrimize amade kılınan nimetlerdir. Kültür ise tabiatı tasarruf eden insanın ürettiği maddi ve manevi varlığın yekûnudur. Bu tarihi varlığı devam ettirecek ve yenileyecek vasıfta insana ihtiyacımız vardır; insan kalitemizi yükseltmeliyiz, bunu da turizm için değil, kendimiz için yapmalıyız. Bir şehrin sokaklarından talimatlarla eşek arabalarını kaldırmak nispeten kolaydır, ama gördüğü her kadını göz hapsine almayı hak gören göz ve gönül terbiyesi yoksunu, her adımda rüzgâra karşı tükürük saçan, echel derecesinde cahillerin sokaklarımıza çizdiği kerih manzaradan kurtulmanın yolunu mutlaka aramalı ve bulmalıyız.
Ecnebiler, "Gidin Türkiye'ye insanlık görün" dedikleri gün, hem kültürümüz kendine gelir, hem de turizmimiz şahlanır. Ve zaten Türkiye, “İnsanlık nedir?”e cevap olan bir ülke olmuşsa, her yönüyle kurtulmuş demektir.

Sonuç
Evet… Her nesil kendi tarihini yeniden yazar!
Neslimize tarihlerini yazacak eylem repertuarı kazandırabilmek için kültür çalışmalarına ve araştırmalarına ağırlık verilmelidir. Kişilik ibraz eden bir uygarlığa sahibi olmanın yolu, kişilikli insan materyaline sahip olmaktan geçer. Çocuklarımızı ve gençlerimizi hayatı çoktan seçmeli test gibi algılayan figüratif varlıklar olarak değil; şehir, mahalle, sokak, ev gibi kültür ortamlarını sivile yaraşır biçimde ihya ederek yetiştirmeliyiz. O zaman eşyaya ve olaylara katılan değil, kendini katan şahsiyetler eliyle kültürümüzü yenileyerek yolumuza yürüme imkânımız olur.

En ücra köydeki derleme faaliyetinden, iğne ile kuyu kazmaktan beter şehir tarihi araştırmalarına kadar ne yapılırsa, ne kadar yapılırsa geleceğimiz için kârdır. Ancak, bunlar popüler kültür kanallarından ve eğitim kurumlarından insanlara ulaştırılarak hayatiyete kavuşmalıdır. Uygarlıkla ilgili kelimeler, batı dillerinin tamamında Latince sivil kelimesinden türetilmiştir. Sivil, sivil tarafından, sivile yaraşır bir dünyada, ülkede, şehirde, mahallede yaşamayı hak etmek demektir.
Mahallî, millî ve kültürlerarası bilgi akışını çok yönlü kurmadıkça, olayları analiz etmemiz ve kişiliğimizle bir senteze ulaşmamız mümkün değildir. Sosyolojinin kurucusu İbn-i Haldun, çağının mümkününü kendi imkânıyla mezcedemeyen toplulukların havsalası daralır ve bir zaman sonra da başkalarına ram olurlar demektedir. Elan da öyledir.

 Berat DEMİRCİ

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
Bu Sayfayi Paylas
Facebook'a Ekle
Kayıtlı

Müslüman
Anahtar Kelime
*****
Offline Pasif

Mesajlar: 132.042


View Profile
Re: Kültür, eğitim ve bilim
« Posted on: 28 Mart 2024, 12:55:52 »

 
      uyari
Allah-ın (c.c) Selamı Rahmeti ve Ruhu Revani Nuru Muhammed (a.s.v) Efendimizin şefaati Siz Din Kardeşlerimizin Üzerine Olsun.İlimdünyamıza hoşgeldiniz. Ben din kardeşiniz olarak ilim & bilim sitemizden sınırsız bir şekilde yararlanebilmeniz için sitemize üye olmanızı ve bu 3 günlük dünyada ilimdaş kardeşlerinize sitemize üye olarak destek olmanızı tavsiye ederim. Neden sizde bu ilim feyzinden nasibinizi almayasınız ki ? Haydi din kardeşim sende üye ol !.

giris  kayit
Anahtar Kelimeler: Kültür, eğitim ve bilim rüya tabiri,Kültür, eğitim ve bilim mekke canlı, Kültür, eğitim ve bilim kabe canlı yayın, Kültür, eğitim ve bilim Üç boyutlu kuran oku Kültür, eğitim ve bilim kuran ı kerim, Kültür, eğitim ve bilim peygamber kıssaları,Kültür, eğitim ve bilim ilitam ders soruları, Kültür, eğitim ve bilimönlisans arapça,
Logged
Sayfa: [1]   Yukarı git
  Yazdır  
 
Gitmek istediğiniz yer:  

TinyPortal v1.0 beta 4 © Bloc
|harita|Site Map|Sitemap|Arşiv|Wap|Wap2|Wap Forum|urllist.txt|XML|urllist.php|Rss|GoogleTagged|
|Sitemap1|Sitema2|Sitemap3|Sitema4|Sitema5|urllist|
Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2009, Simple Machines
islami Theme By Tema Alıntı değildir Renkli Theme tabanı kullanılmıştır burak kardeşime teşekkürler... &
Enes