Evet dedirtecek olan hak

Referandumda bana “evet” dedirtecek olan hak

Üstad Bediüzzaman, adalet-i mahzâyı ifade eden: "Hiçbir günahkâr başkasının günahını yüklenmez." meâlindeki ayeti iki açıdan yoruma tabi tutmuştur:

1-Bir mü'minde bulunan câni bir sıfat yüzünden, diğer mâsum sıfatlarını mahkûm etmek, onu düşman görüp kin bağlamak sınırsız bir zulümdür. Bunun misallerini bir önceki makalemizde gördük.

2-Özellikle bir mü'minin kötü bir sıfatından dolayı ona küsüp, o mü'minin akrabasına da düşman olmak son derece büyük bir zulümdür.

UYGULAMA

Şimdi bu iki maddeye göre harekât tarzımı belirlemem gerekiyor. Bunun için kendi kendime soruyorum:

Şimdiye kadar sen hiç bu haksızlıkları yaptın mı? Bir mümin kardeşinin hoşuna gitmeyen bir özelliğinden dolayı, onun diğer güzelliklerini ve güzel hizmetlerini yok sayıp kapının dışına attın mı? Veya bu kardeşin yüzünden onun akrabasına da cephe alıp, onlara da kapıları kapattın mı? Eğer bunları yaptıysan ey nefsim, sen zalimsin. Çünkü o kardeşine acımak ve onu o yanlıştan kurtarmak yerine bir tekme de sen vurmuş ve onu adeta öldürmüşsün. Zalimken aynı zamanda katil olmuşsun.

Derhal kendini affettirmenin yollarını ara. Cemaatin içinde kime, hangi arkadaşına, kardeşine, komşuna karşı bu cinayet ve haksızlıkları yaptıysan bayram gelmeden veya en geç bayramda git onlardan özür dile, helallık iste. Sonra da Allah Teala’dan af, merhamet ve muhabbet bekle. Ancak bu şekilde sen Onun affına, merhamet ve muhabbetine layık ve nail olabilirsin.

Hakikat, şeriat ve İslâmî hikmet sana bunu ihtar ederken yani: “Mümin kardeşinin bir kötülüğü yüzünden onun bütün güzelliklerini silip atma, onun günahsız yakınlarına düşmanlık etme,” derken, sen nasıl kendini haklı bulursun, düşmanlık beslemeye "Benim hakkım var" dersin? Ve sen nasıl nefsinin avukatlığını yaparsın? Koskoca bir Yusuf Peygamber (a.s) “ben nefsimin avukatlığını yapmam. Çünkü o emmaredir. Onun işi her zaman kötülükleri emretmektir!” derken sen, nasıl nefsinin yüzünü yıkarsın, onun kötülüklerini görmeden kardeşinin, ayıbını, büyüğünün, komşunun, arkadaşının kötülüğünü görürsün, utanmadan ona ve onun yakınlarına düşman olursun. Zalim olan onlar değil, ey nefsim sensin sen!

Allah’ın dostu, senin de dostun olmalı. Senin, mezhebinde, meşrebinde, cemaatinde, tarikatında olmasa da. Çünkü "Dostun dostu dosttur." Bir insan, senin taptığın Allah’ı dost edinmişse, Allah’ın hatırı için, sen de o insanı dost edineceksin. Ona dost gözüyle bakacaksın. Yaramazlıklarından dolayı ona acıyacaksın, tekmeyi vurup bataklığa gömmek yerine, saplandığı bataklıktan onu tutup çıkaracaksın, çıkabilmesi için dua edeceksin. Mümine, uhuvvet risalesini, ihlas risalesini okuyana, Kur’an talebesine yakışan budur. Çünkü "Bir göz hatırı için, çok gözler sevilir."

Şimdi yukarıdaki ikinci maddeyi günümüze uyarlayarak veya güncelleştirerek izah etmeye çalışalım:

Terörist ve bölücü bir Kürt yüzünden, onun akrabalarını veya bütün Kürtleri potansiyel terörist, bölücü ve düşman görmek zulümlerin en büyüğüdür. Veya terörist bir Türk yüzünden onun akrabalarını veya bütün Türkleri potansiyel terörist saymak ve hepsini düşman görmek de zulümlerin en büyüğüdür. Hiçbir Müslüman, bu zulmü başkasına reva göremez. Görürse en büyük zalim olur.

Bugün maalesef ortak vatanımız olan Anadolu, Türklerin ve Kürtlerin ırkçı zalimleri yüzünden yıllardır anarşi ve terörle boğuşmaktadır. 40-50 bin vatan evladı teröre kurban gitmiştir. Doğu ve güney doğuyu İstanbul yapacak kadar ekonomik gücümüz, bir hiç uğruna heba olmuştur. İşsizliğin, haksızlığın ve ahlaksızlığın had safhada olmasının önemli sebeplerinden biri de bu zalimler, ve onların ırkçı zihniyetleridir.

Her şeye rağmen Allah, şanlı ecdadımızın bin yıllık İslamiyet’e hizmetini zayi etmedi. Çöküşten sonra, onların torunlarını, Bediüzzaman ve onun dünya çapındaki kudsî hareketiyle ödüllendirdi. Bu ödül, evliyalar otağı, şehitler yatağı mübarek Anadolu’ya Allah’ın bir lutfu ve ikramı oldu.

Üstad Bediüzzaman gibi cihanşümül bir alimin Anadolu topraklarından ve Kürtlerin içinden çıkmış olması, Peygamberimizin misyonunu omuzlaması, uhuvvet ve ihlas risalelerini yazması, menfi milliyeti (ırkçılığı) değil de, müsbet milliyeti (İslam milliyetini) esas alması, ırkçı zalimlerin oyununu bozmuş, yeniden birlik, barış ve kardeşlik seferberliğini başlatmıştır. Her türlü anarşi ve terörün kökünü kazıyacak olan da bu iman ve ahlak seferberliğidir.

Bu harekete katılmak, kuvvet vermek her Müslüman Türk ve Kürt kardeşimizin boynunun borcudur. Bizim ve ülkemizin mukaddes değerleri uğrunda koca bir ömrünü harcamış, bu yolda dünya zevki namına bir şey tatmamış, hapse, zindana, zehire, sürgüne, takibe ve tarassuda maruz kalmış bir peygamber varisinin, bir Bediüzzman’ın bizim üzerimizdeki en büyük hakkı budur. Referandumda bana “EVET” dedirtecek olan da bu hakdır. Ta ki o mübarek Üstad’ın emekleri, acısı, sancısı, çilesi boşa gitmesin!!!

Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Üyesi
Vehbi KARAKAŞ
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın