Bayramdan önce bu ilaçları almayı lütfen unutma!

Bayramdan önce bu ilaçları almayı lütfen unutma!

Başlıktaki hitap, nefsime yöneliktir. İhtiyaç duyan herkes, bu seslenişi kendisine yönlendirebilir.

Üstad Bediüzzaman, Müslümanlar arasında olabilecek ihtilafları sıfırlamak, düşmanlıklara son vermek için çok önemli tespitlerde bulunmuş ve uymamız gereken prensipleri şöyle sıralamaıştır:

a-Sen mesleğini ve düşüncelerini hak bildiğin vakit, "Mesleğim haktır veya daha güzeldir" demeye hakkın var. Fakat "Yalnız hak benim mesleğimdir" demeye hakkın yoktur.(Yalnız hak benim mesleğimdir, dersen, senin mesleğinde olmayan kardeşlerini haksızlıkla suçlamış ve onları gücendirmiş olursun.)

b-Senin üzerine haktır ki, her söylediğin hak olsun. Fakat her hakkı söylemeye senin hakkın yoktur. Her dediğin doğru olmalı; fakat her doğruyu demek doğru değildir. Zira senin gibi niyeti hâlis olmayan bir adam, nasihati Bazen damara dokundurur, aksülâmel yapar. (Kendini göstermek için illa da kendini bir şeyler söylemeye veya yazmaya mecbur görme. Sus. Rahat dur. Senin söyleyeceklerin ve yazacakların birilerinin damarına dokunacak ve ters tepki oluşturacaksa böyle bir yerde susmak, o hakkı ehline söyletmek sünnettir.)

c-Düşmanlık etmek istersen, kalbindeki düşmanlığa düşmanlık et, onu kalbinden silmeye çalış. Hem en ziyade sana zarar veren nefs-i emmârene ve nefsin hevâsına düşmanlık et, ıslahına çalış. O zararlı nefsin hatırı için mü'minlere düşmanlık etme. Eğer düşmanlık etmek istersen, kâfirler, zındıklar çoktur; onlara düşmanlık et. Evet, nasıl ki muhabbet sıfatı muhabbete lâyıktır. Öyle de, düşmanlık sıfatı, her şeyden evvel kendisi düşmanlığa lâyıktır. (Herkes mümin kardeşlerine karşı içindeki düşmanlığa düşman olsa, herkes hem zarar vermez, hem de zarar görmez Müslüman olur. Kimse kimseye dil uzatmaz, el kaldırmaz. Peygamberimizin tarif ettiği Müslüman da bu: “Müslüman, eliyle, diliyle başkasını incitmeyen insandır.”[1]

Bir de Müslümanlığın kemal noktası vardır ki, incitilme ihtimaline karşı incinmemeye, gönül koymamaya hazır olmaktır. Bu zordur. Bu zoru başaranlardan birileri şöyle demiştir: “Âşık der incitenden / İncinme incitenden / Kemalde noksan imiş / İncinen incitenden".[2] “Dövene elsiz gerek, sövene dilsiz gerek, derviş gönülsüz gerek, sen derviş olamazsın.”[3]

d-Eğer hasmını mağlûp etmek istersen, fenalığına karşı iyilikle mukabele et. Çünkü, eğer fenalıkla mukabele edersen, düşmanlık artar. Dıştan yenilse bile içten kin bağlar, düşmanlığı devam eder. Eğer iyilikle mukabele etsen, pişmanlık duyar, sana dost olur. Mü'mine yakışan, iyilik ve ikram sever olmaktır. Senin ikramınla sana teslim olur. Adam dıştan leîm bile olsa, İmân açısından kerîmdir. Evet, fena bir adama "İyisin, iyisin" demekle iyileştiği ve iyi adama "Fenasın, fenasın" demekle fenalaştığı çok olmuştur. Öyleyse,

-"Boş sözlerle, çirkin davranışlarla karşılaştıkları zaman, izzet ve şereflerini muhafaza ederek oradan geçip giderler."[4] "Eğer onları affeder, kusurlarına bakmaz ve bağışlarsanız, şüphesiz ki Allah da çok bağışlayıcı ve çok merhamet edicidir."[5] gibi Kur'ân’ın kudsî prensiplerine kulak ver. Saadet ve selâmet ondadır. Muhterem Üstadımızın bu prensipleri bize Sevgili Peygamberimizin şu eşsiz sözünü hatırlatıyor: “Gelmeyene gideceksin, vermeyene vereceksin, haksızlık yapanı affedeceksin!”[6]

e-Kin ve düşmanlık besleyenler, hem kendine, hem mü'min kardeşine, hem ilahî rahmete zulmeder, tecavüz eder. Çünkü, kin ve düşmanlık duygusu önce o duyguyu taşıyanı çok acıklı bir azapta bırakır. Hasmına gelen nimetlerden hased azâbını ve hasmından korkmaktan gelen acıyı önce nefsine çektirir, böylece nefsine zulmetmiş olur. Çünkü, haset evvelâ hâsed edeni ezer, mahveder, yakar. Hased edilen hakkında zararı ya azdır veya yoktur. (devam edecek)

UYGULAMA

Uhuvvet Risalesini “uygulamalı” okumanın ve yukarda sıralanan prensiplerin gereği olarak şimdi bir liste hazırlıyorum. Dargın olduklarını sandığım veya benim şimdiye kadar ihmal ettiğim eski dost ve ağabeyleri ziyaret edeceğim. Üzerimizde hakkı olup hayatta olan büyüklerimizin elini öpeceğim. Ahirete gitmiş olanların kabirlerini ziyaret ve dua edeceğim. Bana gücenmiş dost ve akrabalarımdan özür dileyeceğim, helallık alacağım. Benim meslek ve meşrebimde olmayan cemaatleri ve onların büyüklerini ziyaret edeceğim. Hürmetlerimi arz edeceğim, gerekirse ellerini öpeceğim. Ahirete gitmiş olanlarına Fatihalar göndereceğim. Nefsime ağır gelen bu işi yapacağım. Müslümanlar arasında bu diyaloğu başlatacağım. Bu bir ilk olacak ama inşallah son olmayacak. Çünkü bu işte Rabbimizin emri ve rızası, sonra Sevgili Peygamberimizin emri, arzusu, ondan sonra da Üstad’ımızın ve bütün evliyanın talep ve temennisi vardır. Allah onların hepsinden razı olsun, bayramınız mübarek olsun. Sevgili okurlarıma ve tüm hizmet kahramanlarına hürmet ve muhabbetlerimi arz ediyorum.

[1] Buhârî Îmân 4 5 Rikak 26; Müslim Îmân 64-65. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd Cihâd 2; Tirmizî Kıyâmet 52 Îmân 12; Nesâî Îmân 8 9 11

[2] Alvarlı Efe

[3] Yunus

[4] Furkan, 25 / 72

[5] Teğabün, 64 / 14

[6] Müslim

Vehbi KARAKAŞ
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın