Konu Başlığı: Lügatca Harfi - T Gönderen: Safiye Gül üzerinde 05 Eylül 2010, 22:03:09 Lügatca Harfi - T Taaccübî: şaşakalma. Taalluk: Asılı olma; ilgisi olma. Taayyün: Meydana çıkma, belli olma. Tababet: Doktorluk. Tâbir-i sahih: Açık, belli söz. Ta´cil: Acele ettirme, çabuklaştırma. Tadad: Sayma, sayıp dökme Ta´dfl: Değişiklik. Tagallüb: Zorbalık. Taharri: Arama. Tahaşşüd: (Askerin) yığılma(sı). Tahattur: Hatırlama. Tahrîm: Haram kılma. Tahrîr: Yazma. Taharriyât-ı hakimane: Ciddi araştırmalar. Takdî: Parça parça etme. Takyîd: Kayıdla şartla bağlama, bağlama. Talâkat: Düzgün sözlülük, dil açıklığı. Ta*mîk: Derinleştirme. Ta*mîk4 nazar: Bakışı derinleştirme. Tanzîr: Bir şiirin benzerini yapma. Tarh: Tertipleme, düzenleme. Tarîk: Yol. Tarîk-i terakki: İlerleme yolu. Tarz-ı kadîm: Eski usûl. Tarz-ı rüyet: Bakış tarzı. Tarz-i tekellüm: Konuşma tarzı. Tarziye: Razı ve hoşnud etme. Tâsadduk: Sadaka olarak verme. Tasannu´: Yapmacık. Tashih: Yanlışı düzeltme. Tavr-ı mahsûs: Husûsî tavır. Tavr-ı rehâvet-nümâ: Gevşeklik gösteren tavır. Tavzih: Açıklama. Tayy: Atlama. Tazallüm-i rakîk: Kibar şikâyet. Tazammum: İçine alma. Ta´zim: Büyükleme, saygı gösterme. Ta’ziz: Şerefli kılma. Teâlî: Yükselme, ululanma. Teâvün: Yardımlaşma. Tebcil: Ululama, ağırlama. Tebdîl-i din: Din değiştirme. Tebe-i tabiîn: İkinci derecede olarak hadîs nakletmiş olan. Tebligat: Tebliğler. Tebşir: Müjdeleme. Teeerrüd: Soyunma. Techîl: Birinin bilgisizliğini ortaya koyma. Tecrîd: Ayırma, uzaklaştırma. Tedavül: Elden ele gezme. Te’dîp: Edeplendirme. Teehhür: Gecikme. Teeyyüd: Kuvvet bulma; gerçekleşme. Tefeyyüz: Feyizlenme, yükselme, Tefrika: Ayrılık. Tefrit: Tersine aşırılık, ortalamanın çok altında kalma. Tehevvür: Öfkelenme. tehdîd-i mehîb: Heybetli tehdîd. teheccüd: Gece namazı. Tehekküm: Alay, eğlenme. Tehlîl: İslâm dîninin birlik inancını hülâsa eden «lâilâhe-ill^AUah» sözünü tekrarlama. Tehyîc: Heyecanlandırma. Tehzîb: Düzeltme. Tekâlif-i şer*iyye: Dinin emrettikleri. Tekfir: Küfürleşme. Te’kid: Sağlamlaştırma. Tek ü tâz: Öteye beriye koşuşmalar. Telifât: Yazılmış eserler. Temessül: Bir şekil ve surete girme. Temettu*: Kâr, fayda. Te’mîn-i beka:Ebediliğin temini. Tenkih: Ayıklama. Tenvir: Nurlandırma. Tenzih: Kusur kondurmama. Terakki: İlerleme. Terakldyât-ı fikrîyye: Fikrî ilerlemeler. Terâne-i vicdan-rubâ: Vicdan kapan nağme. Terfîk: Arkadaş etme. Tersim: Resmetme. Tertîl: Usulüyle okuma. Tervîc: Kıymet ve itibarını artırma. Terzil: Rezil etme. Tesbi’: Evvelden söylenmiş bir şiirin her beytini beger mısra mısra ilâvesiyle yediye çıkarma. Tes´îd: Kutlama. Te’sirât: Tesirler. Teslis: Üçleme, Hristiyanlıkta Allah´ın üç olduğuna inanma. Teşcî: Gayrete getirme. Teşmil: Yayma, içine aldırma. Teşrîk-i mesâi: Beraber çalışma. Teşyi’: Uğurlama. Tetabbu: Aralıksız arka arkaya gelme. Tetebbu’: Bir şeyi etraflıca inceleme Tetkîkât: İncelemeler. Tetkîkât-ı lisâniyye: Lisân üzerine yapılan incelemeler. Tevaggul: Devamlı olarak uğraşma. Tevakkuf: Durma, bekleme, Tevârud: Arka arkaya gelip birikme. Tevcih-i nigâh: Bakışını çevirme. tevehhüm: vehme düşme. tevfîk: Allah´ın yardımına kavuşma. tevfik-i İlâhî: Allah´ın yardımı. tevhîd: Birlik, Allah´ın birliğine inanma. Tevil: Sözü çevirme, söze ayrı mâna vermeye kalkma. Tevlîd: Meydana getirme, doğurma. Tevsî´: Genişletme. Tevşîh: Süsleme. Tevzî: Dağıtma. Te´yîd: Kuvvetlendi Te’yîd-i kahr: Kahrın kuvvetlendirilmesi. Tezâhürat: Zuhur etmeler, meydana çıkmalar. Tezelzül: Sarsıma. Tezyif: Değersiz olarak gösterme; eğlenme. Tıfl-ı nâ-tüvan: Zayıf, kuvvetsiz çocuk. Tilâvet: Kur´ân-ı güzel sesle ve usûlüne göre okuma. Töhmet: Birine yüklenen suç. Tufeyli: Dalkavuk. Tuğyân: Taşma, taşkınlık. Tûl: Uzunluk, boy. Tüvan: Güç, takad. |