Tefsirlere Karışan Asılsız Hikâyeler

Tefsirlere Karışan Asılsız Hikâyeler

Araplar kitap ve ilimle ilgisi olmayan bedevi bir milletti. Kâinatın yaratılışına ve oluşmasına dair olan sırları öğrenmek istedikleri zaman, bunları kendilerinden önce kitap ehli olan Yahudi ve Hristiyanlara sorarlardı. Peygamberimiz zamanında müslüman olan Medineli “Abdullah İbni Selam» ile yine Yahudilerden Hz. Ömer zamanında müslüman olan “Kâ'bul Ahbar» İsrailiyat denen asılsız hikayecilerdendik Bunlardan ayrı olarak, Mecusîlerden sonradan müslüman olan “Vehep Bini Münebbih» ile “Tavus Bini Keysan» denen İranlılar da, müslüman Arapların güvenini kazanmış ve ilim adamı diye tanınmış kimselerdi. Bu sebeple onların anlattıkları hikâyeler muteber sayılırdı.
“Veheb Bini Münebbih» gerçi İranlıydı amma, Yemende Musevilerle, Habeşistanda da Hristiyanlarla uzun müddet yaşadığı için, bu iki milletki hikâyeleri gayet iyi bilir ve soranlara anlatırdı. Bu zat, Yunancaya da vakıftı. Kendi rivayetine göre, 72 adet din kitabı okumuş bir kimseydi.
İşte bu saydığımız kimselerin Kur'an veya Hdis bakımından aslı olmayan sözleri böylece kitaplara, sonradan da tefsirlere girmişti. Fakat daha sonradan yetişen Alimler tarafından yapılan ince araştırmalarla bütün bu uydurmalar ortaya çıktı ve kitaplardan yakıldı. B. Afrikada yetişen “Ebu Muhammed Bini Atiyye» (1151) yazdığı yeni tefsirinde, bütün bu asılsız haberleri tamamen ayıkladı. Bundan sonra gelen “Ebu Abdullah Bini Kurtubî» (1372) ayni yoldan yürüyerek meşhur tefsirini yazmıştır.
Diğer taraftan, Harizm ülkesinden olan ve Keşşaf tefsirini yazan “Carulâh Zamahşerî» (1143) de bu hurafelerin temizlenmesine yardımcı olmuştur. Yalnız şu var ki bu tefsirci, akide itibariyle “Mutezile» taifesine mensup olduğu için Kur an'ın ayetlerini, “Ehli Sünnet» akidelerine aykırı bir şekilde mânâlandırmıştır. Bu sebeple onun yazdığı “Keşşaf» adlı tefsiri muteber sayılmamaktadır.
Artık bundan sonra yazılan tefsirlerde ayetler, kuvvetli rivayete dayanan Hadislerle açıklanır olmuştur. [762]

[762] Ahmet Gürkan, Kur’an’ın Nasih Ve Mensuh Ayetleri, Yeni İlahiyat Kitabevi, Ankara, 1980: 259-260.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın