Sünnetullah Gereği Helak Edilen Kavimler 1

SÜNNETULLAH GEREĞİ HELAK EDİLEN KAVİMLER 1

"Sizden önce de yasalar uygulanmıştır. Yeryüzünde dolaşın da yalanlayıcıların sonunun nasıl olduğunu görün. Bu, insanlara bir açıklama, korunanlara yol gösterme ve öğüttür." [1]

"Onlardan önce Nuh kavmi, Ressliler ve Semud (kavmi) de yalanlamıştı. Ad, Firavun ve Lut'un kardeşleri (durumundaki kavmi), Eyke Halkı ve Tubba Kavmi. Bunların hepsi elçileri yalanlayıp uyardığım (azab)ı hak ettiler." [2]

Hz. Ali (r.a.)'ın oğlu Hasan'a yazdığı vasiyetnamesinden:

"Kalbine öğütle hayat ver, zühd ile öldür, yakînî iman ile kuvvetlendir, hikmet ile nurlandır, ölümü zikrederek zelil kıl, yok olacağını ikrar ettir, dünyanın feci olaylarıyla basiret sahibi kıl. Onu günlerin, gecelerin geçmesi ile olan kötülüklerden, zamanın saldırısından koru. Ona geçmişlerin haberlerini arz et ve senden öncekilerin başına gelenleri hatırlat, onların diyarlarında bıraktıkları eserler arasında gez, yaptıklarını gör: nereden göçmüşler, nereden ayrılmışlar, nereye konmuşlar? Bak! Dostlarından ayrıldıklarını, diyarı gurbete göçtüklerini göreceksin. Az bir zaman sonra sen de onlardan biri gibi olacaksın.[3]

1- Nuh (a.s.)'ın Kavmi

Kur an’a göre, Hz. Nuh (a.s.) Hz. Adem (a.s.)'ın takip ettiği ve zürriyetine bizzat öğrettiği "Hak Yolu" ilk defa tahrip eden kendi kavmine peygamber olarak gönderilmiştir. [4] Biz Kur'an'daki kısa atıflardan ve İncil'deki detaylı bilgilerden Hz. Nuh (a.s.)'ın kavminin bugün Irak denilen bölgede yaşamış olduğunu öğreniyoruz. Aynı husus İncil'den daha eski Babil arkeolojik kazılarında bulunan levhalarda da teyid edilmiştir. Bunlar, İncil ve Kur'an'da nakledilmiş olan benzer kıssayı anlatır ve olay yerini Musul'a yakın bir mevkide tespit ederler. [5]

"Biz Nuh'u kavmine gönderdik: Onlara acı bir azap gelmeden önce kavmini uyar diye.” [6]

"Ey kavmim, dedi. ALLAH'a kulluk edin, sizin O'ndan başka tanrınız yoktur. Doğrusu ben size büyük bir günün azabın(ın inmesin)den korkuyorum." [7]

"Korunmaz mısınız?" [8]

“Ben sizin için açık bir uyarıcıyım.” [9]

“ALLAH'tan korkun ve bana itaat edin." [10]

"Ki (ALLAH) günahlarınızdan bir kısmını bağışlasın ve sizi belli, bir süreye kadar ertelesin. Zira ALLAH'ın süresi geldiği zaman ertelenmez.”[11]

"Kavminin içinden ileri gelen inkarcı bir grup şöyle dedi: Bu da sizin gibi bir insandan başka bir şey değildir. "Size üstün gelmek istiyor. Eğer ALLAH (elçi göndermek) dilese idi, melekleri indirirdi. Biz atalarımızdan böyle bir şey işitmedik.” [12]

"Biz seni açık bir sapıklık içinde görüyoruz.” [13]

"Ey kavmim, bende bir sapıklık yok, ben alemlerin Rabb'i tarafından gönderilmiş bir elçiyim." [14]

"Size Rabb'imin gönderdiği gerçekleri duyuyorum. Size öğüt veriyorum ve ALLAH tarafından sizin bilmediğiniz şeyleri biliyorum." [15]

"Ben size: ALLAH'ın hazineleri benim yanımdadır demiyorum. Gaybı da bilmem. Ben meleğim de, demiyorum." [16] "Korunup da merhamete uğramanız için içinizden sizi uyaracak bir adam aracılığı ile bir zikir (sizi ikaz eden bir kitap, size şan ve şeref verecek bir kanun) gelmesine şaştınız mı?" [17]

"Bakın, ya ben Rabb'imden bir delil üzerinde isem ve (o), kendi katından bana bir rahmet vermiş te, o (rahmet) sizin gözlerinizden gizli bırakılmış ise? Şimdi siz onu istemezken, biz sizi o (Tanrı Rahmeti) ne zorla mı sokacağız?” [18]

"Eğer (benim öğütümden) yüz çevirdiyseniz (neden?), ben sizden bir ücret istemedim ki! Benim ücretim, ancak ALLAH'ın üzerinedir. Bana müslümanlardan olmam emredilmiştir." [19]

"Dediler ki: Sana bayağı kimseler uymuşken biz sana inanır mıyız?” [20]

"(Siz istemiyor, hor görüyorsunuz diye) ben, inananları (yanımdan) kovacak değilim. Çünkü onlar Rabb'lerinin huzuruna gidecek (yaptıklarının hesabını vereceklerdir. (Herkes kendi amelinden sorumludur. Onları niçin kovayım?).” [21]

"Ben onları kovarsam, ALLAH'a karşı beni kim savunur? Düşünmüyor musunuz?"[22]

"Sizin gözlerinizin hor gördüğü kimseler için, ALLAH onlara bir hayır vermeyecek de demem. ALLAH, onların içlerinde olanı daha iyi bilir. Böyle bir şey yaptığım takdirde ben mutlaka zalimlerden olurum." [23]

"O, kendisinde delilik bulunan bir adamdır, başka bir şey değildir. Hele bir süreye kadar onu gözetleyin.” [24] "Cinlenmiştir, dediler. Ve o(na çeşitli eziyetler yapılarak tebliğden) men edildi." [25]

"Ey Nuh, (bu dediğinden) vazgeçmezsen, mutlaka taşlananlardan olacaksın.” [26]

"Ey kavmim, eğer benim kalkıp size ALLAH'ın ayetlerini hatırlatmam size ağır geldi ise, o halde ben ALLAH'a dayandım, siz de ortaklarınızla beraber toplanıp yapacağımz işi kararlaştırın da işiniz başınıza dert olmasın. Sonra hükmünüzü bana uygulayın, bana hiç fırsat da vermeyin." [27]

"Dediler ki: Ey Nuh bizimle mücadele ettin. Hem bizimle mücadelede çok ileri gittin. Eğer doğrulardan isen haydi bizi tehdit ettiğin şeyi bize getir.[28]"

"Onu ancak ALLAH dilerse size getirir; siz engel olamazsınız, dedi.” [29]

"(Nuh): Rabb'im dedi, ben kavmimi gece gündüz davet ettim. Fakat benim davetim onlara kaçışlarını artırmaktan başka bir katkıda bulunmadı. Günahlarını bağışlaman için onları (sana) ne kadar davet ettimse parmaklarını kulaklarına tıkadılar, örtülerini başlarına çektiler, direttiler, çok kibirlendiler. Sonra ben onları açıkça davet ettim. Sonra onlara açıktan söyledim, gizli gizli söyledim. Rabb'inizden mağfiret dileyin. Çünkü o çok bağışlayandır, dedim. (Ondan mağfiret dileyin) ki üzerinize gökten bol yağmur göndersin. Ve size mallarla, oğullarla yardım etsin. Size bahçeler versin, ırmaklar versin.” [30]

"Rabb'im, dedi, onlar bana karşı geldiler de malı ve çocuğu kendisinin ziyanını artırmaktan başka işe yaramayan (şımarık, gururlu) bir adama uydular. Büyük büyük tuzaklar kurdular. Dediler ki tanrılarınızı bırakmayın, ne Vedd'i, ne Suvağ'ı, ne de Yeğus'u,-Yeuk'u ve Nesr'i bırakmayın. Böylece onlar çok kimseyi yoldan çıkardılar.” [31]

"Benimle onların arasını aç (aramızda hükmet), beni ve benimle beraber bulunan mü'minleri kurtar." [32]

"Onların arasında bin seneden elli yıl eksik kaldı (öğüt verdi, dinlemediler), sonunda haksızlık etmekte olan insanları tufan yakaladı."[33]

"Nuh'a vahyolundu ki: Kavminden inanmış olanlardan başka kimse inanmayacak, onların yaptıklarından dolayı üzülme! Gözlerimiz önünde ve vahyin gereğince gemiyi yap ve zulmedenler hakkında bana hitap etme! Onlar mutlaka boğulacaklardır! Nuh gemiyi yapıyor, kavminden ileri gelenler yanından geçtikçe onunla alay ediyorlardı. Siz bizimle alay ederseniz, sizin alay ettiğiniz gibi biz de sizinle alay, edeceğiz, dedi. Yakında bileceksiniz: İnsanı rezil eden azap kime geliyor, sürekli azap kimin başına konuyor, Nihayet emrimiz gelip te tandır kaynamaya başlayınca (iş ciddileşip sular fışkırmaya başlayınca Nuh'a) dedik ki: Her şeyden birer çifti ve aleyhlerinde hüküm verdiklerimiz hariç olmak üzere aileni ve inananları gemiye yükle! Zaten onunla beraber inanan pek azdı. Haydi gemiye binin, dedi, onun akıp gitmesi de, durması da ALLAH'ın adıyladır. Rabb'im, elbette bağışlayan, esirgeyendir! Gemi onları dağlar gibi dalga(lar) arasından geçirirken Nuh, bir kenarda duran oğluna: Yavrum bizimle beraber bin, kâfirlerle beraber olma!, diye seslendi. (Oğlu): Beni sudan koruyacak bir dağa sığınacağım, dedi. (Nuh): Bugün ALLAH'ın emrinden koruyacak hiçbir şey yoktur, ancak O'nun acıdığı (kurtulur), dedi. Ve aralarına dalga girdi, o da boğulanlardan oldu. Ey yer suyunu yut ve ey gök tut! denildi. Su azaldı, iş bitirildi (gemi) Cudi'ye oturdu. Haksızlık yapan kavim, yok olsun, denildi. Nuh Rabb'ine seslendi: Rabb'im, dedi, oğlum benim ailemdendir; senin sözün elbette haktır ve sen hakimler hakimisin! (Rabbi): Ey Nuh, dedi, o senin ailenden değildir. O yaramaz iş yaptı, Bilmediğin bir şeyi benden isteme. Sana cahillerden olmamanı öğütlerim! (Nuh) dedi ki; Rabb'im, bilmediğim bir şeyi istemekten sana sığınırım. Eğer beni bağışlamaz, bana acımazsan, ziyana uğrayanlardan olurum!” [34]

"Biz de onu ve onunla birlikte olanları, dolu gemi içinde kurtardık." [35]

"Sonra bunun ardından, geride kalanları boğduk.” [36]

"İşte biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız." [37]

"Ve ayetlerimizi yalanlayan kavimden onun öcünü almıştık. Onlar kötü bir kavim olmuşlardı.” [38]

"Bunu bir ibret olarak bıraktık, ibret alan yok mudur? Benim azabım ve uyarılarım nasılmış (görsünler diye). Andolsun biz, Kur'an'ı öğüt almak için kolaylaştırdık, öğüt alan yok mudur?" [39]

2- Hud (a.s.)'ın Kavmi

Ad en eski Arabistan kabilelerinden birisi idi. Bu kavmin kıssaları çok iyi bilinmekte ve ülkenin her yerinde anlatılmakta idi. Onların güç, kuvvet ve zenginlikleri hakkındaki hikayeler çok meşhur hale gelmiş ve sonuçta kökünden helak edilişleri de ibret alınacak bir örnek olarak anlatılmıştır. Onların bu kötü şöhretleri isimlerine benzeyen, yeni kelimeler türetilmesine yardımcı oldu. Mesela, her eski şeye "âdî" arkeolojik kalıntılara da "âdiyât" diye isim verilir oldu. Hiçbir izleyeni ve sahibi kalmamış ve bu yüzden çoraklaşmış araziye de "Adî el-Arz" denilmektedir.

Eski Arap şiirinde bu kavim sık sık geçer. Arap kabileleri nesep uzmanları, yok olmuş, nesilleri kesilmiş ilk Arap kabilesi olarak Ad kavmini zikrederler. Günün birinde Ad kavminin yaşamış olduğu topraklarda oturan Benu Zahl b. Şeyba adında birinin Yüce Peygamber (s.a.v.)'e geldiği ve çok eski çağlardan beri Ad kavmi hakkında anlatıla gelmiş olan hikayeler naklettiği rivayet edilmiştir. [40]

İbn İshak'ın rivayetine gö...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın