|
Konu Başlığı: Saygı Ve Övgüde Allaha Öncelik Tanımak Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 16 Şubat 2011, 12:30:48 Saygı Ve Övgüde Allah'a Öncelik Tanımak Kur'an bize, Allah'a nasıl dua edeceğimizi ve O'nu nasıl öveceğimizi öğretmektedir. Genel manada bu övmenin adı "hamd"dır. Hamd, "zemm"in zaddı olup, "şükür"den daha umumî bir mana ifade etmektedir.[41] Çünkü "şükür" nimet karşılığı olur, hamd böyle değildir. Çünkü dua, zayıf olan insanın Yaratıcı'sına sığınması ve her türlü korkulardan emin olmasıdır. Duada "Allah'a hamd", öncelik arzeder. Çünkü O, bizim koruyucumuz ve tüm üstünlüklerin mükemmele eriştiği varlıktır. O'nun yüceliğini kabul ettiğimizi ve O'nun bize verdiği sayısız nimetlere karşı şükrettiğimizi göstermek için Allah'ı yüceltir ve büyüklüğünü kabul ederiz. "Hamd Allah'adır." ya da "Hamd yalnızca Allah içindir." derken, şu noktalar vurgulanmaktadır: a. O'nun yaratıklarından herhangi birine ibâdet caiz değildir. Çünkü yaratıkların hiçbiri "hamd"e layık olmadığı için, ibâdete de layik değildir. b. Hiçbir insan, hiçbir melek, hiçbir peygamber, hiçbir ilâh, hiçbir yıldız, hiçbir put, kısacası O'nun yaratıklarından hiçbiri, kendi başına iyi niteliklere sahip değildir. Eğer yaratıklardan birisi iyi niteliklere sahipse, bu Allah tarafından verilmiştir. O halde bağlılık, ibadet ve şükür O'nun yaratıklarına değil, bu nitelikleri yaratana layıktır.Yani insan, Veren el ile uzatan eli karıştırmamalı, asıl nimetin sahibini görmelidir.[42] [41] "Şükür" Allah'ın verdiği nimetler karşısında "kul'un nankörlük etmemesidir. Yani bu nimetlerin Allah tarafından verildiğini bilip tereddüt etmeden. O'nun emirleri doğrultusunda sarfetmektir. Bir bakıma "şükür", verilen nimetin kendi cinsinden infakıdır. Kur'an'da "şükür"ün "îmân" karşılığı olarak da kullanıldığını görmekteyiz. (Zümer: 39/7) "Şâkir" kelimesi Allah için kullanıldığında, "Allah'ın kulun hizmetlerini kabul ettiği" anlamına gelir. Eğer kul için kullanılırsa, nimetlerin karşılığını vermesi şeklinde anlaşılmalıdır.Tabiî ki Allah kimsenin şükrüne muhtaç değildir. Şükre ihtiyacı olan kullardır. [42] Bak: Mevdudi, age, c, 1, s, 34-35. Doç. Dr. Abdullah Özbek, Kur’an’da Tevhid Eğitimi, Esra Yayınları: 21-22. |