Müshafın Hz Osman Zamanında Çoğaltılması

Müshafın Hz. Osman Zamanında Çoğaltılması

Meydana getirilen müshafi şerif, Halife olması itibariyle Hz. Ebubekirin yanında kalmıştı. Daha sonra bu Müshafi Şerif, Halife Hz. Ömerin muhafazasına alındı. Hz. Ömerin vefati üzerine bu müshaf, onun kızı ve Peygamberimizin zevcelerinden annemiz Hz. Hafsaya intikal etmişti. Hz. Hafsanın Peygamberimiz Efendimizin zevcelerinden olması, ayni zamanda okur-yazar bulunmasından ötürü, Kur'an'ın tam bir emniyet içinde saklandığından kimse endişe etmiyordu. Ancak fetihler dolayısiyle memleketin genişlemesi ve “Kurra» nın (Kur'an-ı iyi okuyanların) genişliyen memleketlere dağılması sebebiyle Kura'n'ın kıraatında bâzı münakaşalar başlamıştı.
Bu sebeplerle Mushafa müracaat etme zorunluğu doğunca Hz. Osman (r.d.) Hz. Hafsa annemizden Mushafı istetip aldırttı.
İbni Ebi Davud “Kitabül,Mesahif»inde diyor ki :
“Hz. Osman müshafları yazdıracağı zaman, Kureyş ve Ensardan olmak üzeer oniki kişi topladı. Hz. Ömerin evindeki, yâni Hz. Hafsadaki müshafi şerifi getirdiler. Hz. Osman onları denetliyordu. Bir şeyde ihtilafa düştükleri zaman, onu sonraya bırakıyorlardı.»
Hz. Enes İbni Malikin rivayetine göre Hz. Osman :
- “Ey Muhammedin Sahabeleri! toplanın ve nâsa bir İmam (esas olacak müshaf) yazın» diye seslenmişti.
Bunun üzerine toplandılar ve yazmağa başladılar. Her hangi bir Ayetin okunması ve imlâsı üzerinde “bir ihtilafa düştüklerinde, “bunu Allah'ın Resulü filana okumuştu, ona gönderelim» derler ve o zatlar ne kadar uzaklarda olursa olsunlar, onlara gönderirler, gelen cevaplara göre hareket ederlerdi.
Buharı Hz. Osman tarafından teşkil edilen hey'ette, Zeyd İbni Sabit, Abdullah İbni Zübeyr, Said İbni Abbas ve Abdurrahman Bini Harisin bulunduğunu haber verir.
Hey'etin çalışmaları, daha çok imlâ ve okuma şekilleri üzerinde olmuştur. Nitekim İbni Faris, Haniî'den şu sözü rivayet ediyor :
“Mushafları biri biriyle karşılaştırırken, Hz. Osmanın yanındaydım. Bir koyun kürek kemiğiyle beni Übey İbni Kâ'ba gönderdi. Bu kemikte (tabiî Arap harfleriyle) Lem yetesenne, feemhilil kâfirin, lâtebdile lilhalkıllah, yazılı bulunuyordu, tibey mürekkep istedi (Lilhalkıllah) kelimesinin başındaki lamlardan birini silmiş onu (Lihalkillah) yazmıştı. (Feemhil)i silmiş (femehhil) okunacak şekle sokmuştu. (Lemyetesenne)nin sonuna ise bir (ha) eklemiş ve onu da (lem yetesenneh) yazmıştı.» [606]

[606] Ahmet Gürkan, Kur’an’ın Nasih Ve Mensuh Ayetleri, Yeni İlahiyat Kitabevi, Ankara, 1980: 174-176.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın