Medine

MEDİNE

Medine kelimesinin kökeni konusunda iki görüş vardır: 1) D-y-n (dâne) kökünden gelmiştir. İtaat etti anlamına gelir. Yöneticisine itaat edilerek oturulduğu için şehire Medine denilmiştir. D-y-n kökünün malik/hâkim olmak anlamı da vardır. Buna göre, şehir halkına hâkim olunduğu için bu adı almıştır. 2) M-d-n (medene) kökünden türemiştir. Bir yerde yerleşmek, ikamet etmek anlamındadır. Medine, yerleşilen yer manasına gelir.[985]

Kur'an'da medine kelimesi, daha çok peygamber kıssaları içinde geçmektedir. Ondört yerde tekil, üç yerde ise medâin biçiminde çoğul olarak yer alır.

Kur'an'daki medine sözcüklerinin hangi özel şehirleri anlattığı konusunda iki ana durum belirlenmiştir: Eski medeniyet merkezleri, Hz. Peygamberin şehri Medine.[986]

Eski Medeniyet Merkezleri

Hz. Salih ile kavmi Semûd'un anlatıldığı medine, Hicr şehridir.[987] Hz. Lût ile kavminin anlatıldığı yer ise, Sedum (Sodom) şehridir.[988] Hz. Yusufla ilgili kıssada geçen medine, Mısır'dır.[989] Ashab-ı Kehfin başından geçenlerin anlatıldığı şehir, şimdiki adı Tarsus olan Efsus'tur.[990] Hz. Musa ile Firavun arasındaki olayların geçtiği yer, Mısır'dır. [991]Hz. Musa'dan yardım isteyen adamın öyküsü, Mısır'da geçmiştir.[992] Hz. Musa ile Hızır'ın yolculuğunu anlatan âyetlerdeki şehir, Antakya'dır.[993]

Bazı âyetlerde, karye ile medine, birbiri yerine de kullanılmıştır. Bu durumda, ikisi eşanlamlıdır.[994]

Hz. Peygamberin Şehri Medine:

Dört âyette, Hz. Peygamber'in göç etmesinden sonra Yesrib'in Medine adını alma süreci anlatılır.[995]

İhraç Minel-Medine (Şehirden Çıkarılma):

Firavun, Hz. Musa ile Hz. Harun'un sihirbazları dize getirmesini,

"Ben size izin vermeden mi ona inandınız? Halkı şehirden çırkarmak için düzdüğünüz bir hiledir, ama sizin göreceğiniz var. Ellerinizi ayaklarınızı çaprazlama keseceğim, sonra da hepinizi asacağım." diyerek değerlendirdi.[996]

Münafıklar, yaptıkları ikiyüzlülüğün sonucunu, şöyle değerlendirdi:

"Eğer bu savaştan Medine'ye geri dönersek, şerefli kimseler alçakları oradan çıkaracaktır."

Oysa şeref, Allah'ın, peygamberinin ve mü'minlerindir, ama münafıklar bu gerçeği bilmezler.[997]

[985] Râgıb el-Isfahâni, Müfredat, 705; İbnu-Cevzi, Nüzhet, 560.

[986] Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayınları: 463.

[987] Neml. 27/48.

[988] Hicr, 15/67.

[989] Yusuf, 12/30.

[990] Kehf, 18/19.

[991] Araf, 7/111,123; Şuara, 26/36,53.

[992] Kasas, 28/15,18.20.

[993] Kehf, 18/77,82; Yasin, 36/13,20. Her iki âyet grubunda da anlatılan şehir, Antakya'dır.

[994] Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayınları: 464.

[995] Tevbe, 9/101,120; Ahzab, 33/60,63; Munafıkûn, 63/8. Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayınları: 464.

[996] Araf, 7/123-124. Aynı olay karye sözcüğü kullanılarak da anlatılır.

[997] Münafikûn, 63/8. Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayınları:464-465.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın