Kafir Toplumlarla İlgili Sünnetullah

KÂFİR TOPLUMLARLA İLGİLİ SÜNNETULLAHLAR

1- Kâfir Toplumlar Varlıklarını Sürdüremezler

Allah'ın elçiler vasıtasıyla gönderdiği ayetleri kabul etmeyenler, uzun zaman varlıklarını devam ettiremezler. Bu, onların Allah'ın yasalarını yalanlayıp, inkâr etmeleri nedeniyledir. Kur'an, önceden yaşamış kâfir toplumların yok edilişlerini örnek göstererek, Mekkelileri ve kıyamete kadar gelecek insanları uyarmaktadır. Allah'ın yasalarını inkâr edenler sonunda mutlaka mahvolacaklardır. [1]

2- Kâfir Toplumlar Hemen Helâk Edilmezler

Elçilerin getirdikleri mesajları kabul etmeyen toplumlar hemen helâk edilmezler. Onlara biraz süre tanınır:

"Ayetlerimizi yalanlayanları hiç bilmeyecekleri yerden yavaş yavaş helake yaklaştıracağız. Onlara mühlet veriyorum, çünkü benim tuzağım sağlamdır.” [2]

"Sen'den önceki elçilerle de alay edildi de inkâr edenlere bir süre meydan verdim, sonra onları yakaladım. Cezam nasılmış (gördüler)." [3]

"Ben de kâfirlere bir süre vermiş, sonra onları yakalamıştım... Nice kent var ki zulmederken ona biraz süre vermiştim, sonra onu yakalamışımdır. Sonunda dönüş ancak banadır."[4]

"Bir süreye kadar onları, (daldıkları) gafletleri içinde bırak. Onlar sanıyorlar mı ki, kendilerine verdiğimiz mal ve oğulları ile onların iyiliklerine koşuyoruz. Hayır, (bu verdiğimiz dünya nimetleri onlar için bir imtihandır, fakat onlar) farkında değiller." [5]

"İnkâr edenler sanmasınlar ki, kendilerine mühlet vermemiz kendileri için hayırlıdır. Biz onlara mühlet veriyoruz ki günahı artırsınlar. Onlar için alçaltıcı bir azap vardır."[6]

Kur'an bu ayetlerle rasullerin doğruda, inkarcıların ise yanlışta olduklarını görecekleri zamanın yaklaşmakta olduğunu kavrasınlar diye onları uyarmaktadır. [7] Verilen mühlet esnasında hakikati görebilmeleri için, kendilerine bir takım ikazlar yapılır. Akıllarını başlarına devşirmeleri için musibetlerle ve nimetlerle sınanırlar. Ama onlar, ayetlerin de belirttiği gibi bu süreyi değerlendirememiş, elçilere uyup bu mühletten faydalanamamışlardır.[8]

Bu arada ilâhî çağrı bütün yönleriyle ve açıklığıyla gün yüzüne çıkacak ve çağrıya muhatap olan insanlar tarafından yeterince anlaşılacaktır. Zira elçilerin görevlerini yapmaları, inkarcılar tarafından engelleniyordu, insanların çoğu neyi reddettiklerini kavrayamıyorlardı. İşte bu mühlet içinde kabul edenler neyi kabul ettiklerini, inkâr edenler neyi inkâr ettiklerini öğreneceklerdi. İnkârlarında inat edip diretenler ise bu mühletten hiçbir fayda bulamamışlardır. Allah mühlet verir, fakat ihmal etmez.[9]

3- Allah Kâfir Toplumları, Belki İnanırlar Diye Sıkıntılar Ve Bolluklarla İmtihan Eder

İnkarcı toplumlar helak edilmeden önce çeşitli felaketlere uğratılmaktadırlar:

"Onlara o büyük azaptan ayrı olarak, daha yakın azabı da tattıracağız.” [10]

Yakın azap ile dünya musibetleri, hastalıkları, afetleri kastedilmektedir.[11]

Kur'an bu düzensizliklerin, bu bozuklukların Allah'a isyandan ileri geldiğini, bunların insanların yaptıklarından sadece bir kısmının cezası olduğunu, insanların Allah yoluna dönmeleri için bu olaylarla uyarıldıklarını hatırlatıyor. Çünkü zorluklarla deneme ve sınamanın tabiatı; henüz iyi tarafları bulunan, hayır ümidi bulunan fıtratı uyarmak, bir takım iyilik kalıntılarını içinde taşıyan, fakat aradan geçen uzun zaman nedeniyle üzeri küllenen kalpleri inceltmek, yumuşatmak, zayıf olan insanları güçlü olan yaratıcısına yöneltmek, içtenlikle O'na yalvarmalarını sağlamak, merhametini ve bağışlamasını dilemesini temin etmektir. [12]

Şüphesiz ki acı en güzel eğiticidir. Bu öyle güzel hayır kaynağıdır ki, potansiyel enerji halindeki iyilik kaynaklarının kaynamasına neden olur. Diri olan vicdanlarda duyarlılığı bileyen ve keskinleştiren bir berekettir. Rahmetin gölgelerine yönelik bir berekettir. Bu rahmet ise, üzüntü ve kederle yoğrulmuş güçsüz insanların üzerine darlık ve sıkıntı anlarında rahat ve afiyet dolu, tatlı ve hafif meltemleri estirir. Ola ki yalvarırlar. [13]

"Andolsun biz, Firavun ailesini tuttuk, öğüt alsınlar diye yıllarca kıtlıkla ve ürünlerini azaltmakla sıktık.[14]" "(İnkârlarından dönüp bize) yalvarsınlar diye onları darlık ve sıkıntı ile yakalayıp cezalandırmıştık.” [15]

“Belki dönerler diye onları (kıtlık, tufan, çekirge gibi) azap(lar) ile cezalandırdık.” [16]

"Belki dönüp yola gelir)ler diye, mutlaka onlara o büyük azaptan ayrı olarak, daha yakın azabı da tattıracağız.”[17]

“Belki dönerler diye, (Allah) onlara, yaptıklarının bir kısmını tattırıyor.” [18]

Bütün bunlar, onların kibir ve gururlarını kırmak, güç, kuvvet ve zenginliğe olan aşırı güvenlerini ve bağlılıklarını sarsmak içindir. Bu onlara, kendilerinin üstünde, mukadderatlarını kontrol eden, yüce bir kudretin olduğunu ikaz etmek içindir ki bu sayede kalpleri uyarılan alıcı hale gelsin ve Rablerinin önünde diz çöksünler. Fakat bu usul eğer hakkı anlamaya yöneltmede onlar üzerinde muvaffak olamazsa, bu sefer de o insanlar bolluk ve refah ile şımartılır [19]. Çünkü fakirlik, şiddet ve hastalıklardan sonra beden ve mal ile ilgili pek çok nimetin gelmesi, insanı itaat etmeye ve şükürle meşgul olmaya sevk eder.[20] Bu tıpkı şefkatli bir babanın çocuğuna karşı olan şu davranışına benzer; Baba çocuğunun iyiliği için ona bazen sert, bazen de yumuşak davranır.[21]

"Senden önceki ümmetlere de elçiler göndermiştik. (İnkârlarından dönüp, bize) yalvaranlar diye onları darlık ve sıkıntı ile yakalayıp, cezalandırmıştık. Hiç olmazsa kendilerine böyle baskınımız geldiği zaman yalvarsalardı! Fakat kalpleri katılaştı ve Şeytan da onlara yaptıklarını süslü gösterdi. Kendilerine yapılan uyarıları unutunca, üzerlerine her şeyin kapılarını açıverdik." [22]

“Biz hangi ülkeye bir peygamber gönderdiysek, onun halkını yalvarıp yakarsınlar diye mutlaka yoksulluk ve darlıkla sıkmışızdır. Sonra kötülüğü değiştirip yerine iyiliği getirdik de (insanlar) çoğaldılar." [23]

Başlarına gelen darlık, azap verme ve cezalandırmaya yönelik olmayıp, terbiye maksadıyla olduğu için, terbiyeyi olan herhangi bir darlığın devamı ise terbiye dışı olacağı ve darlığı takip eden genişlik ve nimetin zevki ve sevincinin son derece hissedilir ve fevkalade dikkat çekici olması yönüyle, darlık genişliğe dönüştürüldü.[24] Kötülüğü iyiliğe çevirmekle kendilerini o derece refah içinde bir hayat temin ettik ki, hatta hayvan gibi bol bol yakından yediler, otladılar [25] ve nefislerini her türlü sorumluluk ve zorluktan muaf tuttular, nimet kendilerini şımarttı, darlığı unuttular, hiç bir şeye aldırış etmediler. Gördükleri sıkıntı ve refah hallerinin Allah tarafından terbiyeye yönelik bir sebep ve hikmetle alakalı olduğunu düşünmediler. Adam sen de, darlık, bolluk, fakirlik, zenginlik, hastalık, sağlık, gamlı ve sevinçli haller öteden beri olağan şeylerdir, dediler. Sıkıntıları vaktiyle atalarının bazen başlarına gelmiş tarihi bir şey gibi gösterdiler. [26]

"Atalarımıza da darlık ve sevinç dokunmuştu (onlar da üzüntülü ve sevinçli günler geçirmişlerdi), dediler (de olaylardan ibret alıp şükretmediler) . Biz de onları, hiç farkında olmadıkları bir sırada ansızın yakaladık.” [27]

4- Kâfir Toplumlar İnkârdan Vazgeçip İnanırlarsa Allah Affeder

Allah'ın ayetlerini yalanlayıp inkâr edenler, başlarına gelen musibet ve felaketlerden ders alıp inanırlarsa. Yüce Allah onların hatalarını bağışlar ve başlarına gelecek azabı onlardan erteler. Çünkü O, tövbeyi kabul edendir. [28]

"Eğer Kitap Ehli inanıp (Allah'ın azabından) korunsalardı, onların kötülüklerinden geçerdik ve onları, nimeti bol cennetlere sokardık. Eğer onlar Tevrat'ı, İncil'i ve Rabb'lerinden kendilerine indirileni gereğince uygulasalardı, muhakkak ki üstlerinde (ki ağaçların meyvelerinde)n ve ayaklarının altın(daki ürünler)den yerler.” [29]

“Bu dediklerinden vazgeçmezlerse, elbette onlardan inkâr edenlere acı bir azap dokunacak. Hala Allah'a tövbe edip, O'ndan af dilemiyorlar mı? Allah bağışlayan, esirgeyendir." [30]

"Kim bir kötülük yapar, yahut nefsine zulmeder de sonra Allah'tan mağfiret dilerse Allah'ı bağışlayıcı ve esirgeyici bulur." [31]

"Kim inanır ve uslanırsa onlara korku yoktur ve onlar üzülmeyecektir.” [32]

“Ancak zulmeden, sonra yaptığı kötülüğün yerine iyilik yapan olursa ona karşı da, Ben bağışlayıcıyım.” [33]

"Dedi: “Ey kavmim, iyilikten önce neden kötülüğe seviyorsunuz? Esirgenmeniz için Allah'tan mağfiret dilemeniz gerekmez mi?" [34]

"Hiç olmazsa kendilerine böyle baskınımız geldiği zaman yalvarsalardı?" [35]

Kur'an’da adı geçen eski toplumlardan hiç biri iman etmemiştir. Onlardan ancak çok küçük bir grup iman etmişti. Dolayısıyla o toplumların egemen sıfatı, imansızlık sıfatıdır. [36] Bu nedenle hepsi de helak edilmiştir. Fakat Yunus (a.s.)'ın kavmi hariç. Onlar inanmışlar ve Allah'ın azabından kurtulup belirli bir süre daha yaşamışlardı: [37]

"Keşke bir kasaba olsaydı da inansaydı ve inanması kendisine fayda verseydi. Yalnız Yunus'un kavmi inanınca, dünya hayatında onlardan rezillik azabını kaldırmış ve onları bir süre daha yaşatmıştık.” [38]

Ayet, Yunusun kavminin, inkâr ettikten sonra iman ettiklerine ve o imanlarından da yararlandıklarına delalet eder." İlâhî azabın yaklaştığına delalet eden emare ve işaretler belirince, azabı, görmeden hemen tövbe etmişlerdir. [39]

"İnandılar, Biz de onları belirli bir süreye kadar geçindirdik.” [40]

5- Azap Geldikten Sonra Kâfirlerin İnanması Fayda Vermez

Toplumlar ilâhî ceza ile helak edilmeden önce tövbe edip, dönerlerse Allah'ta az...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın