Hz. Yûnus (a.s.), Musul yakınlarında bir şehir olan Nino-va'ya peygamber olarak gönderilmiştir. Kendisini bir balığın yut­ması nedeniyle Kur'an-ı Kerim'de: "Zennun"[251] ve "Sahib-i Hut"[252] ünvanlarıyla da zikredi­lir. Her iki tabir de, "Balık Sahibi" manasına gelmektedir.

Hz. Yûnus peygamber olarak gönderildiği kavmini otuz üç yıl Hakka davet etmiş, fakat bu süre içerisinde kendisine an­cak iki kişi iman etmişti. Bütün gayretlerine rağmen kavminin söz anlamaması O'nun canını sıkmıştı. Ruhu çok daraltan Hz. Yûnus bu sıkıntılardan kurtulma ümidiyle "kavmini şiddetli bir azapla" korkutup aralarından Cenab-ı Hakk'm "izni" olmadan ayrılmış, Dicle kenarına giderek orada insan ve eşya yüklü bir gemiye binmişti.

Yûnus (a.s.), gerçekten Allah'ın sadık bir kulu ve peygam­beriydi. Köle efendisinden izin almadan bir yere gidemeyeceği gibi, bir peygamber de Rabbinden izin almadan bulunduğu yeri bırakıp gidemezdi. Gerçi bu terkediş, ne görevden kaçıştı; ne de göreve başkaldırış; sadece ilahi davete uymayan halktan uzakla-şıştı. Ama böyle de olsa bu durum, bir peygamber için hata (zel-le) sayılırdı.

Hz. Yûnus bu dolu gemiye binince, gemi hareket edip kıyıdan uzaklaştı. Bir müddet sonra gemi durdu ve bir daha da ha­reket etmez oldu. Ne kadar çok çarelere baş vurdularsa da, ge­miyi bir türlü yürütemediler. Hatta neredeyse batacak hale gel­di. Gemidekiler paniğe kapıldı. Sonunda gemiciler, geminin arı­zasını bir uğursuzluğa yorarak şöyle dediler:

"Burada efendisinden kaçan bir köle var herhalde Kur'a atalım, o meydana çıkar"

Bunun üzerine kur'a çekildi. Kur'a Yûnus (a.s.)'a düştü. O da hatasını kabul ederek denize atılmaya razı oldu. Vakit gece ol­muştu. Şiddetli fırtınalar denizi çalkalamaktaydı. Kur'a sonucu Yûnus (a.s.) denize atılınca büyük bir balık O'nu yuttu. Özetle anlattığımız bu olayı Kur'an, kendi diliyle şöyle vermektedir:

Doğrusu Yûnus da gönderilen elçilerdendi.[253] Hani o, dolu bir gemiye kaçmıştı.[254] Sonra kura çekti de kaybedenlerden oldu.[255]

Derken kendisini balık yutmuştu. O, kendi kendini kınayıp duruyordu.[256]

Hz. Yûnûs'un kurtuluşu için bütün maddi sebepler sus­muştu. O'nu kurtaracak öyle biz zat lazımdı ki, onun hükmü hem geceye, hem balığa ve hem de denize geçsin. Çünkü deniz, balık ve gece, Yûnus (a.s.)'m aleyhinde sanki birleşmişlerdi. Ar­tık sebepleri yaratan Cenab-ı Hakk'tan başka sığınacak bir yer olmadığını yakinen anlayan Hz. Yûnus, hatasını itiraf ederek Al­lah'a yöneldi ve şöyle dua etmeye başladı. Bu dua Kur'an'da şöy­le yer almaktadır:

Ve Zünnun, hani kızarak gitmişti de ona asla güç yetiremeye-cegimizi sanmıştı. Sonra karanlıkların bağrından şöyle yakardı: "Senden başka ilah yok, teşbih ederim seni. Kuşkusuz ben zalimler­den oldum."[257]

Hz- Yûnus bu içten duasına şu karşılığı alır; Hemen İmdadına yetiştik. Gamdan kurtardık O'nu. İnananla­rı işte böyle kurtarırız hız.[258]

Yaratıcı Kudret, Saffat Sûresi'nde, Hz. Yûnûs'un yapmış olduğu bu duanın önemine dikkatimizi çekerek, bize şu özel bilgilen de sunmaktadır.

Eğer teşbih edenlerden olmasaydı, [259] insanların ditiltileçekleri güne kadar onun karnında kalacak­tı.[260]

Bir süre sonra onu, çıplak araziye attık. Hastalanmıştı.[261]

Üzerine kabak cinsinden bir ağaç bitirdik.[262]

Onu yüzbin kişiye yahut daha fazla olanlara elçi olarak gön­derdik.[263]

Hz. Yusuf'un yapmış olduğu bu duadan, Kalem Sûre­si'nde de bahsedilmekte ve Hz. Peygamber (s.a.v.)'e sabırlı olma noktasında örnek gösterilmektedir:

Artık Rabbinin hüküm vermesi için sabret. Balığın dostu Yû­nus gibi olma! Hani o, hıçkırıktan boğulur bir halde yakarmıştı.[264]

Eğer ona, Rabbinden bir nimet ulaşmasaydı, horlanmış bir halde cascavlak bir yere atılırdı.[265] Fakat Rabhi onun seçip yüceltti ve barışseverlerden yaptı.[266]

[251] Enbiya/87; En'am/86

[252] Kalem/48

[253] Saffat/139

[254] Saffat/140

[255] Saffat/141

[256] Saffat/142

[257] Enbiya/87

[258] Enbiya/88

[259] Saffat/143

[260] Saffat/144

[261] Saf­fet/145

[262] Saffat/146

[263] Saffat/147

[264] Ka­lem/48

[265] Kalem/49

[266] Kalem/50 Necmettin Şahinler, Kur’an’da Peygamber Duaları, Beyan Yayınları, İstanbul 2002: 69-71.

Esselamu aleykum.rabbim bizleri başımız dara düştüğünde ona tevekkul eden sabır içinde hayri bekleyen kullardan eylesin inşallah. ..

Ve aleykümüsselam Rabbim bizleri doğruların yolundan ayırmasın Rabbim paylaşım için razı olsun

Aleyküm Selâm Ve Rahmetüllahi Ve Berakâtühu 🌸
Mevlam bizleri herdaim Rızasına uygun yaşıyanlardan emir ve yasaklarına uyanlardan eylesin inşaAllah