๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Kuranda İnsan Psikolojisi => Konuyu başlatan: ღAşkullahღ üzerinde 12 Mayıs 2011, 12:34:22



Konu Başlığı: Hz Şuaybın Duası
Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 12 Mayıs 2011, 12:34:22
Hz. Şuayb'ın Duası


Hz. Şuayb, Medyen ve Eyke halkına peygamber olarak gönderilmiştir.[108] Çok güzel ve akıcı arapça konuştu­ğundan, Allah Resulü kendisinden "Hatîbü'l Enbiya" diye bah­setmektedir. [109]

Hz. Şuayb da, her peygamber gibi kavmini tatlı bir dille Tevhid'e davet etti; onlara adaletli davranıp zulüm ve haksızlık­tan vazgeçmelerini söyledi. Hz. Şuayb'ın bu mücadelesinden Kur'an, Araf/85-95; Hud/85-95; Şuara/176-191 ayetlerinde bah­setmektedir.

Biz yalnızca bu mücadelenin Araf Sûresi'nde yeralan ve Hz. Şuayb'ın duasını içeren bölümünü Kur'an'm ifadesiyle ver­meye çalışacağız.

Medyen'e de kardeşleri Şuayb'ı gönderdik. Şöyle dedi: "Ey Toplumum! Allah'a kulluk edin. O'ndan başka ilah yok size. Size Rabbinizden açık bir kanıt gelmiştir. Ölçü ve tartıda dürüst davranın. insanların eşyasına el koymaya tenezzül etmeyin. Yeryüzünde, orası barışa kavuştuktan sonra bozgun çıkarmayın. Eğer inanan insanlar-sanız bu sizin için daha hayırlıdır"[110]

"Her yol üstünde oturup da tehdit savurarak Allah yolundan O'na inananları çevirmeyin. Yolun çarpığını isteyip dutmayın. Hatır­layın ki, siz az idiniz, O sizi çoğalttı. Bir bakın, nasılmış bozguncularm sonu.'" [111]

"içinizden bir grup, benimle gönderilene inanmış, hir başka grup da inanmamışsa, Allah aranızda hükmedinceye kadar sabırlı olun. O, yargıçların en hayırlıyıdır."[112]

Toplumun büyüklük taslayan kodamanları dediler ki: "Ey Şu-ayhi Ya kesinlikle milletimize dönersiniz: yahud da seni ve seninle birlikte inananları kentimizden mutlaka çıkanrız" Dedi ki: "Ya iste­miyorsak; zor ve baskıyla mı?"[113]

"Allah bizi, ondan kurtardıktan sonra tekrar sizin milletinize dönersek, yalan düzüp Allah iftira etmiş oluruz. Rabbimiz Allah is­temediği sürece, sizin milletinize dönmemiz söz konusu edilemez. Rabbimiz bilgice herşeyi kuşatmıştır Allah'a dayandık güvendik biz..."[114]

İşte bu gelişmelerden sonra, inananlarla inanmayanlar arasında yaşanan çelişkinin bir son bulması isteğiyle, Hz. Şuayb şu duayı yapar:

"...Ey Rabbimiz! Toplumumuzla bizim aramızda hak ile hük­met. Sen çözüm getirenlerin en hayırlısısın."[115]

Bu dua üzerine:

Toplumun küfre sapan kodamanları dedi ki: "Eğer Şuayb'ın ar-dısıra giderseniz, hüsrana gömülenler olursunuz."[116]

Bunun üzerine o korkunç titreşim, o büyük zelzele onları en-sdeyiverdi de, öz yurtlarında yere çökmüş hale geldiler.[117]

Şuayb'ı yalanlayanlar, sanki o yerde hiç şenlik kurmamışlar­dı. Şuayh'ı yalanlayanlar hüsrana saplananların ta kendileriydi [118]

Şuayb onlardan yüzünü döndürdü de şöyle dedi: "Yemin olsun, ben size Rabbimin mesajlarım ilettim. 5i2:e öğüt verdim. Artık küfre batmış bir topluluğa nasıl acırım?"[119]


[108] Araf/85

[109] M. Hamdi Yazır, IV/2805-2809

[110] Arat/85

[111] Araf/86

[112] Araf/87

[113] Araf/88

[114] Araf/89

[115] Araf/89

[116] Araf/90

[117] A'raf/91

[118] Araf/92

[119] Araf/93 Necmettin Şahinler, Kur’an’da Peygamber Duaları, Beyan Yayınları, İstanbul 2002: 40-41.