Hz Muhammedin Duası

Hz. Muhammed (S.A.V.)'in Duası

Eğer bu başlığın akma tek bir cümle yazmam gerekseydi şöyle yazardım:

"O'nun duası, Kur'an'dı."

Çünkü biliyorum ki Hz. Aişe'ye sahabeden birisi, Hz. Peygamber'in ahlakını sorduğu zaman, O, şu cevabı vermişti:

"Sîz Kur'an okumuyor musunuz? O'nun ahlakı Kur'an'dı."

Konuya bu çerçeveden baktığımızda, Hz. Peygamber konuşan, yürüyen Kur'an'dı. O, Kur'an'la oturuyor, onunla kalkıyor, onunla nefes alıyor ve onunla yaşıyordu. Bu nedenle Hz. Peygamber'in aile hayatı, özei yaşayışı, devlet idaresi ve askeri komutanlığı, eğitim ve öğretimi, kısacası tüm söz, hareket ve davranışları örnek alınmalı ve birer dua eylem olarak değerlendirilmelidir.

Kur'an, Hz. Peygamber (s.a.v.)'m bu örneklik özelliğini şu ayetle vurgulamaktadır:

Andohun Allah Resulünde sizin için, Allah'ı ve ahire t gününü arzu edenlerle, Allah'ı çok ananlara güzd bir örnek vardır.[300]

Hz. Muhammed, Hz. Adem'le başlayan peygamberlik zincirinin son halkasıdır. Kur'an kendisine inmesine rağmen Kur'an'da adı sadece 4 yerde geçmektedir.

"Muhammed, yalnız ve yalnız bir Resal'dür, ondan önce de Resuller gelip geçmiştir.."[301]

"Muhammed, sizin erkeklerinizden herhangi birinin babası değildir; O, Allah'ın Resulü ve Peygamberlerin sonuncusudur."[302]

"İman edip güzel ve iyi hareketlerde bulunanlara ve Muham-med'e indirilene -ki o Rableri tarafından gelen bir haktır- iman edenlere gelince, Allah onların günahlarım örtmüş, gönüllerini tertemiz etmiştir."[303]

"Muhammed, Allah'ın Resûlü'dür. O'nunla beraber olanlar, küfre sapanlara karşı zorlu ve sert, kendi aralarında merhametlidirler. Onları, rükua gider, secde eder halde görürsün..."[304]

Kur'an-ı Kerim'in 47. sûresinin adı da Muhammed'dir.

Kur'an Hz. Peygamberin gönderiliş nedenini bize şöyle açıklar.

Ey Peygamber! Hiç kuşkusuz biz seni bir tanık, bir müjdeci ve bir uyarıcı olarak gönderdik.[305]

Ve Allah'ın izniyle bir davetçi, ışık saçan bir kandil olarak...[306]

Biz seni, bütün insanlara bir müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdik, başka değil. Ama İnsanların çokları bilmiyorlar.[307]

Şu bir gerçek ki, biz seni hak ile bir müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdik. Hiçbir ümmet yoktur ki, \çinden bir uyana geçmemiş olsun.[308]

Yemin olsun ki, Allah müminlere lütujta bulunup onları min-nettar bırakmıştır. Kendi içlerinden onlara öyle bir resul gönderdi ki, onlara Allah'ın ayetlerini okuyor; on fan temizleyip arındırıyor; onlara Kitap'ı ve hikmeti öğretiyor Oysa onlar, bundan önce açık bir sapıklığın tam İçindeydiler.[309]

Yine Kur'an'ı Kerim Hz. Peygamber'in kişiliğini ortaya koyarken şu ayetlere dikkatimizi çeker:

Ve gerçekten Sen, çok büyük bir ahlak üzerindesin.[310]

Eğer siz ona yardım etmezseniz bilin ki, Allah ona zaten yardım etmişti. Hani küfredenler onu iki kişinin ikincisi olarak yurdundan çıkardıklarında, mağarada bulundukları bir sırada arkadaşına şöyle diyordu: "Tasalanma, Allah bizimle." Bunun üzerine Allah ona sükunet indirmiş ve kendisini sizin görmediğiniz ordularla desteklemişti de, küfre sapanlann sözünü sefil kılıp alçaltmıştı. Allah'ın sö^ü ise yüce olanın ta kendisidir. Allah Aziz'dit: Hakim'dir.[311]

Bu ayet Hz. Muhammed'in azimli, iradesi kuvvetli, imanlı ve her durumda Allah'a inanan ve güvenen biri olduğunu belirtiyor. Kavmi O'nu öldürmeye ve ortadan kaldırmaya karar vermiş olmasına rağmen, tek bir arkadaşıyla birlikte bir mağaraya sığınmak zorunda kalmış olmasına rağmen, bu tehlikeli anda bile cesaretinin kırılmadığını ifade ediyor.

İster af dile onlar için, ister dileme. Yetmiş kez af dilesen de onlar için, Allah onları affetmeyecektir. Çünkü onlar Allah'ı da, Resulünü de inkar ettiler Allah, yoldan çıkmış böyle bir topluluğa kılavuzluk etmez.[312]

Ayet Hz. Peygamber'in çok cömert, merhametli ve yumuşak kalpli bir insan olduğunu açıklıyor ve diyor ki: Kendisi, en amansız düşmanlarının bile mağfireti için Allah'a yalvarmıştı. Ama Allah, bu tür insanların bağışlanmayacağım kendisine bildirmişti.

Allah'tan bir rahmet sayesindedir ki, sen onlara yumuşak dav-randın. Eğer kaba-saba, katı yürekli olsaydın senin çevrenden kesinlikle dağılır giderlerdi. O halde bağışla onları, af dile onlar için; iş ve yönetim konusunda da onlarla şuraya git. Bir kez azmettin mi de artık Allah'a güvenip dayan. Allah tevekkül edenleri sever.[313]

Ayet, Allah Resûlü'nün iyi huylu ve nazik olduğunu, kimseye sert, kötü davranmadığını, bu nedenle, herkesin O'nu sevdiğini belirtiyor.

Şimdi sen, bu söze inanmazlarsa, belki de arkalarından kendini eritircesine üzüleceksin.[314]

Ayet Resûlullah (s.a.v.)'in Allah'ın kullarını doğru yola getirmeyi canla başla istediğini, her şeyini bu uğurda feda ettiğini ve bütün çabalarına rağmen, etrafındakilerîn sapıklıklarında ısrar etmelerinden büyük ıstırap-ve üzüntü duyduğunu ifade ediyor.

Andolsun, içinizden size onurlu bir Resul gelmiştir. Sizi rahatsız eden şey onu da üzer. Çok düşkündür size. Müminlere ise daha şefkatli, daha merhametlidir.[315]

Ayet, Hz. Peygamber'in kendi ümmetini ne kadar çok sevdiğini, iyiliklerini ne kadar istediğini, onların acı ve üzüntülerini nasıl paylaştığım ve onlar için adeta bir rahmet ve iyilik meleği olduğunu söylüyor. Bunun açık anlamı ise Hz. Peygamber'in, bütün insanlığın acılarını, kaygılarını aynı anda benliğinde duyan kozmik ve külli bir vücud olduğudur. Ancak ayet Hz. Peygamber'in müminleri acıma, kollama ve onlara düşkünlük noktasında özel bir tavır sergilediğini de göstermektedir. Yani, Aüah Resûlü'nun rahmetinde bütün insanlığı kuşatan geniş bir daire bulunduğu gibi, kamil insanları kucaklayan daha özel bir daire de bulunmaktadır.

Ve biz Seni, ancak alemlere bir rahmet olarak gönderdik.[316]

Ayet, Hz. Peygamber'in sadece kendi ülkesi veya milleti için değil, bütün dünya için bir rahmet olarak geldiğini belirtiyor. Rahmeti herşeyi çepeçevre kuşatmış bir Allah'ın, en büyük ilahi kitabının tebligcisi elbelteki ancak alemlerin rahmeti olabilirdi. O rahmet Peygamberi'ni, egoizm ve kinlerine paravan yapmak için zahmet temsilcisi gibi göstermeye kalkan zihniyetlerden Allah'a sığınır, rahmet elçisi Peygamber'imize ve O'nun aziz Ehî-i beyt'ine salat ve selam ederiz.

Hiç kuşkun olmasın Rabbin senin durumunu biliyor. Gecenin üçte ikisinden daha azını, yarısını, üçte birini ayakta geçiriyorsun. Seninle beraber olanlardan bir grup da öyle.[317]

Ayet Allah Resûlü'nun gece saatlerce Allah'a ibadet ve dua ettiğini bildiriyor.

Arkadaşınız ne saptı ne de azdı. O, kuruntudan, keyfinden konuşmuyor.[318]

Ayet Hz. Peygamber'in doğru bir insan olduğunu, hayatında Hak yolundan hiç ayrılmadığını, kötü nasihat ve düşüncelerden etkilenmediğini ve nefsinin isteğine uyup Hakk'a karşı bir tek söz söylemediğini kaydediyor.

114 sûreden meydana gelmiş olan Kur'an, Hz. Peygamber'e toptan değil 23 sene içerisinde kısım kısım, ayet ayet indirilmiştir. Bu nedenle Kur'an içinde yer alan Hz. Peygamber'e ait olan dualar, diğer peygamberlerin duaları gibi geçmiş zaman kipiyle değil "De ki" veya "söyle" emri ile emir kipi olarak karşımıza çıkmaktadır.

Hz. Peygamber (s.a.v.)'in ilk duası Ali İmran Sûresi'nin 26-27. ayetleri oluşturmaktadır ve şöyle başlamaktadır.

Şöyle yakar: "Ey mülkün Malik'i, sahibi olan Allah'ım/ Sen mülk ve saltanatı dilediğine verir, mülk ve saltanatı dilediğinden çekip alırsın. Dilediğini yüceltir aziz edersin, dilediğini alçaltır zelil kılarsın. İmkân, mal ve nimet Senin elindedir. Sen, herşeye kadirsin."[319]

"Geceyi gündüzün içine sokarsın; gündüzü de gecenin içine sokarsın. Diriyi ölüden çıkarırsın; ölüyü diriden çıkarırsın. Dilediğini hesapsızca nzıhlanâvnmn,"[320]

Hz. Peygamber (s.a.v.)'in yaptığı bu dua "Uluhiyet" gerçeğinden doğarı önemli uyarı taşımaktadır. Nedir bu uyan?

Tek bir ilah vardır. Öyleyse tek basma mülkün sahibi de odur. Hiç şüphe yok ki ortaksız "Mülkün maliki" O'dur, Sonra O, kendi mülkünden dilediğine dilediği kadar mülk verir. Bu mülkiyet, emanet olarak verilen bir mülkiyettir. Dilediği zaman, dilediği kimseden mülkünü geri alır. Çünkü gerçek sahibi O'dur. Bu nedenle, bu dünyada hiç kimsenin dilediği gibi davranışta bulunacağı bir mülkü yoktur. Mülkün esas sahibi insanlar değildir, insanoğlunun mülkiyeti emaneten alman bir mülkiyettir. Eğer insan Allah'ın mülkünde O'nun şartlarının karşıtı bir eylemde bulunmaya kalkışırsa, onun mülkiyet hakkı batıl olur. Mü'minler, dünyada kullanmak üzere mülkiyet hakkını, Allah'ın elinden borç veya ödünç olarak alırlar.

Yine Allah dilediğini "Aziz", dilediğini "zelil" eder. O'nun verdiği hükme muhalefet edecek, hükmünü reddedecek kimse yoktur. Bütün işlerin esas sahibi O'dur. Allah'ın bu hakimiyeti, tamamen hayrın kendisidir. Çünkü bu hakimiyeti O, hak ve adalet üzere kurmuştur. Hak ve adalet ile dilediğinin elinden mülkü alır. Hak ve adalet ile dilediğim aziz eder; dilediğini zelil eder. Her durumda, O'nun yaptığı şeylerin hepsi gerçek hayrın tecellisidir.

"Gecenin gündüze, gündüzün geceye geçirilmesi"; ister mevsimler esnasında birisinden alınıp diğerine eklemek manasına olsun, ister akşam sabah karanlıktan aydınlığa, aydınlıktan karanlığa geçmek suretiyle olsun... Bütün bunlar kainatın gizli ve dakik ipini Allah'ın kendi kudret elinde tuttuğunun göstergesidir

Hayat ve ölüm de böyle. Yavaş yavaş ve dereceli olarak biri diğerim takip ediyor. Canlılar dünyasında geçen her saniyede hayat ile birlikte ölüm de hareket ediy...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın