Konu Başlığı: Hz Eyyûbun Duası Gönderen: müzzemmil üzerinde 11 Eylül 2011, 22:45:21 Hz. Eyyûb'un Duası Kur'an'da Hz. Eyyûb (a.s.)'dan dört yerde bahsedilir ve "sabır" örneği olarak takdim edilir. İslâm kaynaklarına göre Havran bölgesinde yaşayan ve çok zengin olup, sayısız mah-mülkü, bir çok oğlu kızı bulunan Eyyub (a.s.), kendi toplumuna peygamber olarak gönderilmiştir. [82] Sabah-akşam ümmetiyle ve Allah'a ibadetle meşgul olan Hz. Eyyûb, Rabbinin bir imtihanına tabi tutulmuş, bütün servetini, çocuklarını kaybettiği gibi, tüm vücudu da dili ve kalbi hariç yara ve bere içerisinde kalmıştı. Bu durumda kocasına hizmete sebat eden eşi "Rahmet" hariç hiç kimse onun yanma yanaşmadığından, toplumdan çekilmek zorunda kalmış, fakat hiç bir zaman sabrını ve Cenab-t Hakk'a karşı olan bağlılığı kaybetmemiştir.[83] Kur'an'da Hz. Eyyûb'un yaptığı iki dua örneği ile karşılaşıyoruz. Bunlardan birincisi Enbiya diğeri ise Sa'd Sûresi içerisinde bulunmaktadır. Önce Enbiya Sûresi'ndeki duasından başlayalım: Ve Eyyûb... Rabbine şöyle yakarmıştı: "Dert gelip çattı bana, sen rahmet edenlerin en merhametlisinin."[84] Hemen cevap verdik ona, Kendisinden derdi kaldırdık. Tarajı- bir rahmet ve ibadet edenler için bir hatırlatma olarak, ona ailesini ve beraberlerinde benzerlerini de verdik. [85] Duanın sözleri çok ilgi çekicidir. Dikkat edilirse Hz. Ey-yûb (a.s.) çektiği sıkıntıdan bahseder, fakat Rabbine: "Sen merhametlilerin en merhametlisisin" demekten başka bir şey söylemez. Bu, onun sabırlı, soylu ve kendinden emin olan kişiliğinin bir göstergesidir. Hz. Eyyûb'un ikinci duası ve hastalığının nasıl iyileştiril-diği Sa'd Sûresi'nde anlatılmaktadır. Kulumun Eyyûh'u da hatırla, Bani o: "Herhalde şeytan, bana kahredici bir acı ve azab dokundurdu" diye Rabbine seslenmişti [86] "Ayağını yere vur tşte yıkanılacak bir yer, işte içilecek soğuk bir su?.." dedik [87] O'na bizden bir rahmet ve özü temizlere bir hatırlatma olarak, ailesini ve beraberinde benzerlerini bağışladık[88] Hz. Eyyub Sa'd/41. ayette "Şeytan bana bir musibet dokundurdu" ifadesiyle Seylan'ın hastalık ve musibet verme gibi bir güce sahip olduğunu söylemek istememiştir. O, şiddetli bir hastalığa yakalanmış olması, mal ve servetini kaybetmesi ve tüm yakınlarının kendisinden yüz çevirmesinden çok, şeytanın kendisine vesvese yoluyla eziyet etmesinden yakmıyordu: "O şeytan bana vesvese vererek, ümitsiz olmamı istiyor, beni nankör olmaya itiyor ve sabretmemem için elinden geleni yapıyor" demek istiyordu. Hz. Eyyûb'un yakarışını bu şekilde anlamayı iki nedenden ötürü tercih ettim: 1.) Kur'an'a göre Allah, şeytana sadece vesvese yoluyla tesir etme özelliği vermiştir; yoksa Allah'ın kullarına hastalık ve eziyetler vermek suretiyle, onları Allah yolundan saptırma şeklinde bir yetki tanımamıştır.[89] 2) Enbiya Sûresi'nde Hz. Eyyûb'un Allah'a yakardığı yerde şeytanın adı bile geçmemektedir. 42. ayette Hz. Eyyûb, Allah'ın emriyle ayağmı yere vurduğunda oradan su hşkirmış ve o sudan içtikten ve banyo yaptıktan sonra hastalığı geçmiştir. Muhtemelen Hz. Eyyûb bir cilt hastalığına yakalanmış olmalıdır. Nitekim Kitab-ı Mukaddes'de Hz. Eyyûb'un vücudunun baştan başa sivilcelerle kaplı olduğu zikredilir. 43. ayette ise anlatılan bu olaydan her akıl sahibi için bir ibret ve ders olduğu vurgulanmaktadır. Yani insanoğlu ne olursa olsun, Allah'a isyan etmemeli ve O'ndan ümidini kesmemeli-dir. İyilik de, kötülük de kendisinden başka ilah olmayan Allah'ın elindedir. O, dilediğini iyi durumdan çok kötü duruma uğratır, çok kötü durumdan da iyi bir duruma yükseltir. Dolayısıyla akıl sahibi her insan ümit ettiğini sadece Allah'tan beklemelidir. Yine Kur'an'da Hz. Eyyûb kıssasının yer almasının amacı, Müslümanlara ne kadar büyük olursa olsun bir musibete uğradıklarında sabretmeleri ve sadece Allah'tan yardım istemeleri gerekliğini öğretmektir. Çünkü uğradığı musibetin (imtihanın) süresi uzamış olsa da, bir kul Allah'tan ümidini keserek, başkalarına sığınmamak ve bunun Allah'tan olduğunu bilmelidir. Hz. Eyyûb da sabretmiş ve sonunda Allah kendisine mal ve sıhhatini yeniden iade etmiştir. Bu şekilde imtihana uğratılan kimse, vesveseye düşmesine rağmen, sabrettiği takdirde, Allah, Hz. Ey-yûb'a gösterdiği gibi, ona da çıkış yolu gösterir.[90] [82] Nisa/163 [83] Sa'd/44 [84] Enbiya/83 [85] Enbiya/84 [86] Sa'd/41 [87] Sa'd/42 [88] Sa'd/43 [89] Mevdudi, Tefhi-mu'1-Kur'an, C. 5, S. 79 [90] Necmettin Şahinler, Kur’an’da Peygamber Duaları, Beyan Yayınları, İstanbul 2002: 31-33. |