Hamile Bir Kadının Recmedilmesi

Hamile Bir Kadının Recmedilmesi

Sahihi Müslimde rivayet edilmiştir ki :
Gamidiye adında bir kadm, Resülüllâha gelerek “Ya Resülüllâh ben zina işledim, beni temizle» der. Peygamberimiz onu geri çevirir. Ertesi günü kadın tekrar ve “Ya Resülüllâh beni niçin reddediyorsun? sanırım beni de Maizi reddettiğin gibi reddediyorsun. Allah'a yemin ederim ki ben, zinadan hamileyim» der. Peygamber Efendimiz bu sefer “Öyleyse şimdi git, çocuğun doğunca gel» diye buyururlar.
Kadın doğumu yapınca, bir bez parçasına sarılı çocuğuyla tekrar gelip “Ya Resülüllâh, işte doğurduğum çocuk» der. Bu sefer Peygamberimiz ona “şimdi de git çocuğunu emzir» buyurur. Çocuk sütten kesilince kadın, elinde bir parça ekmek bulunan çocuğiyle tekrar gelip “işte sütten kesilen çocuğum, ekmek de yiyor» der. Peygamber Efendimiz, çocuğu sahabîlerden birisine teslim ettikden sonra, kadının göksüne kadar gömülerek recmedilmesini emir buyurur.
Recm esnasında Halid İbni Velide, atılan taşlar sebebiyle kan sıçrayınca, bundan canı sıkılan bu ulu sahabî, kadına hakaretli sözler söylemişti. Bu sözleri duyan Peygamber Efendimiz “Ya Halid, seni böyle konuşmaktan menederim. Bütün varlığım elinde olan Allah'a yeminederim ki bu kadıın, öyle bir tevbe etti ki, bütün günahkârlara yeter» buyurur. Müslim, Ümrandan şunu da rivayet eder: Recmedilen bu kadının namazının kılınıp kılınmayacâğını Hz. Ömer Efendimizden sorar. Peygamberimiz cevaben “Ya Ömer, O öyle tevbe etti ki, taksim olsa, Mekke ve Medinelilere yeter» buyurur. [221]
33- “Kötülükleri israrla işleyip de ölüm geldiği vakit -ben şimdi tevbe ettim- diyeninki tevbe değil, kâfir olarak ölenlerinki de değil. Onlar, haklarında çok acıklı azabı hazırladığımız kimselerdir.» [222]Bu ayet mealinde geçen “kötülükleri ısrarla işleyip de ölüm hali geldiğinde -ben şimdi tevbe ettim- diyenin ki tevbe değildir» şeklindeki hükmün, meali altta yazılı ayetle neshedilip kaldırıldığına inanan din alimleri de vardır. [223]
“Muhakkak kî Allah, kendisine ortak tanıyanı afvetmez. Ondan başka günahları, dileyeceği kimse için afveder...»[224]
34- “Meşru kazancınızla (esir alarak veya satın alarak) sahip olduğunuz kadınlar (cariyeler) dışında kalan (nesep, hısımlık ve süt sebebiyle mahreminiz olan kadınlar gibi) müslüman kocalı kadınlarla da (nikâhlanmanız size) yasak edildi Bunlar (yasaklar) Allah'ın üzerinize yazdığı (farzı)dır. Bunlardan gayrı (kadınlar) ise, namuslu ve zinaya sapmamışlar halinde (yaşamak niyetiyle) malarınızla (mehir vererek veya esir alarak bulacağınız kadınlar) arayıp faydalanmanız için size helal kılındı. O halde onlardan hangisiyle faydalandıysanız, ücretlerini farz olarak takdir edildiği şekilde verin. O ücretin miktarını belli ettikten sonra, aranızda gönül hoşluğuyla uyuştuğunuz mikdar hakkında size bir vebal yoktur. Şüphesiz ki Allah, hakkıyle bilicidir, mutlak hüküm ve hikmet sahibidir.» [225]
Mealinden de anlaşılacağı üzere bu ayeti Kerime, Muta nikâhını, yâni, muvakkat bir zaman için bir kadınla anlaşıp evlenmeyi, çok kısa bir müddet içinde bâzı savaş zaruretleri dolaysile mubah kılmıştı. Bilindiği üzere bu müsaade, aşağıda görüleceği üzere diğer ayetlerle kalkmıştır. [226]

[221] Tf. Suretunnur: S. 6.7-68
[222] Nisa: 4/18.
[223] Elizahu linasihil Kur'an S. 182 ve Nasih Mensûh S. 35-36
[224] Nisa: 4/48.
[225] Nisa : 4/24.
[226] Ahmet Gürkan, Kur’an’ın Nasih Ve Mensuh Ayetleri, Yeni İlahiyat Kitabevi, Ankara, 1980: 82-84.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın