Rasûlullahın (S.A.V.) Hatice İle Evlenmesinin Hikmeti

1- Rasûlullahın (S.A.V.) Hatlce İle Evlenmesinin Hikmeti:

Hatice, Huveylid b. Esed b. Abdu'1-Uzzâ b. Kusay'yın kızıdır. Ku-reyş kabilesinin Esed boyundandır. Rasûlullah'ın (s.a.v.) ilk eşi ve Islamı ilk kabul edendir. Ondan önce ne kadın ne erkek Islama giren yoktur. Cahiliye döneminde lakabı, et-Tahire idi.

îbnu Ishak, onun Rasûlullah'Ia (s.a.v.) evlenmesinin sebebini şöyle anlatır: Hatice şerefli ve mal sahibi bir tüccar idi. Ücretle işçi tutar, işlerinde çalıştırırdı. Ticaret işini yürütene gelirden bir kısmını verir ortaklıklar kurardı. Rasûlullah'ın (s.a.v.) doğruluk ve güvenilirliğini, ahlâk ve iffetini duyduğunda ona haber göndererek ticaret mallarını, Meysere ismindeki kölesiyle birlikte Şam'a götürmesini teklif etti. Daha öncekilere verdiği paylardan daha yüksek bir pay vereceğini de söyledi. Rasûlullah onun bu teklifini kabul etti. Meysere'yle birlikte ticaret kervanını Şam'a götürdüler. Şam'a geldiklerinde bir rahibin manastırına yakın bir ağacın altında mola verdiler. Rasûlullah o ağacın gölgesinde oturdu. Rahip, Meysere'ye yaklaşarak: Şu ağacın gölgesinde oturan kim diye sordu. Meysere: Bu, Kureyş'ten Harem bölgesinden biridir, dedi. O zaman rahip: Bu ağacın altında peygamberden başka kimse oturmuş değildir, dedi.

Rasûlullah (s.a.v.) getirdiği ticaret mallarını sattı ve almak istediği şeyleri alarak geri Mekke'ye döndü. Hatice'ye geldiğinde oradan satın aldığı malları ona teslim etti. Hatice, onun getirdiği malları sattı. Böylece ticareti yüzdeyüz ya da buna yakın bir kâr getirmişti. Ayrıca Meysere, o rahibin kendisine söylediklerini Hatice'ye anlatmıştı.

Hatice ciddi, zeki, şerefli ve iffetli bir kadın idi. Meysere kendisine olup bitenleri anlattığında onu Rasûlullah'a (s.a.v.) gönderdi. Hatice Rasûlullah'a: Yaptığımız bu ortaklıktan memnunum. Yakınım olmam istiyorum. Çünkü sen kavmin arasında şerefli ve güvenilir birisin. Ahlâkı iyi, sözünde doğrusun diyerek kendisiyle evlenmesini teklif etti. Hatice Kureyş'in orta soylu ailelerinden, şeref ve mal bakımından ise en ileri gelenlerinden di. Rasûlullah'a (s.a.v.) bu teklifi yaptıktan sonra Rasûlullah amcalarına durumu anlattı. Bunun üzerine amcası Hamza b. Abdulmuttalib kendisiyle birlikte Huveylid b. Esed'in yanına gitti ve ondan Hatice'yi istedi.

Böylece Rasûlullah (s.a.v.) Hatice ile evlendi. Rasûlullah'ın bütün

Eşlerinin de yapmamaları gereken bir davranışta bulunduklarında vahiy kanalıyla eşlerine hitap ediyor. Tahrim sûresinin ilk ayetleri böyle bir olayla ilgilidir. [585]

Peygamberine o kadar kadınla evlenmeyi mubah kılan ve mubah kadınların sınırı dolduğunda da artık başka kadınla evlenmemesini emreden yüce Allah'ın kendisidir. Bu sınır dolduktan sonra Yüce Allah şöyle buyurmaktadır: "Bundan sonra artık başka kadınlarla evlenmen, bunları başka hanımlarla değiştirmen, güzellikleri hoşuna gitse bile sana helal değildir. Ancak elinin altında bulunan (cariyeler) hariç, başka kadınlar alamazsın. Allah her şeyi gözetler. [586]

Kendi evliliklerini düzenleyen peygamberin kendisi değildi. Çok kadınla evlenmeye de kendisi karar vermiyordu. Evlilik hayatında başkaları için geçerli genel kurallara uymuyordu. O, daima vahyin ışığında hareket ediyordu. Öyle ki evlilik hayatının birçok yönünün bazı hususların tafsilatını bile vahiy üstlenmişti.

O halde onun evlilikleri ya bizzat vahiy yoluyla oluyordu veya içtihadıyla karar veriyordu ama vahiy bunu onaylıyordu. Yani içtihadıyla olan evlilikleri de vahiy hükmünde idi.

Şimdi bütün bunlardan sonra evliliklerinde şehvetin etkili olduğunu ya da onun şehvetine düşkün biri olduğunu söyleyebilir miyiz? Peygamberin (s.a.v.) evlilikleri sayesinde siyasî, içtimaî, ilmî ve dinî alanda gerçekleşen yüce gayeler, mutlaka gerçekleşecekti. Böylece risaletin tam olarak gerçekleşmesi, sünnetin eksiksiz olarak kendisiyle gönderildiği hakkın tam olarak hakimiyet sağlaması bu sayede oldu.

Peygamber (s.a.v.) bu kadar kadınla evlenmemiş olsaydı o hedef ve gayelerin hepsi eksiksiz olarak gerçekleşmezdi.

Semavi vahyin talimatlarıyla yerine getirilen ya da semavi vahyin hedeflerini gerçekleştirmek için yapılan evlilikler, şehvet baskısıyla yapılmış şeklinde tasavvur edilmekten çok yücedir.

Peygamber'in (s.a.v.), bir koca olarak fizyolojik görevlerini tam olarak yerine getiren biri olduğu doğrudur. Kadından ne nefret ediyor ve ne de onu horluyordu. Aksine ona değer veriyor ve ona olan sevgisini açıkça ifade ediyordu. Nitekim o, şöyle buyurmuştur: "Dünyanızdan bana üç şey sevdirildi: Kadın, güzel koku ve namaz. [587]

Her gece hanımlarını ziyaret eder ve en nihayet o gün sırası olanın yanına gelir ve orada uyurdu. destekledi. Başka kadınlardan çocuğum olmadı ama ondan çocuklarım oldu."

Bütün bunlar bir tarafa Hz. Hatice Peygamber'le (s.a.v.) evlendiğinde kırk yaşında dul bir kadındı. Peygamber (s.a.v.) ise yirmi beş yaşındaydı. Gençti, her bekâr gencin genç ve güzel bir gelin düşlediği yaştaydı. Hz. Hatice de onunla evlenmeye karar verdiğinde maddî şeylerin hepsini bir tarafa atmıştı. Bu arzusu ahlâkî temellere ve Peygamber'in (s.a.v.) istikbalinde beklediği büyüklüğüne dayalıydı. Peygamber (s.a.v.) de bu evlilikte maddî şeyleri düşünmüyordu. Hz. Hatice'nin bu arzusuna karşılık vermek istiyordu. Çünkü o, şerefli, yüce ahlâk ve mükemmel akıl sahibi bir kadındı.

Temel doğruluk üzere kurulup her ikisi de yüce gayeler peşinde olunca bu evlilik meyvesini verdi, gayelerin en yücelerini gerçekleştirdi.

Aralarında büyük yaş farkı vardı. Ama bu yaş farkı, Peygamber'in (s.a.v.) vahiyle ilk karşılaşmasında gönlünün yatıştırılmasında, korku ve endişelerinin dindirilmesinde büyük rol oynadı.

Hayatında ilk defa vahiyle karşılaşıyordu. Gelen vahiy, onun bütün insanlığa gönderilmiş bir peygamber olduğunu söylüyordu. Daha önce ne böyle bir şey duymuş ve ne de aklından geçirmişti. Ama vahiy gelmişti. Ardından Hz. Hatice'nin yanına döndü, kalbi tir tir titriyordu. "Beni örtün, beni örtün" dedi.

O sırada o, beklenmedik bir olayla karşılaştığında korkuya kapılacak genç bir eşin kucağına değil, şefkat ve merhametle dolu bir ana kucağına muhtaçtı, işte Hz. Hatice ana yaşında bir eş idi; duygu inceliğinin yanında derin düşünebilen, doğru kararlar verebilen, hayat tecrübesi olan bir eş ve ana idi.

Hz. Hatice, bu ve benzeri sebeplerden dolayı Peygamber için en münasip eş idi ve başka bir kadında bu hasletler yoktu.

Hz. Hatice, Peygamber'in (s.a.v.) korkusunu yatıştırdı, kalbinin titremesini durdurdu, sonra da onu huzura kavuşturmak ve kendinden emin olmasını sağlamak için onu alıp amcası oğlu Varaka b. Nevfel'e götürdü. Varaka yaşlıydı. Cahiliye döneminde hristiyanlığa girmiş, Ibraniceyi öğrenmiş, incil okumuştu. Hz. Hatice ondan Muhammed'in (s.a.v.) başından geçenleri dinlemesini istedi. Peygamber (s.a.v.) başından geçenleri anlatmayı henüz bitirmemişti ki Varaka şu sözlerle onu müjdeledi: "Müjdeler olsun ey yeğenim! O sana gelen, Musa'ya gelen Cebrail'dir. Keşke kavmin seni yurdundan çıkardıklarında hayatta olsam." Peygamber (s.a.v.): "Beni çıkaracaklar mı?" diye sordu. Varaka şu cevabı verdi: "Evet... Sana verilen, kime verildiyse o mutlaka düşmanlıkla karşılaşmıştır. Keşke o gün hayatta olsam da sana yardım edebilsem."

Sanki yüce Allah Hz. Hatice'yi Peygamber'e (s.a.v.) ilk zevce olarak seçti ki davetinin ilk merhalesinde, karşılaştığı eziyet ve oyunlara karşı ona destek olsun, çektiği maddi sıkıntı ve mahrumiyetlere malıyla yardımcı olsun, karşılaşacağı engelleme ve itirazlara onunla birlikte karşı koysun, sıkıntılı durumlarında tecrübe ve aklıyla ona rehberlik et-sin. Ayrıca hem Peygamber'e hem de İslama giren ilk müslümanlara büyük gönlü, derin düşüncesi ve mal zenginliğiyle yardımcı olsun ki müslümanlar güçlensin, dâva kendisini toparlayıp ayağa kalkabilsin ve ileriki zaferlerle yayılışı için yola koyulsun. [588]

"Allah, emrini yerine getirendir. Allah her şey İçin bir ölçü koymuştur. [589]

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın