10- Hz. Safîyye Bînt Huyey Île Evliliği
 

Saffiye bint Huyey b. Ahtab b. Saye b. Amir b. Ubayd b. Kab. el-Hazrec. Israiloğullârından olup Hz. Harun b. Imran'ın torunlanndandır.

Safiyye ile Selâm b. Mişkem el-Kurazî evlenmişti. Sonra bu zat onu boşamış ve Kinane b. er-Rabf b. Ebî'l-Hukayk en-Nadrî onunla ev­lenmişti. Ancak Kinane, Hayber savaşında öldürülmüş ve Safiyye esir düşmüş, taksimattan sonra Dihye el-Kelbî'nin payına düşmüştür. Safiy-ye'nin Dihye el-Keibî'nin payına düşmesine rıza göstermediler. Rasûlullah'a gelip: Ya Resûlallah, Safiyye, Kurayza ve Nadîr oğullarının reislerinin kızıdır, senden başka birinin payına düşmesini uygun görmüyoruz, dediler. Rasûlullah (s.a.v.) bu görüşlerini uygun buldu ve iki sebeple onu Dihye'ye köle olmanın zilletinden kurtardı:

Birincisi: islâmı kabul edecek olursa onu azat edeceğini teklif etti.

ikincisi: islâmı seçtiğinde ona evlilik teklif etti. Kabul edince de azat edilmesi için verdiğini mehrine saydı.

Böylece ona huzurlu ve mutlu bir evliliği garanti etti. Ayrıca bu evlilik onun için büyük bir şerefti de.

Peygamber'in (s.a.v.) onunla evlenmesinin sebeplerinden biri de, eski peygamberlerin soyuyla akrabalık kurmak ve böylece onlarla soy bakımından da bir bağlantı kurmaktı. Çünkü Safiyye'nin soyu, Hz. Musa ve Hz. Harun'a dayanıyordu. Peygamber (s.a.v.) bu anlamı ve bu sebebi dile getirmeğe Özen gösterdi. Nitekim bu defasında -diğer hanımları kendilerinin Safiyye'den daha üstün olduklarını söyleyerek Safiyye'yi kızdırmağa çalıştıklarında- Rasûlullah (s.a.v.) ona şöyle demiştir: "Nasıl benden daha üstün oluyorsunuz, Hz. Harun benim babam, Hz. Musa benim amcam ve Muhammed de kocamdır demedin mi?" [625]