9- Hz. Cuveyriye Bint El-Hâris İle Evliliği
   

Cuveyriye bin el-Hâris b. Ebî Dırâr b. Hubayb b. Aiz b. Malik b. Cüzayme b. el-Mustahk Huzâa kabilesindendir.

Rasûlullah'ın (s.a.v.) onunla evlenmesi uzun zamandır islâm'ın sa­vunduğu, şâriin arzu ettiği bir hedefi; kölelerin âzad edilmesini ve in­sanları buna teşvik etmeyi gerçekleştirmek idi.

Hz. Aişe (r.a.), Cuveyriye'nin evlilik kıssasını ve bunun büyük et­kilerini bize şöyle anlatıyor: Rasûlullah (s.a.v.) Mustalık oğullarının kadınlarını esir aldı. Ganimetin beşte birini çıkardıktan sonra geri ka­lanını, süvarilere iki, yayalara bir olmak üzere gazilere dağıttı. Cuvey­riye bint el-Hâris, Sabit b. Kays b. Şemmâs el-Ensârî'nin payına düştü. Cuveyriye, Safvan b. Malik b. Cüzeyme ismindeki amca oğluyla evliydi ve kocası savaşta öldürülmüştü. Sabit b. Kays, dokuz ukiyye karşılığında Cuveyriye'yi azat edeceğini söyledi. Güzel ve tatlı bir kadındı, gözalıcı idi.

Peygamber (s.a.v.) yanımda oturuyordu. Cuveyriye geldi. Azat edilmesi için kendisine yardımcı olmasını istiyordu. Allah'a yemin ede­rim, onu ilk görmem idi. Peygamber'in (s.a.v.) yanına girmesinden hoşlanmadım, çünkü benim gördüğüm (o güzelliğini) kendisinin de göreceğini biliyordum. Ya Rasûlallah, ben aşiretinin reisi el-Hâris'in kızı Cuveyriye'yim. Başıma geleni biliyorsun. Sabit b. Kays'in payına düştüm. Beni azat etmesi için dokuz ukiyye üzere anlaştık. Fakat bu miktarı bulamadığım için yardımına geldim, dedi. Rasûlullah:

"Ya sana daha iyi bir şey teklif edersem, ne dersin?" buyurdu. Cu­veyriye: Nedir, dedi. Rasûlullah: "Ben azat edilmen için gereken parayı vereyim, sen de benimle evlenir misin?" buyurdu. Evet evlenirim ya Resûlallah, dedi. Rasûlullah (s.a.v.): "Ben de veriyorum" buyurdu. Bu haber müslümanlar arasında yayılınca: "Rasûlullah'ın kayınları hiç köle edinilirler rai" dediler ve herkes elindeki Mustalık oğullarından olan köleleri serbest bıraktı. Rasûlullah'ın (s.a.v.) Cuveyriye ile evlen­mesi sayesinde azat edilen ailelerin sayısı yüzü buldu. Bereketi aşiretine bu kadar yarayan başka bir kadın bilmiyorum. (Hz. Aişe'nin sözleri burada son buldu.)

Bunun, aşiretine etkisi büyük oldu ve hepsi toptan islâmı kabul ettiler, daha önce İslama düşman iken dost ve yardımcı oldular. [624]