Hrıstiyanlıkta Nişanlanma:


1- Başlangıçta her iki tarafı evlenme akdine icbar eden kanunî bir akid idi. Genelde ahde vefalıhk, nişanlanan kişinin nişanlısından başkasıyla evlenmemesi, nişanlılardan her birinin akrabalarının diğeri için  de   akraba  sayılması  gibi  evliliğe terettüp  eden hususlar nişanlanma için geçerli idi. Hnstiyanların 1545-1563 tarihleri arasında toplanan konsüllerde durum değişti. Bağlayıcılığı ve ona terettüp eden hukukî kurallar kaldırıldı. Bağlayıcılığı sadece vicdanî mesele olarak kabul edildi.

Katolik kilisesinin kanunlarında mesele artık bu şekilde tesbit edildi. Bununla birlikte hiçbir gerekçeye dayanmaksızın yapılan nişan bozmalar medenî ve dinî birtakım cezalarla cezalandırılıyordu.

2- Ortodoks kilisesinin kuralları da buna yakındır. Hrıstiyan hu­kukçuların nişanlıların hâlvetiyle (nişanlıların tenha bir yerde başbaşa kalmalarıyla) ilgili görüşleri ileride ele alınacaktır. [836]